فربد فدایی روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا در خصوص تبعات روانی گذار از بحران کرونا اظهار داشت: کرونا به عنوان یک عامل فشار روانی (استرسور) موجب اضطراب می‌شود.
وی افزود: در واقع شیوع کرونا در سراسر جهان جنبه‌های متعدد زندگی بشری را تحت تاثیر قرار داد که برخی از این آثار کوتاه‌مدت و شماری نیز بلندمدت خواهد بود. به عنوان مثال خطر ابتلاء به بیماری و مرگ همراه با اضطراب و تنش برای برخی خانواده‌ها سبب تالم و تاثری همیشگی شد.
فدایی تصریح کرد: همچنین تغییر و تحول در وضع معیشت، اشتغال، ارتباطات اجتماعی و کسب و کارهای اقتصادی ضرورت سازگاری مجدد جامعه را با وضعیت جدید نشان داد که بی‌شک توان و انرژی قابل توجهی را نیز می‌طلبد.
وی ادامه داد: در گذار از این بحران همچنین برخی رویدادها متحول می‌شود؛ به عنوان مثال وضع محیط زیست تغییر و برای بشر بیش از پیش اهمیت می‌یابد.
فدایی خاطرنشان کرد: در حقیقت توسعه متوازن و پایدار محیط زیست جایگزین توسعه بی حد و حصر و تخریب طبیعت خواهد شد و ارتباطات انسانی و جانواران زیست محیطی نیز مورد توجه قرار می‌گیرد.
این متخصص اعصاب و روان همچنین یادآور شد: مرگ نزدیکان، تغییر در موقعیت اجتماعی و اشتغال، عدم فارغ التحصیلی به هنگام دانشجویان و محرومیت از ورود به دانشگاه‌ها نیز می‌تواند در جهان پساکرونا با اضطراب و افسردگی همراه شود.
فدایی تاکید کرد: بنابراین جامعه پساکرونا با برخی تغییرات قهری (ناگزیر) و اختیاری همراه است و جهان پساکرونا به طور حتم متفاوت با جهان پیش از کرونا خواهد بود.
آیا وسواس در جهان پساکرونا تجلی می‌یابد؟
فدایی در خصوص این پرسش که آیا وسواس نیز در جهان پساکرونا بروز می‌یابد عنوان کرد: به طور حتم توجه بیشتر جامعه نسبت به بهداشت فردی و عمومی و همچنین بیماری‌های واگیردار در جهان پساکرونا بیش از پیش تجلی می‌یابد.
وی افزود: این امر به طور قطع به وسواس محدود نمی‌شود، اما توجه آدمی نسبت به انتقال بیماری‌ها از طریق ارتباطات فیزیکی (جسمی) افزایش می‌یابد.
این روانپزشک خاطرنشان کرد: بنابراین ارتباطات نزدیک همچون دست دادن، روبروسی کردن، در آغوش کشیدن و... تا مدت‌ها انجام نخواهد شد و با گذشت زمان نیز بی‌شک با احتیاط انجام می‌پذیرد.
نظر شما