فروزنده اربابی که از سالها پیش تاکنون با استاد مایل هروی ارتباط حرفه‌ای، دوستانه و خانوادگی دارد روز پنجشنبه در گفتگو با خبرنگار ایرنا افزود: به نظر می‌رسد سالهای متمادی میهمان‌نوازی ایرانیان و خدمات جمهوری اسلامی ایران به مهاجران شریف افغان با مستمسک قرار دادن حادثه‌ای که ماهها پیش برای فرزند جوان استاد هروی رخ داد اکنون از سوی برخی بنگاههای خبری دروغ‌پرداز بیگانه زیرسووال رفته زیرا دشمنان از این طریق به شکلی ناجوانمردانه در پی نفاق‌افکنی میان ایران و افغانستان هستند.
وی ادامه داد: در حیرتم که اگر به فرض، مشکلی در تمدید اقامت جناب استاد مایل هروی پیش آمده چرا خود ایشان آن را مطرح نکرده است. استاد از ۵۰ سال پیش تاکنون در ایران سکونت دارد و اگر کارشکنی بوده پس چطور در این نیم قرنی که در ایران زندگی کرده، ازدواج نموده و خانه خریده است هیچ مورد و مشکلی گزارش نشده و اساسا وجود نداشته است.
تنها ایرانی عضو "بنیاد بین‌المللی مولانا" گفت: "نجیب مایل هروی" تاکنون در نهادهای فرهنگی مهم ایران همچون کتابخانه مجلس شورای اسلامی و کتابخانه آستان قدس کار کرده است. البته وی بارها به خود من و همسرم گفته است که حاضر به ترک تابعیت افغانستان نیست.
"بنیاد بین‌المللی مولانا" که سال ۱۹۹۶ میلادی در ترکیه از سوی "محمدباقر چلبی" بیست و دومین نواده پسری شاعر شهیر ایرانی "جلال‌الدین محمد بلخی" معروف به مولانا، مولوی و رومی تاسیس شد هم‌اینک در قالب ۲۲ شعبه در کشورهای مختلف جهان پیرامون "مولوی پژوهی" فعالیت دارد. اعضای این بنیاد برخوردار از تحصیلات آکادمیک بوده و در واقع پژوهشگران زندگی، آثار و اشعار مولوی هستند.
وی به انتشار برخی اخبار منفی پیرامون این ادیب افغانستانی ساکن ایران اشاره و بیان کرد: انتظار داریم استاد اجازه ندهد به نام ایشان چنین کارهایی انجام شود. نام این مرد فرهیخته شایسته این چنین کارهای نابخردانه نیست.
اربابی همچنین به اعطای "نشان درجه یک هنری" از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران به مایل هروی، در اختیار گذاشتن منزل مسکونی به وی و چاپ تالیفات این ادیب افغانستانی از سوی بنگاههای نشر و انتشار کشورمان همچون دیگر مولفان ایرانی اشاره و با تاسف بیان کرد: ناسپاسی فرزند نجیب مایل هروی من را متعجب کرده است.
وی به یاریهای انساندوستانه خود و خانواده‌اش به استاد هروی و فرزند بیمارش با همکاری پزشکان مختلف ایرانی نیز اشاره و بیان کرد: ما ایرانیان به جناب استاد نجیب مایل هروی ارادت داریم و منتدار کارهای پژوهشی ادبی و ارزشمند وی هستیم.
این پژوهشگر برجسته ادبیات فارسی و تاریخ ادبیات افزود: خداوند استاد هروی را برایمان نگهدارد و امیدواریم "شهاب" پسر ایشان هم دور چنین کارهایی نگردد و صاحب کرم را پشیمان نکند.
"نجیب مایل هروی" متولد منطقه "خمام" در کشور دوست و همسایه افغانستان دوران کودکی را در هرات، سالهای مدرسه را در کابل و اخذ دیپلم تحصیلات متوسطه‌اش را در افغانستان پشت سر گذاشت. پس از آن فعالیت فرهنگی خود را در "انجمن تاریخ کابل" آغاز کرد و تخصص نسخه‌شناسی را از پدرش "رضا مایل هروی" آموخت.
مایل هروی سال ۱۳۵۰ پس انتشار مقاله‌ای درخشان در کابل، به دانشگاه فردوسی آمد و تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی را در مشهد پی گرفت. همچنین طی سالهای پایانی دهه ۱۳۵۰ در کتابخانه آستان قدس رضوی در مشهد مشغول فعالیت در حوزه فهرست‌برداری شد و در آغاز دهه ۱۳۶۰ کارهای پژوهشی را در همین مکان آغاز کرد.
وی از سال ۱۳۶۵ به بعد نیز با گشایش "بنیاد پژوهشهای اسلامی فعالیت پژوهشی تخصصی در حوزه نسخه‌شناسی را بر عهده گرفت و سالها به همین کار مشغول بود.
نجیب مایل هروی همچنین پس از پایان حاکمیت طالبان در افغانستان و در زمان نگارش قانون اساسی جدید کشورش بسیار تلاش کرد تا زبان فارسی به عنوان زبان رسمی در افغانستان به رسمیت شناخته شود.
افزون بر دو ماه پیش خبری پرابهام مبنی بر اقدام به خودسوزی فرزند استاد هروی در نزدیکی دفتر وزارت امور خارجه در مشهد منتشر شد که ظرف روزهای اخیر با وجود سپری شدن مدت زیادی از آن، دوباره بدون ذکر زمان واقعی آن رخداد به شکلی مرموز و سووال برانگیز همزمان با انتشار خبرهایی دیگر با محتوای اختلاف‌افکنی میان مردم ایران و افغانستان، از سوی رسانه‌های بیگانه مطرح و بازنشر می‌شود.
افزون بر ۳۲۰ هزار مهاجر و پناهنده افغانستانی هم‌اینک ساکن خراسان رضوی بوده و در سطح این استان زندگی می‌کنند. ۹۵ درصد آنها در شهر مشهد سکونت دارند.
نظر شما