به گزارش روز شنبه پایگاه اینترنتی «کریکی» استرالیا، برای نهادهای تحقیقاتی هماهنگی و رتبه بندی اینکه کدام کشور بالاترین میزان نژادپرستی در جهان را داراست، کار دشواری است. زیرا نژادپرستی مفهومی آسان برای سنجش نیست و نشانه ها و شواهد آشکاری وجود دارد مبنی بر اینکه نژادپرستی برای بسیاری یک تجربه شخصی و ذهنی است.
در دو مطالعه، درک میزان تحمل در ابعاد جهانی مورد آزمایش قرار گرفته است. یکی از این دو مطالعه مربوط به نژادپرستی در استرالیاست که در سال ۲۰۱۳ انجام شده است.
در این تحقیق، «نیکلاس برگن» و «ترس نیلسون» دو کارشناس مسائل اقتصادی سوئدی شاخص آزادی اقتصادی موسسه «فراسر» در ۶۵ کشور را مورد مقایسه قرار دادند.
شاخص آزادی اقتصادی موسسه فراسر اندازه دولت، امنیت و ساختارهای قانونی را مورد آزمایش قرار می دهد. این موسسه همچنین به ثبات مالی، تجارت جهانی، تنظیم اعتبار، کار و بازرگانی توجه دارد.
ماموریت برگن و نیلسون این بود که وجود همبستگی بین آزادی اقتصادی و سطح تحمل نسبت به افراد رنگین پوست را مورد ارزیابی قرار دهند.
آزادی اقتصادی این کارشناسان با داده هایی از بررسی ارزش های جهانی سنجیده شد که از مردم بیش از ۸۰ کشور جهان خواسته شد بگویند که نمی خواهند با چه کسانی همسایه باشند.
یکی از پاسخ ها در فهرست گزینه های مختلف، «افرادی با نژاد متفاوت» بود. نتایج این یافته نشان داد افرادی که مایل نبودند در کنار فردی از نژاد متفاوت زندگی کنند، از تحمل پایین تر و نژادپرستی بالاتری برخوردار بودند.
نتایج این تحقیق همچنین مشخص کرد که افرادی با نژاد متفاوت ممکن است تا حد زیادی افرادی متفاوت، با همبستگی کمتر و احتمالا بار اقتصادی و اجتماعی برای جامعه تلقی شوند و تحمل پذیری کمتری نسبت به آنها نشان داده شود.
هرچند که استرالیا به عنوان کشوری با قدرت تحمل پذیری نشان داده شد، اما اشکالاتی به این تحقیق وارد است به ویژه آنکه این احتمال وجود دارد که برخی پرسش شوندگان در پاسخ های خود صادق نبوده باشند.
همچنین داده های مطالعه ارزش های جهانی طی چندین سال تهیه شده است و با یک مطالعه مجزا تفاوت دارد.
از این رو، هرچند طرح ذهنی هر پرسش شونده نسبت به افراد رنگین پوست ثابت مانده است، این مساله نمی تواند یک تصویر دقیق کاملی از نژادپرستی جهانی ارائه دهد.
به همین منوال، اگرچه استرالیا در این تحقیق در زمینه نژادپرستی رتبه پایینی به خود اختصاص داد، اما شواهد آشکاری وجود دارد مبنی بر اینکه نژادپرستی در استرالیا، یک مشکل است.
نتایج مطالعه ای که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد همچنین کشورهای مختلف را از بیشترین تا کمترین میزان نژادپرستی رده بندی و فهرستی از ۲۵ کشور بسیار نژادپرست در دنیا تهیه کرد.
در این مطالعه، علاوه بر توجه به یافته های تحقیق سال ۲۰۱۳، یک پرسش دیگر از مردم پرسیده شد و آن این بود: رفتارهای نژادپرستی هرچند وقت یکبار در همسایگی شما روی می دهد؟
در این تحقیق، جواب بیش از ۸۵ هزار نفر در ۶۱ کشور جهان مورد توجه قرار گرفت و ۲۵ کشور و منطقه نژادپرست بدین ترتیب شناسایی شد: هند، لبنان، بحرین، لیبی، مصر، فیلیپین، کویت، فلسطین، آفریقای جنوبی، کره جنوبی، مالزی، نیجریه، عراق، قرقیزستان، اکوادور، الجزایر، پاکستان، یمن، هنگ کنگ، روسیه، تایلند، قبرس، ترکیه، مغرب و ژاپن. البته جای تعجب دارد که چرا نام آمریکا در این فهرست دیده نمی شود.
و بالاخره آنکه، مطالعه دیگری که در سال ۲۰۱۸ انجام شد، از ۶ هزار نفر در مورد نژادپرستی در استرالیا سوال هایی پرسیده شد و این نتایج به دست آمد: تقریبا ۳۱ درصد از پرسش شوندگان گفتند که احساسات منفی نسبت به استرالیایی های مسلمان دارند، بیش از ۲۲ درصد نسبت به استرالیایی های خاورمیانه تبار احساس منفی نشان دادند، احساسات منفی مردم استرالیا نسبت به بومیان این کشور، ۹ درصد بود و بیش از ۳۶ درصد اعتقاد داشتند که شمار مهاجران پذیرفته شده در استرالیا، خیلی زیاد است.
براساس یافته های این تحقیق، بیش از ۴۱ درصد معتقد بودند که استرالیا به خاطر افرادی با قومیت های مختلف که به روش های قدیمی زندگی پایبند هستند، تضعیف شده است. حدود ۲۰ درصد گفتند که مهاجران آفریقایی تبار میزان جرم را در استرالیا افزایش می دهند، تقریبا یک سوم از پاسخ دهندگان (۳۲ درصد) تجربه نژادپرستی در محل کار را گزارش دادند و حدود یک سوم (۳۲ درصد) نیز از تجربه نژادپرستی در محیط های آموزشی خبر دادند.
در این مطالعه مشخص شد افرادی با پیشینه زبانی غیر از زبان انگلیسی، بیشترین میزان نژادپرستی در محیط کار (۵۴.۱ درصد) را گزارش کردند و میزان نژادپرستی در موسسات آموزشی متفاوت ۵۵.۸ درصد اعلام شد. همچنین تجربه نژادپرستی در وسائط نقلیه عمومی و در خیابان ۳۴.۱ درصد بود که این میزان به نژادپرستی در فروشگاه ها و مراکز خرید با رقم ۳۲.۲ درصد اختصاص یافت. تجربه آنلاین نژادپرستی نیز تقریبا بالا و رقم ۲۸.۲ درصد شناخته شد.
طبق یافته های این تحقیق، نزدیک به نیمی از پرسش شوندگان (۴۸.۶ درصد) اعتقاد داشتند که اقلیت های نژادی، قومی، فرهنگی و مذهبی باید بیشتر شبیه مردم عادی این کشور رفتار کنند و بالاخره آنکه، بیش از نیمی از پرسش شوندگان (۵۴.۴ درصد) قبول داشتند که استرالیا باید به آوارگان فراری از کشور خود کمک کند، اما ۴۳ درصد گفتند که همه قایق های حامل پناهجویان باید برگشت داده شوند.
اما آنچه از نتایج این مطالعات در مورد نژادپرستی در استرالیا مشاهده می شود، این است که موجودیت نژادپرستی در این کشور بستگی به این دارد که از چه کسی درمورد آن سوال می شود و به طور مشخص، به چه پرسش هایی پاسخ داده می‌شود.
نظر شما