خودکشی با قرص برنج در مازندران ۵۲ درصد کاهش یافت

بر اساس این گزارش که امروز سه شنبه منتشر شد، در سه ماهه نخست امسال ۱۳ نفر با خوردن قرص برنج در مازندران خودکشی کردند در حالی که آمار سه ماهه پارسال۲۷ نفر بود.

این گزارش حاکیست که از مجموع ۱۳ مرگ ناشی از مسمومیت با  قرص برنج در سال جاری هشت نفر نفر مرد و پنج نفر زن بودند. بیشترین آمار فوتی نیز  با ۶ نفر  مربوط به  ماه خرداد است. همچنین پنج نفر از افرادی که با قرص برنج خودکشی کردند ۲۱ تا ۳۰ ساله بودند و یک نفر از آنان نیز ۶۱  سال سن داشت.

گزارش پزشکی قانونی مازندران نشان می دهد که امسال بیشترین آمار خودکشی با قرص برنج مربوط به شهرستان بابل با چهار نفر بوده است.

بابل علاوه بر این پرجمعیت ترین شهرستان مازندران است ، به خاطر داشتن بیشترین شالیزاری و تولید برنج ، پایتخت برنج استان هم محسوب می شو. آمار خودکشی با قرص برنج در شهرستان های آمل ، قائمشهر و نوشهر نیز هر یک ۲ نفر بود.

ممنوعیت و محدودیت

روند کاهشی آمار فوتی ناشی از مسمومیت با قرص برنج در فصل بهار در مازندران نشان می دهد که  محدودیت دسترسی  عامل کم شدن خودکشی با این ماده سمی کشنده در سه ماهه اول در سال های اخیر بوده است.

طبق آمار پزشکی قانونی مازندران خودکشی با قرص برنج در سه ماهه سال ۹۳ از ۲۷ نفر به ۲۱ نفر در سال ۹۵ ، ۱۸ نفر در سال ۹۶ ، ۱۹ نفر در سال ۹۷ رسید.

کاهشی شدن خودکشی با قرص برنج در فصل بهار در مازندران در حالی است که طبق آمار پزشکی قانونی مازندران طی سال های ۹۵ ، ۹۶ و ۹۷ به ترتیب ۶۷ نفر ، ۸۸ نفر و ۹۲ نفر با مصرف قرص برنج دست به خودکشی زدند.

سه ماهه اول هر سال به خاطر این که برنج انباری در مازندران به کمترین میزان خود می رسد ، دسترسی به قرص برنج هم به همان میزان کاهش می یابد و به همین دلیل هم همه ساله در این فصل آمار مرگ ناشی از این ماده سمی کاهش داشته است.

برداشت برنج از نیمه دوم خرداد ماه در مازندران شروع و برنج جدید هم اصولا از اواخر مرداد وارد انبارها می شود. 

بررسی آمارهای پزشکی قانونی مازندران طی چند سال گذشته این نکته را هم افشا می کند که بیشترین میزان خودکشی منتهی به مرگ با قرص برنج مربوط به ماه مرداد و  آبان هر سال رخ است. مرداد ماه اوج برداشت شالی کشت اول و آبان هم اوج برداشت شالی کشت دوم است. اصولا کشاورزان طی سال های اخیر بلافاصله پس از برداشت شالی ، آن را تبدیل به برنج کرده و به انبار منتقل می کنند. آنها برای حفاظت از محصولشان هم راحت ترین راه دور ماندن از حشره برنج یعنی قرص برنج را انتخاب می کنند و به همین دلیل هم قرص برنج اضافی معمولا در ماه های مرداد و آبان بیشتر از سایر اوقات در دسترس قرار دارد.

علاوه بر واردات ، خرید و فروش قرص برنج دستکم از یک دهه پیش تاکنون طبق قانون بدون مجوز پزشکی در کشور ممنوع است. سابقه ممنوعیت واردات قرص برنج به سال ۱۳۸۴ بر می گردد و به گفته مسئولان وزارت جهاد کشاورزی و وزارت بهداشت ، از آن پس تاکنون هیچ مجوزی برای واردات این قرص به کسی داده نشده است. ایجاد محدودیت برای عرضه داخلی قرص برنج هم به سال ۸۸ بر می گردد که بر اساس آن حق فروش این قرص از داروخانه ها و فروشگاههای عرضه سموم کشاورزی گرفته شد تا دسترسی به این ماده کشنده سخت تر شود.

یکی از توجیهات جامعه شناسانه ایجاد محدودیت و ممنوعیت استفاده از قرص برنج طی یک دهه گذشته این بود که اصولا خودکشی‌ ها در ایران بیشتر جنبه تهدیدی دارند و به همین علت قرص برنج ابزاری مرگ آور حتمی محسوب می شود و بهتر است از دسترس افراد دور نگه داشته شود تا تهدیدشان را با خوردن این قرص عملیاتی نکنند.

اگرچه کشاورزان شمال در همه این سال ها هشدارهای مراجع مسئول را در باره خطرناک بودن قرص برنج جدی گرفته اند و برای مقابله با آفت انباری از انواع و اقسام روش های دیگر مانند قرص های حاوی سیر، سیر خام، برگ گردو و خیلی جادو جمبل دیگر متوسل شدند ولی هیچ یک نتوانست جای خالی فسفید آلومینیوم را پر کند.