سید مهدی نبی زاده روز جمعه در کنگره مطالعات شبه‌قاره هند در قم، پیش بینی کرد: هندوستان به دلیل قدرت جمعیتی و فناوری خود هرگز تمام تخم‌مرغ‌هایش را یک سبد قرار نمی‌دهد و به‌زودی برای تامین انرژی خود به‌ویژه در افق‌های ۲۵ و ۵۰ ساله به سراغ ایران خواهد آمد.
سفیر اسبق ایران در هند نیازهای متقابل ایران و هند را مورد توجه قرار داد و ابراز کرد: هند نیاز حیاتی به انرژی طی سالهای آینده دارد و ایران نیز اولین کشور جهان در برخورداری از نفت و گاز محسوب می‌شود.
به گفته نبی زاده، نیاز هند به انرژی می‌تواند ایران را به یکی از شرکای اصلی این کشور تبدیل کند.
وی ادامه داد: در سالهای اخیر فشارهای غرب و تحریم سبب شده تا روابط با هند کاهش یابد، دور زدن تحریم‌ها برای هند سخت است.
نبی زاده اظهار داشت: مراودات با هند از ۲ میلیارد دلار در سال ۸۴ به ۱۷ میلیارد دلار تا قبل از تحریم‌های نفتی رسیده بوده است.
سفیر اسبق ایران در هند اظهار داشت: بعد از اصلاحات اقتصادی هند در سال ۲۰۰۱، درآمد سرانه این کشور از ۳۲۰ میلیارد دلار به بیش از ۷ هزار و ۵۰۰ دلار رسیده است.
به گفته وی، رشد اقتصادی کشور هند بعد از سال ۲۰۰۱، همواره بین ۷ تا ۹ درصد در نوسان بوده است.
وی رشد اقتصادی و صنعتی هند را در قالب سه برنامه بیست‌ساله توصیف کرد و گفت: هند در ۲۰ سال تلاش کرد از مرزهای خود در برابر کشور پاکستان و چین حفاظت کند و به استحکام محدوده مرزی و مراودات خود با کشورهای غیر وابسته و عدم تعهد اقدام کند.
وی ابراز کرد: هند از محورهای اصلی در تشکیل گروه کشورهای غیر تعهد بود که تلاش می‌کرد در برابر سیاست وابستگی بعد از جنگ جهانی دوم ایستادگی کند.
به گفته نبی زاده، هند در بیست سال دوم تلاش کرد صنعت و توسعه داخلی خود را قوی کند که در این زمینه اقدامات گسترده و نوینی در صنعت کشاورزی و رسیدن به خودکفایی کامل صورت گرفت.
وی بیان کرد: هند در بیست سال دوم توانست در زمینه کشاورزی به خودکفایی کامل رسیده و صادرات محصولات بومی خود نائل شود.
سفیر اسبق ایران در هند افزود: هند در بیست سال سوم به اصلاح ساختار اقتصادی خودپرداخت و با تقویت بخش خصوصی، احداث پالایشگاه‌ها بزرگ موفق شد به یک وضعیت قابل‌قبول در صنعت و انرژی نائل بیاید.
به گفته وی، خصوصی‌سازی در هند با توان زیادی انجام و به موفقیت‌های زیادی رسیده است.
نبی زاده تصریح کرد: در بیست سال سوم هند با ایجاد ارتباط گسترده با شرق و غرب جهان گستره تعاملات خود را اغلب کشورهای دنیا افزایش داد.
وی یادآور شد: هند در بیست سال سوم به‌تدریج از کشورهای عدم تعهد فاصله گرفت و به دنبال ایجاد ارتباطات گسترده جهانی بر مبنای منافع ملی پرداخت.
وی خاطرنشان کرد: با ایجاد سازمان‌های منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای در بیست سال سوم هند توانست صادرات محصولات کشاورزی و صنعتی خود را با جهان را رشد و جهش قابل‌توجهی همراه سازد.
نبی زاده ابراز داشت: هند از سال ۲۰۰۱، دو برنامه بلندمدت ۲۵ ساله و ۵۰ ساله را با نگاه‌های کوتاه‌مدت ۵ ساله ترسیم کرده که در قالب آن به مساله انرژی توجه بسیار زیادی شده است.
نبی زاده بیان کرد: عدم مهاجرت روستائیان به شهر یکی از ویژگی‌ها و عملکردهای مثبت مدیران هندی که می‌توان با الگو گیری از سیاست‌های حمایتی آن‌ها در زمینه محصولات کشاورزی و دامپروری به تثبیت روستاهای کشور و مهاجرت معکوس کمک کند.
وی عنوان کرد: هندوستان یکی از بزرگ‌ترین کشورهای اقتصادی است که در سال ۲۰۰۹ ازنظر شاخص‌های توسعه فرانسه را پشت سر گذاشت و امروز پنجمین کشور اقتصادی جهان محسوب می‌شود.
به گفته نبی زاده، پیش‌بینی می‌شود هند تا ۲۰۳۰ سومین کشور اقتصادی جهان شود که رسیدن به این جایگاه می‌تواند اثرات سازنده‌ای در منطقه داشته باشد.
سفیر اسبق ایران در هند اظهار کرد: هند در مباحث مربوط به کشاورزی، نظامی، صنعتی و هسته‌ای یکی از کشورهای برتر و اثرگذار جهان است.
نبی زاده بیان داشت: هند از ابتدای استقلال با کشورها آسیایی و شرقی ارتباط مستحکمی داشته و وجود چنین نگاهی می‌تواند یکی از ظرفیت‌های مهم ارتباط قوی‌تر با ایران شود.
به گفته وی، هند به خاطر قدرت جمعیتی، توسعه و اقتصادی که به وجود آورده در تلاش است تا خود را به‌عنوان یکی از کشورهای دایم شورای امنیت با داشتن حق وتو، وارد کند.
به گفته نبی زاده، در مسائل هسته‌ای هندوستان نیز مانند ایران با چالش‌های بین‌المللی و تحریم‌های غربی روبه‌رو است.
سفیر اسبق ایران در هند تصریح کرد: مسائل بانکی مشکل اصلی بین دو کشور است که اخیرا اجازه فعالیت یکی از بانک‌های ایرانی در خاک هندوستان گرفته‌شده است.
به گفته وی، سیستم تهاتر در هند بسیار قوی است و این کشور همواره از این سیستم در مراودات تجاری خود با کشورهای دیگر بهره برده است.
نبی زاده خاطرنشان کرد: برای افزایش تهاتر با کشور هندوستان باید تضامین بانکی برای واردات و صادرات کالا از طرف ایرانی بهبود یابد.
وی ابراز کرد: تحریم مساله ای است که اثر منفی بر روی مراودات تجاری بین دو کشور گذاشته اما ظرفیت‌های همکاری همچنان بسیار بالا و قابل‌توجه است.
وی عنوان کرد: چابهار یکی از ظرفیت‌های مهم تجاری و اقتصادی بین دو کشور است که می‌تواند مسیر تجارت بین شمال و جنوب ایران تامین و تسریع دهد.
به گفته وی، سرمایه‌گذاری در بندر چابهار برای ورود هند به بازار افغانستان بسیار مهم است.
سفیر اسبق ایران در هند افزود: فشارهای تحریم روند تکمیل مسیر راه‌آهن چابهار را با کندی همراه کرده است اما این طرح متوقف نشده است.
نبی زاده گفت: طرح انتقال لوله گاز ایران که به لوله صلح معروف بود می‌توانست در ایجاد ارتباط دوستانه بین هند و پاکستان کمک ویژه‌ای کند که آمریکا اجازه نداد این طرح اجرا شود و آمریکا کاری کرد که هند گاز مورد نیاز خود را با وام‌های کلان از ترکمنستان خریداری کند.
به گفته وی، بعد از تجزیه هندوستان، استعمارگران منطقه کشمیر را به‌عنوان یک استخوان در گلو بین دو کشور نگه داشتند تا بتوانند از طریق آن ضمن افزایش تنش بین پاکستان و هند به دامنه نفوذ خود توسعه دهند.
کنگره مطالعات شبه قاره هند روز جمعه با سخنرانی شخصیت های سیاسی، فرهنگی و مبلغان مذهبی به صورت مجازی در قم برگزار شد..
نظر شما