کوروش تهامی بازیگر سینما و تلویزیون در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا و با اشاره به شرایط زندگی خود در روزهای شیوع کرونا، بیان کرد: از اول سال تاکنون پیشنهادهای کاری متعددی (هم برای تلویزیون و هم سینما) داشتم؛ منتها اوایل که به دلیل شیوع بیماری کرونا اصلاً شرایط برای پذیرفتن کار جالب نبود و پس از آن هم وقتی‌که فیلم‌نامه را می‌خواندم، دوست داشتم نقش‌هایی متفاوت‌تر از آن‌هایی که پیشنهادشده بود را بگیرم، در نتیجه کاری که بخواهد دلم را بلرزاند در این کارها نبود.
نه این‌که کارهایی که پیشنهاد شد کارهای بدی باشند، اتفاقا همه‌کارهای خوبی بودند ولی نقشی که برای من تازگی داشته باشد و بخواهم برایش وقت بگذارم، در این کارها نبود؛ مثلاً سه فیلم‌نامه سینمایی و دو کار سریال پیشنهاد شد و اتفاقاً یکی از سینمایی‌ها را دو سه هفته پیش فرستادند و خواندم؛ خیلی جذاب نبود، درنتیجه هنوز در حال صبرکردن هستم تا پیشنهادهایی که مدنظرم هست را پیدا کنم.
تهامی در توضیح این که شرایط شیوع کرونا تا چه اندازه در عدم پذیرش نقش‌های پیشنهادی به وی موثر بوده است، گفت: به‌صورت خانوادگی بسیار شرایط کرونا را رعایت کردیم، هم پروتکل‌هایی که مطرح‌شده بود و هم پروتکل‌هایی که خاص خودمان داشتیم که از پیش از کرونا هم بود و پس‌ازآن سفت و سخت‌تر شد ولی در قبول نکردن این کارها شاید کرونا ۱۵ تا ۲۰ درصد مؤثر بود و بخش اصلی بیشتر سلیقه خودم در انتخاب هست؛ یعنی ۸۰ درصد شاید ربطی به کرونا نداشت.
در تمام طول این چند ماه گذشته به‌شدت سعی کردیم که فقط برای انجام کارهای ضروری از خانه خارج شویم؛ تا جایی که می‌شد از خانه بیرون نرفتیم، مخصوصاً در چند ماه اول به‌شدت این موضوع را رعایت کردیم. حتی یکسری از خریدهایی که باید برای آنان از خانه خارج می‌شدیم را حذف کردیم؛ عمده خریدهایمان به‌صورت سفارش دادن بود و تک‌تک آنها را ضدعفونی و بعد استفاده می‌کردیم و وقتی هم برای کارهای ضروری بیرون می‌رفتیم (که همچنان هم به همین صورت است) به‌شدت از ماسک و دستکش و موارد استفاده کردیم.وی افزود: بحث این است که این بیماری به دلیل ناشناخته بودن خطرناک است و انگار شما با یک دشمن فرضی روبرو هستید؛ یک دشمن نامرئی که می‌تواند هرلحظه به شما شلیک کند، به همین دلیل ما خانوادگی از ابتدا سفت و سخت موارد مطرح شده را رعایت کردیم.
البته این‌که بخواهید دائم در خانه بنشینید موضوعی محال است اما بی‌محابا رفتار کردن و مانند قبل راحت بودن و رعایت نکردن هم کار درستی نیست.
آسیب‌پذیرترین قسمت ماجرا بازیگران هستند
بازیگر فیلم‌های مریم مقدس ۱۳۷۹، به رنگ ارغوان ۱۳۸۲، بی‌خداحافظی ۱۳۹۰، رگ خواب ۱۳۹۴ با اشاره به هنرمندان و سینماگرانی که در این ایام مشغول تولید فیلم و سریال بودند، بیان کرد: بعضی از دوستان که در این مدت درگیر کار تولید فیلم و سریال بودند (و به‌صورت تلفنی با آنها در ارتباط بودم) عنوان می‌کردند که در لوکیشن‌هایشان گیت ضدعفونی‌کننده برای ورود گذاشته‌شده‌اند که از این‌ها رد می‌شوند و در داخل هرکسی باید در بخش خودش (بخش‌هایی چون گریم و صحنه و لباس و...)پروتکل‌ها را رعایت می‌کرد؛ اما این وسط تقریباً آسیب‌پذیرترین قسمت ماجرا بازیگران هستند که نمی‌توانند در حین کار ماسک بزنند؛ چون هم گریم برهم می‌خورد و هم ممکن است جای ماسک روی صورت بماند؛ بنابراین گروه‌هایی که در این شرایط کار می‌کنند باید بسیار مراقب باشند چون این بیماری سرماخوردگی نیست که با استامینوفن برطرف شد.
وی در پاسخ به این سوال که برای آدم‌هایی که این موضوع را جدی نمی‌گیرند یا به درستی رعایت نمی‌کنند، چه پیشنهادی می‌توان مطرح کرد، عنوان کرد: پیشنهادی نمی‌توانم بدهم جز این‌که افراد اول به خودشان و بعد به اطرافیانشان احترام بگذارند. درست که شرایط تهیه کردن برخی از موارد بهداشتی و لوازم ضدعفونی سخت است (و امیدوارم برای همه امکانات ضدعفونی کردن و ماسک به‌صورت یکسان در اختیار باشد) اما این احترام گذاشتن به خود و خانواده خود و سایر آدم‌ها یک فرهنگ است.
اگر بخواهیم بی‌محابا رفتار کنیم و با فامیل و دوستان در ارتباط باشیم، ممکن است درنتیجه این رفتار و رعایت نکردن باعث آسیب زدن به آدم‌هایی شویم که سنشان بالاست یا بیماری‌ای دارند و ممکن است حتی در خانه باشند و رعایت کنند اما بی‌گناه از این رفتار آسیب ببینند. باید این فرهنگ رعایت کردن و در نظر گرفتن دیگران و سلامتی‌شان وجود داشته باشد.
نقش‌های منحصربه‌فردی که کمتر دیده شدند
بازیگر سریال‌های زیر تیغ ۱۳۸۴-۸۵، شمس‌العماره، شوق پرواز ۱۳۸۹ در توضیح کارها و فعالیت‌هایی که پیش از شیوع کرونا به آنها مشغول بوده است و شاخص‌ترین آثار سینمایی که در این ایام تماشا کرده، یادآور شد: بسیار زیاد مطلب خواندم و به‌شدت فیلم نگاه کردم، شاید بالای ۵۰ فیلم دیدم. همه این فیلم‌ها انتخاب‌شده بود و هرچه پیش آید خوش آید نگاه نمی‌کنم و قاعدتاً هرکدام در جای خود در بازیگری دکوپاژ و فیلم‌برداری شاخص بودند و می‌شود درباره‌شان حرف زد اما در کارهایی که دیدم شاخص‌ترین آنها مجموعه آثار کریستوفر نولان بود.
خودم از نقشی که در سریال دل کارکردم راضی هستم و در مورد کلیت سریال نظر خاصی ندارم؛ به‌هرحال سازندگان تصمیم می‌گیرند که سریال به چه شکلی مونتاژ شود، برایش موسیقی گذاشته شود و مسائلی ازاین‌دست که دیگر از دست من بازیگر خارج است.
وی افزود: همچنین سریال دل را که خودم در آن بازی کردم از طریق فیلمیو دیدم. دل سریالی است که قرار است اوقات مردم با آن بگذرد و علی‌رغم انتقاداتی که به این سریال وارد می‌شود (که به همه سریال‌ها و فیلم‌هایی که ساخته می‌شود، یکسری انتقاد وارد هست و نمی‌توانیم بگوییم هیچ کاری بی ایراد است) در بخش کاری خودم می‌گویم که با تمام وجودم تلاش کردم که نقشی که در آن کار داشتم را به بهترین شکلی که می‌شد ایفا کنم؛ و خوشبختانه با چیزی که خودم می‌بینیم و بازخوردی که از طرف مخاطب و آدم‌هایی که در حرفه خودمان اهل‌فن هستند، حدود ۹۵ درصد نزدیک به آن چیزی بوده است که می‌خواستم باشد؛ و آن چند درصد باقی‌مانده هم عددی است که همواه ممکن است کار آن چیزی که می‌خواهید، نشود.
تهامی در پاسخ به این سوال که در کارنامه کاری (سه دهه) خود به کدام نقش‌ها یا فیلم‌ها بیش از سایرین علاقه دارد و آنان را در کارهایش به دلایلی شاخص می‌بیند، تصریح کرد: کارهای زیادی هست که دوستشان دارم و نقش‌هایی که بیش از سایرین دوست دارم. حدود ۱۱ نقش است که نسبت به تمام کارهایم بیشتر دوست دارم و آنها عبارتند از: کامران در رگ خواب (حمید نعمت‌الله)، محسن در به رنگ ارغوان (ابراهیم حاتمی کیا)، رضا در زیر تیغ (محمدرضا هنرمند)، نکیسا در دل (منوچهر هادی)، امید در مشق عشق (بهرام بهرامیان)، عباس میرزا در تبریز در مه (رضا ورزی)، القائیان در گناهکاران (فرامرز قریبیان)، رفیع در عصر پاییزی (اصغر نعیمی)، فرهاد در آشوب (کاظم راست‌گفتار)، کیا در کروکودیل (مسعود تکاور)، کیا در شبانه (امید بنکدار و کیوان علی‌محمدی).
این‌ها نقش‌هایی است که بیش از سایر نقش‌ها در بین کارهایی که انجام داده‌ام من را درگیر کرده است و متأسفانه علی‌رغم فرازوفرودهای بسیاری که داشته‌اند و در سینما و تلویزیون منحصربه‌فرد بودند اما منتقدین درباره‌شان بسیار کم صحبت کرده‌اند و کم نوشتند.
نظر شما