یاتماز حسینین پرچمی

به گزارش ایرنا، امروز کردستان در عزای اسوه غیرت، حضرت ابوالفضل(ع) لبریز از روضه آب و عطش بود. در همراهی با علمداری که تمام کتاب خون‌رنگ عاشورا، با مقدمه‌ای به نام نامی او آغاز می‌گیرد، کردستان یکسر مرثیه تاسوعا شد تا فردا پیمانی به سرخی عاشورا رقم بخورد.
امسال بازهم چتری از جنس علمداری بر همه شهرها سایه انداخته بود تا چشمانی که خیس از باران بودند، به حرمت نام بارانی آبرومندترین سقای تاریخ، دل را به درد آورند و هم‌نوا با بزرگترین سردار عاشقی، از عشق و وفا بگویند.
این مردم سال‌هاست که در تشنگی‌های دم به دم دنبال تو می‌گردند و هر سال با رسیدن محرم در صدای زنجیرها، سینه‌زنی‌ها، هق‌هق بی‌وقفه اشک‌ها خود را پیدا می‌کنند تا شاید دست‌هایی که در علقمه از تن جدا شد، اینجا دستگیری کند، گفتم شاید؟ نه یقینا تو دستگیر افتادگانی.
امروز در رد امان‌نامه علمدارت همه دست احترام به سینه داشتند، به قداست نام نامی قمر بنی‌هاشمت که هنوز پس از قرن‌ها آوازه جوانمردی و وفاداریش بر بلندای هرچه افتخار است می‌درخشد، امروز تاسوعای شما نبود، ما تاسوعانشین شدیم تا از باب‌الحوائج تو برای ورود به صحن مطهر عاشورا اذن دخول بگیریم، آخر حرمت ورودمان به بین‌الحرمین را باید عباس تو امضا کند.
سریش‌آبادی‌ها، دلبرانی‌ها، قروه‌ای‌ها و همه کردستانی‌ها در تاسوعایی به وسعت همه تاریخ در کربلایی جاری شدند که هر تکه از خاک زمینش به نام این قطعه بهشتی است و هر لحظه‌اش عاشورایی است به نام ۷۲ خورشید به خون نشسته تو.
امروز نه فقط مردم این شهرها که همه آنهایی که باران را به نام تو می‌شناسند و هر ذره‌ای از افلاک، عزادار تو هستند.
عطرت در نفس عزادارانت جاری است، اشک‌ها بوی گلاب می‌دهند و دست‌ها در توسل به دستان علمدارت چقدر به آسمان نزدیک شده است.
مولای من، علمدار بی‌دستت را بفرست تا دست بیعت‌کنندگان با نام تو را قرن‌ها پس از عاشورایی‌ترین تاریخ به حرمت برساند.
نمی‌دانم به سوگ کدام دل داغدار است که چشم از اشک باز نمی ایستد، اما همین قدر می‌دانم که امروز لبیک‌ها با بوی سیب در آمیخت تا به کربلای تو برسد و در هجوم دشمنان برای محاصره خیمه‌هایت، از کودکانت دستگیری کنند، از این همه اشتیاق کربلایی...
عظمت نام تو، پدرت، مادرت و برادرت همه دنیا را گوش به فرمان نگه داشته که هر سال با وزیدن عطر نامت، فریاد حیدر، زهرا، حسین و اباالفضل، هر زمان را مملو از عاشورا و هر مکان را کربلایی می‌کند...
میرعلمدار ابالفضل ...
وعده هر سال تاسوعایشان در میدان شهدای شهر بود، همه هیات‌ها می‌آمدند تا ارادتشان را به مولای ادب و جوانمردی ابراز کنند امسال اما آنها همانند بدن‌های پاره پاره دست کربلا، از هم جدا شده‌ و مشق مسوولیت در قبال سلامت همدیگر را تکرار کردند.

وعده امسال کنار گلزار شهدا

وعده امسالشان کنار گلزار شهدای شهر سریش‌آباد است، شب‌ها هم همان‌جا هیات برپا می‌کنند، همه از دم ماسک دارند و فاصله گرفته‌اند، کرونا باعث شده تا دیگر از چای روضه خبری نباشد، نذری‌های امسال بیشتر و بهتر از قبل بدست مستمندان واقعی می‌رسد، کرونا هر چقدر که بد بود، اگر چه جسم‌ها را از هم دور کرد ولی جان‌ها بیشتر به هم گره خوردند و این وحدت در ایام عزای حسینی به اوج رسیده است.
وارد گلزار شهدا که می‌شوی سربندهای لبیک بر سقف ورودی توجهت را جلب می‌کند، زیر پرچمی میرسی که نقش یا ابوالفضل العباس(س) بر آن جلوه‌گری می‌کند.
صدای مداح جوان بلند است و از رشادت علمداری می‌خواند که بعد از جدا شدن دستانش، علم آزادی‌خواهی و ولایت‌پذیری او لحظه‌ای بر زمین نماند و ۱۴ قرن است که با تاسی به او، جان‌ها شهد جوانمردی را می‌نوشند.
سریش‌آباد پایتخت حسینی کردستان است و هر سال اعلام عزایش با طشت‌گذاری شروع می‌شد امسال اما این سنت برگزار نشد.
مردم این شهر حسینی‌بودن و حسینی‌ماندن را از مکتب ماه بنی‌هاشم (س) آموخته‌اند. مردم این شهر سرشار از شور و شعور حسینی هستند و از آن لحظه که از مادر زاده شدند، با شیر محبت اهل بیت(س) رشد کردند، تا آنگاه که همراه با پدر به هیات عزای تو آمدند، تنها نامی که در لحظه لحظه زندگیشان جاری شد، این بود: یا حسین(ع).
نمونه‌اش سردار شهید شکیبا سلیمی که همین چند ماه قبل بدست مزدوران استکبار در منطقه عمومی دیواندره شهید شد و امسال هیات‌ها از جای خالی او در عزای سرور و سالار شهیدان مرثیه‌ها دارند، سرداری که مهمان مولایش شد.
امروز جوانان در زیر آسمان آبی حال و هوای دیگری داشتند، فریادهایشان از جنس لبیک بود، هم به حسین(ع) و هم به امام زمان‌شان و هم بر نایب بر حقش، از بیدار بودن خود گفتند و نوشتند و بر آسمان فخر فروختند که حسینی هستند.

تثلیث مقدسی از عشق در دل‌ها برپا شده، بین‌الحرمین دل‌ها در مسیر هروله از حسین(ع) تا ابوالفضل(س) و از آنجا تا حسین زمان حضرت امام خامنه‌ای تنها ندای لبیک بود.
از مداحان جوان شهر است و مرثیه حماسی ابالفضلی‌اش خون غیرت را در رگ‌ها به جوش آورده است.
حسین شیخ‌جعفری که با نوای گرمش این روزها، حال و هوای دیگری به هیات‌ها و بویژه هیات رهپویان علوی داده قدردان عزادارانی است که شور حسینی را با رعایت کامل دستورالعمل‌های بهداشتی به نمایش گذاشته‌اند.
وی از حسرتی گفت که سال‌های قبل عزاداران دوشادوش هم نوای لبیک سر می‌دادند و امسال اما خبری از این نزدیکی نیست و کرونا بین آنان فاصله انداخته است.
این مداح جوان افزود: با همه اینها جای شکر دارد که هیات‌ها خالی از جمعیت نشد و عزادران با احساس مسوولیتی بی‌نظیر، نگذاشتند چراغ عزای حسینی خاموش شود.
امروز خیابان‌ها هم عزاداری می‌کنند، عطر نام شما که در هوا می‌پیچد، زبان‌ها یکصدا فریاد لبیک می‌شوند تا از آسمان شهر بر صحن بین‌الحرمین جاری شوند، دل‌ها بی‌تابی می‌کنند تا خود را به نامت نزدیک کنند، می‌دانند که نامت مشکل‌گشای تمام درهای بسته است؛ یا باب الحوائج.

ابالفضل (ع) الگوی ولایت‌پذیری
استاد حوزه و دانشگاه در جمع تاسوعاییان اظهار داشت: حضرت ابوالفضل (ع) الگوی وفاداری، ولایت‌پذیری، شجاعت، وفا و جوانمردی و اطاعت از امام حق است.
حجت‌الاسلام محمود صفی‌زاده افزود: این ویژگی‌ها، ایشان را به مقامی رساند که کمتر انسانی می‌رسد.
وی با بیان اینکه مجالس عزای حسینی محل معرفت و بصیرت‌افزایی است، اضافه کرد: نهضت کربلا تاقیام قیامت، ظرفیت تربیت انسان‌های وارسته و در طراز اصحاب اباعبدالله الحسین(ع) را دارد.
این استاد حوزه و دانشگاه تاکید کرد: حرکت کاروان کربلا از مکه و مدینه آغاز نشد و در کربلا پایان نیافت بلکه هنوز هم جاری است و هرکسی از این کاروان جا بماند عاقبتش همچون جاماندگان از کربلا خواهد بود.
حجت‌الاسلام صفی‌زاده یادآور شد: بسیاری از افراد فرصت همراهی با امام حسین(ع) را از دست دادند و در عصر حاضر هم انقلاب اسلامی ام‌القرای جهان اسلام و تاسوعا در همه اعصار روز تجدید عهد و پیمان است.
وی به ویژگی‌های حضرت عباس (ع) هم اشاره کرد و گفت: ویژگی تسلیم و خودسپاری به حجت خدا اولین ویژگی حضرت عباس بود که در فکر و اندیشه و عمل ایشان نمود داشت.
تصدیق محض بدون شک و تردید دومین ویژگی این شخصیت بزرگ اسلام بود که این استاد حوزه و دانشگاه به آن اشاره کرد و افزود: قمر منیر بنی هاشم (ع) هیچ شک و شبهه‌ای درباره حجت خدا نداشت و امتحان های سنگینی را پشت سر گذاشت.
وی با تاکید بر اینکه وفا مقام بالایی است که حضرت عباس (ع) به آن دست یافت و جای حسرتی برای خود در ارتباط با ولایت پذیری باقی نگذاشت، اظهار داشت: خیرخواهی از دیگر ویژگی‌های این شخصبت بزرگ اسلام است که آنچه را که هم حجت خدا از وی نخواسته بود انجام داد.
حجت‌الاسلام صفی‌زاده تاکید کرد: همین ویژگی‌هاست که هنوز بعد از قرن‌ها دنیا داغدار این شخصیت است و جایگاهی دارد که همه انبیا اولیا و شهدا تا ابد به آن غبطه می خورند.

دستگیری از آسیب‌دیدگان کرونا
هیات کریم اهل بیت امام حسن مجتبی (ع) سریش‌آباد هم این روزها سخت مشغول پخت و توزیع نذری در بین مردم است.
هیاتی نوپا که سال قبل هم نذری داشت و امسال روزانه یک هزار و ۵۰۰ پرس غذای گرم تهیه و در بین مردم بویژه آنهایی که کسب و کارشان از کرونا آسیب دیده توزیع می‌کند.
ابوذر ده‌ده‌جانی از مسوولان این هیات گفت: خیرین از مناطق مختلف ایران و با هر توان مالی در این نذری سهیم هستند.
وی به حال و هوای متفاوت این هیات در روز تاسوعا اشاره کرد و اظهار داشت: ۴۰ عضو هیات امنای این هیات تمام تلاش خود را کرده‌اند تا همه اهالی شهر از نذری حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) بهره‌مند شوند چرا که اعتقاد مردم بر شفای این نذری‌هاست.
ده‌ده‌جانی افزود: خیری با اهدا یک قوطی رب و خیر دیگری با اهدا مبالغ و اجناس میلیونی در این سفره بزرگ اطعام حسینی سهم دارند و این تنها از عشق بی اندازه‌ای سرچشمه می‌گیرد که مختص خاندان عصمت و طهارت است.
فردا، عاشورا
فردا، عشق، هفتاد و سه بار بر خاک می‌افتد و آن گاه چون ققنوسی تازه نفس، از شعله‌های خویش بر می‌خیزد و در آغوش پروردگار خویش، سرفراز و مسرور، لبخند می‌زند و خود را در جنت برین، از سر می‌گیرد.
فردا، گریه‌های شیرخوارگی، به ناگاه، هزاران سال قد می‌کشد و در عروجی سرخ، به آغوش پروردگار می‌رسد.
فردا، دست‌های برادرانگی دریا، به دست خدا می‌پیوندد و گلوگاه دریده عشق... ق.
فردا دختر صبر فاطمی و بلاغت علوی، بر خاک نشسته و سجده‌هایش...
فردا روز پیمان سرخ است.