هنوز چند ساعت از ادعای نتانیاهو نگذشته بود که سید حسن نصرالله در سخنرانی سه شنبه شب خود با اشاره به ادعای نتانیاهو گفت که ما موشک هایمان را نه در اسکله بیروت و نه در نزدیکی نیروگاه گاز قرار می دهیم، ما خوب می دانیم که موشک هایمان را در کجا ذخیره کنیم.
بلافاصله پس از سخنرانی نصرالله نمایندگان رسانه های لبنان و رسانه های خارجی از سوی روابط عمومی حزب الله برای بازدید از محل مورد ادعای نخست وزیر رژیم صهیونیستی حاضر شدند و این رسانه ها با بازدید از محل مورد ادعای نتانیاهو و عکس برداری و فیلم برداری از آن محل بر دروغ بودن ادعای وی تاکید کردند.
"محمد عفیف" مسئول روابط عمومی حزب الله با حضور در میان خبرنگاران اعلام کرد که «ادعاهای دشمن دروغ است و این کارخانه صنعتی که نتانیاهو مدعی می باشد متعلق به حزب الله است، برای یک شهروند لبنانی است که در آن کارگران مشغول کار هستند و هیچ نوع موشکی در آن وجود ندارد».
البته این اولین و آخرین دروغ نتانیاهو نیست چرا که وی عادت به دورغ پردازی علیه حزب الله دارد و شهروندان ساکن سرزمین های اشغالی و مردم منطقه و جهان بارها با این مساله مواجه شده اند. این اقدام نتانیاهو را می توان سنگ اندازی در مسیر حل مشکلات لبنان و دمیدن بر آتش اختلافات داخلی این کشور دانست.
اما روند سیاسی در لبنان به سنگ اندازی نتانیاهو ختم نشد، بطوری که دبیرکل حزب الله در همان سخنرانی سه شنبه شب خود مجبور شد پاسخ ادعاهای "امانوئل مکرون" رییس جمهور فرانسه علیه گروه‌های سیاسی لبنان، از جمله حزب‌الله و جنبش امل در خصوص شکست در تشکیل دولت این کشور را نیز بدهد.
نصرالله در بخش دیگری از سخنانش به طرح امانوئل مکرون رییس جمهوری فرانسه برای خروج لبنان از بن‌بست سیاسی اشاره و تصریح کرد، "به رییس جمهوری فرانسه می‌گویم که برود و دنبال این بگردد که چه کسی مرحله اول طرح او را ناکام گذاشت".
نصرالله همچنین به نقش مؤثر حزب الله در لبنان اشاره کرد و گفت که ما از وخیم‌تر شدن اوضاع لبنان مانع شدیم.
وی بیان داشت که فرانسه ما را به خیانت متهم می کند؛ ما نمی‌پذیریم کسی چنین ادبیات و اتهامی به ما بزند یا ما را به فساد متهم کند و ما این رفتار را محکوم می‌کنیم.
دبیرکل حزب الله خطاب به مکرون افزود: جناب رییس جمهوری، ما به خاطر تعهد به وعده‌ها و فداکاری‌هایمان و تحقق آنها نزد دوست و دشمن زبانزد هستیم. آنچه فرانسه از ما می‌خواهد مخالف دمکراسی است که اکثریت کناره‌گیری کنند و زمام کار را به اقلیت بسپارند و ما نمی‌پذیریم که کسی با این ادبیات با ما سخن بگوید.
قبل از نصرالله، شبکه المنار متعلق به حزب الله و جنبش امل پاسخ ادعاهای مکرون را دادند.
شبکه المنار دو شب پیش در گزارشی خطاب به مکرون اعلام کرد، "حد و حدودت را بدان". "راه را اشتباه رفتی و آدرس را گم کردی و نقش نظارت را با نقش قیمومیت اشتباه گرفتی".
این شبکه تاکید کرد که سخنان مکرون نشان دهنده دستپاچگی و آشفتگی موضع وی به دلیل ناکام ماندن ماموریتش با اقدام هم‌پیمانان آمریکایی‌اش و مزدورانشان در منطقه و لبنان است؛ ما با پیام‌های تهدیدآمیز و پند و نصیحت و اتهام‌زنی مخالفیم.
حزب‌الله لبنان از طریق این شبکه خواهان انتشار متن طرح فرانسه شد تا لبنانی‌ها تمام جزئیات آن را بدانند.
این شبکه به مکرون توصیه کرد که از واقعیت لبنان اطلاع حاصل کند؛ واقعیتی که شبیه آن چیزی نیست که مشاورانش یا رسانه‌ها نقل می‌کنند.
جنبش امل لبنان به ریاست نبیه بری (رئیس پارلمان) نیز واکنش نشان داد و سخنان امانوئل مکرون درباره لبنان را "اشتباه سیاسی" خواند و در عین حال این را هم متذکر شد که امل هم‌چنان به طرح فرانسه پایبند است.
دفتر سیاسی جنبش امل در بیانیه‌اش آورده که "با احترامی که برای نقش امانوئل مکرون قائلیم، اما سخنان اخیر او و اتهاماتی که مطرح کرده و دوگانه شیعه ملی یعنی جنبش امل و حزب‌الله لبنان را مسؤول (تشکیل نشدن دولت لبنان) دانسته به دور از واقعیت‌ها و جزئیات رایزنی‌ها با مصطفی ادیب، نخست وزیر مکلف لبنان بوده‌اند".
جنبش امل تاکید می کند که هرگونه اتهام کورکورانه علیه کل گروهها(ی لبنانی) به منظور استفاده و به دست آوردن پول را مردود می داند؛" این کلام عاری از صحت است و جنبش امل در بازخواست‌ها و نظارت‌ها پیشرو است. این اظهارنظر را اشتباه و لغزش سیاسی می‌دانیم که هیچ کمکی به موفقیت طرحی که بر ادامه اجرای آن اصرار داریم، نمی‌کند. ما می‌خواهیم اهداف مورد نظر این طرح در یاری به لبنان به ثمر بنشینند."
در ۱۴ مرداد ماه گذشته انفجار مهیبی بندر شهر بیروت را لرزاند، انفجاری که موجب کشته شدن نزدیک به ۱۹۰ نفر و زخمی شدن شش هزار نفر دیگر شد و بیش از ۱۰ میلیارد دلار خسارت روی دست لبنانی ها گذاشت.
البته این انفجار و عواقب آن تنها مشکل لبنان نبود؛ اعتراض ها به فساد اداری حاکم بر دستگاه های مختلف این کشور که در دوران سعد حریری رشد چشمگیری داشت به همراه تحریم های ظالمانه آمریکا مشکلات مضاعفی برای مردم لبنان وارد کرد و موجب شد تا مردم این کشور در مهرماه سال گذشته به خیابان ها بیایند و در ادامه و پس از چند روز سعد حریری مجبور به استعفا شد.
پس از سعد حریری، "حسان دیاب" که فردی ملی گرا بود با تعامل گروه های لبنانی به نخست وزیری لبنان انتخاب شد ولی ماموریت او بیش از شش ماه طول نکشید و وی پس از انفجار مهیب بندر بیروت با فشارهای داخلی و خارجی مجبور به استعفا شد و از آن پس و به درخواست ژنرال میشل عون رییس جمهور این کشور دولت او با عنوان دولت پیشبرد امور تا تشکیل دولت جدید به کار خود ادامه می دهد.
با استعفای حسان دیاب، "مصطفی ادیب" که پیش از این سفیر لبنان در آلمان بود، موفق شد اعتماد ۹۰ نفر از ۱۲۸ نماینده پارلمان این کشور را برای احراز پست نخست‌وزیری لبنان به دست آورد و نمایندگان فراکسیون‌های مختلف پارلمانی پس از تایید ادیب به سرعت با "میشل عون" رئیس جمهوری این کشور دیدار و نظر خود را در این خصوص ارایه دادند که با نظر موافق عون نیز مواجه شدند، اما از همان زمان دوباره چوب لای چرخ گذاردن های جریان غربگرای ۱۴ مارس و فشارهای آمریکا، عربستان و رژیم صهیونیستی برای ناکام ماندن ادیب آغاز شد و بالاخره چند روز پیش نتیجه داد و وی از تشکیل دولت این کشور انصراف داد.
هرچند فرانسه مخالفتی با نخست وزیری ادیب نکرد، ولی پاریس با حمایت از جریان ۱۴ مارس عملا در ناکامی ادیب دست داشت.
نکته قابل تامل این که فرانسه و جریان ۱۴ مارس به دنبال این بودند که ناکامی ادیب در تشکیل دولت لبنان را به گردن حزب الله و جنبش امل بیندازند که با هوشیاری حزب الله و جنبش امل این قضیه لو رفت و دشمنان مردم لبنان رسوا شدند.
نظر شما