به گزارش روز جمعه پایگاه خبری ساینس‌دیلی، پیرشدگی سلول (Cellular senescence) پدیده‌ای است که به مرور زمان در فرآیند تقسیم سلولی رخ می‌دهد.
این فرآیند توسط عوامل ژنتیکی و اپی‌ژنتیکی رخ می‌دهد. اپی‌ژنتیک یا وراژنتیک به مطالعه عوامل خارجی و محیطی می‌پردازد که باعث روشن یا خاموش‌شدن ژن‌ها می‌شود و بر چگونگی خوانده‌شدن ژن‌ها اثر می‌گذارد.
با وجودی که در مطالعات قبلی چند ژن‌تاثیرگذار در فرآیند پیری شناسایی شده است، چگونگی تاثیر این ژن‌ها و بیماری‌های مرتبط با پیری در پرده‌ای از ابهام قرار دارد.
محققان آکادمی علوم چین تحقیقاتی را در زمینه تنظیم فرآیند پیری سلولی آغاز کردند و با استفاده از سیستم غربالگری CRISPR/Cas۹ موفق به شناسایی بیش از ۱۰۰ ژن موثر در تسریع فرآیند پیری شده‌اند.
در ادامه به رویکردی دست یافتند که می‌تواند در تاخیر در روند پیری و درمان آسیب‌های ناشی از افزایش سن موثر باشد.
این مطالعه نشان می‌دهد با غیرفعال‌کردن ۵۰ ژن از ۱۰۰ ژن مذکور، با هدف‌قرار دادن ریبونوکلئیک‌اسید، می‌توان در جوان‌سازی سلولی نقش داشت.
در میان این ۵۰ ژن، ژنی به نام KAT۷ هدف اصلی این مطالعه محسوب می‌شود که در پیرشدگی سلولی نقش مهمتری دارد.
این مطالعه محققان را امیدوار می‌کند که در راه درستی برای مبارزه با پیری قدم برداشته‌اند.
نتایج این مطالعه در نشریه آنلاین Science Translational Medicine منتشر شده است.
نظر شما