انقلاب از نگاه بانوی مبارز ساوجی؛ از زندان ساواک تا میدان جنگ و کرونا

دهه فجر را می توان یکی از ماندگارترین مقاطع تاریخ ایران و نقطه عطفی برای جان گرفتن نهضت های اسلامی و آزادیخواه جهان دانست و امروز با گذشت ۴۲ سال از پیروزی انقلاب اسلامی که متاثر از قیام سرخ حسینی است، تبیین ابعاد مختلف این واقعه تاریخی و ارزش‌های آن در جامعه ضروری است تا نسل های بعد با آن آشنا شوند.
شور انقلابی و خاطرات زنان و مردان که در آن روزهای خفقان و پر التهاب مقابل رژیم ستمشاهی ایستادند و براندازی آن حکومت فاسد را هدف قرار دادند، شنیدنی است.
تقارن ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) و روز زن با ایام الله دهه فجر بهانه‌ای برای مرور خاطرات بانوی ساوجی که در روزهای  انقلاب اگرچه دختری ۱۵ ساله بود اما با الگوگیری از بی بی دو عالم،  برای پیروزی انقلاب تلاش کرد.
«اعظم السادات رضوانی» بانوی انقلابی اهل شهرستان ساوه از سال ۱۳۵۶ رویای پیروزی انقلاب را در سر داشت و بنا بر باور عمیق خود با همراهی چند تن از دوستانش و همگام با سایر بانوان ایران زمین نشان داد که زنان جامعه اسلامی با سلاح حجاب و عفاف می توانند تحولات بزرگی را رقم بزنند.

او سخنانش را با نکوداشت نقش «مادر» در تربیت دینی آغاز کرد و گفت: مادرم زنی مومن، صبور و دور اندیش بود و رفتار عالمانه او در مدیریت خانه و تربیت بچه‌ها نقش ویژه‌ای داشت.

رضوانی اظهار داشت: در اوج روزهای انقلابی مشغول که به تحصیل در دوران دبیرستان بودم و از یک سال پیش از پیروزی انقلاب زمینه فعالیت‌های فرهنگی و ایجاد روحیه انقلابی فراهم شد.

وی تاکید کرد: مدیون تربیت اصولی مادر و ۲ تن از معلمانم هستم که در روزهایی که بسیاری از دختران کمتر به حجاب اهمیت می‌دادند، بستر توجه به مسائل مذهبی و دینی را در من و دوستانم ایجاد کردند.
این بانوی انقلابی افزود: فعالیت های خود را از جلسات خصوصی و کتاب‌خوانی در منزل یکی از آشنایان خانم شیخ‌الاسلام که از بانوان فعال انقلابی ساوه بود، آغاز و به مرور با پیام‌های امام خمینی (ره) آشنا شدم.  
رضوانی گفت: به همراه چند تن از دوستان بعضی شب‌ها در مسجد محل اعلامیه پخش می‌کردیم اما در این بین خانواده بسیار نگران بودند و تقریبا فعالیت‌ها مخفیانه صورت می‌گرفت؛ اوج فعالیت انقلابی ما هم در اردیبهشت سال ۵۷ بود که به این نتیجه رسیدیم باید در ساوه حرکت انقلابی بزرگی انجام دهیم.
وی ادامه داد: آن زمان تعطیلی بازار برای رژیم شاه اهمیت داشت؛ از این رو تصمیم گرفتیم از مدرسه تا بازار ساوه راهپیمایی برگزار کنیم و از بازاریان بخواهیم که در اعتراض به سیاست‌های رژیم طاغوت مغازه های خود را تعطیل‌ها کنند.
رضوانی عنوان کرد: حدود ۳۰ نفر از بانوان انقلابی با در دست داشتن پرچمی با شعار «ما خواستار حکومت اسلامی هستیم» از دبیرستان قدسیه (ثریای سابق) به سمت بازار حرکت کردیم و در طول مسیر دختران و زنانی دیگر هم به گروه ما ‌پیوستند.

وی افزود: وارد میدان مخابرات ساوه که شدیم، گارد شهربانی رسید و بسیاری از بانوان فرار کردند اما هفت نفر از جمله بنده دستگیر و به زندان کمیته شهربانی تهران که در حال حاضر «موزه عبرت» شده است، منتقل شدیم.

این بانوی انقلابی روزهای زندان را اینگونه توصیف کرد: ۱۰ روز را در سلول‌های انفرادی کثیف و تاریک گذراندیم که شرایط بسیار سختی بود از طرفی نگران خانواده‌هایمان بودیم اما پذیرش این مساله که دختر ۱۶ ساله در زندان باشد برای خانواده کار راحتی نبود.

وی ادامه داد: بیشتر شکنجه‌ها روحی بود و اغلب صدای ناله و ضجه ساییر زندانیان به گوش می رسید و در بازجویی‌ها نیز به افراد توهین می‌کردند اما هیچ‌ یک از این اعضای گروه هفت نفره بانوان ساوجی اظهار پشیمانی و ضعف نکردند زیرا به هدف خود ایمان داشتیم و همین موضوع به ما قدرت ایستادگی می‌داد.
رضوانی گفت: دوران زندان من و دوستانم از ۱۵ تا ۴۰ روز متغیر بود؛  من و خانم افسر سعیدی آخرین نفراتی بودیم که از زندان آزاد شدیم و چند ماه تا پیروزی انقلاب را به سختی گذراندیم.

وی گفت: بعد از آزادی، بسیاری از مردم به خاطر جسارت ما هفت نفر به خانواده های مان تبریک می‌گفتند اما نگاه دوجانبه بود برخی‌ها خانواده‌ها هم از همسایه تا فامیل نسبت به ارتباط فرزندانشان با ما نگران و اجازه رفت‌ و آمد نمی‌دادند.
وی در مورد فعالیت های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز، گفت: پس از پیروزی ملت ایران و استقرار نظام اسلامی به مدت ۲ سال در جهاد سازندگی خدمت کردم و با آغاز جنگ تحمیلی نیز در بخش پشتیبانی جنگ مشغول فعالیت شدم زیرا حمایت زنان و دختران بسیجی کمک و دلگرمی بزرگی برای رزمندگان در جبهه های حق علیه باطل بود.

رضوانی گفت: سال‌های بعد با توجه به اهمیت و ضرورت ترویج فرهنگ دینی در ساوه، همسرم مجوز فعالیت حوزه علمیه را دریافت کرد و از سال ۷۹ تاکنون به منظور تحقق تربیت دینی در مجموعه حوزه علمیه خواهران مشغول خدمت‌گذاری هستم.
این بانوی انقلابی که سه فرزند دختر و یک پسر دارد در خصوص نقش مبانی دینی در تربیت فرزندان، گفت: همسرداری، تحکیم خانواده، فرزندآوری و جامعه همچون حلقه های یک زنجیر به هم متصل هستند و اگر حلقه‌ای دچار اخلال شود شاید به این دلیل است که بانوی خانواده وظایف خود را به درستی انجام نداده باشد.
وی، رسیدگی به نیازهای جامعه را وظیفه هر انسان مومنی می‌داند و با اشاره به شرایط سخت زندگی مردم در زمان شیوع ویروس کرونا، بر ضرورت تعامل همگانی برای ایجاد بسترهای خدمت رسانی به همنوعان تاکید کرد.

رضوانی در مورد اقدامات انجام شده در دوران کرونا، گفت: مرکز نیکوکاری حوزه علمیه ساوه از ابتدای شیوع ویروس کرونا فعالیت خود را از توزیع بسته‌های معیشتی تا حمایت روحی از بیماران و خانواده‌ها آغاز کردند و بانوان طلبه جهادی هم در کارگاه‌های خیاطی به تولید ماسک و گان مشغول شدند.