محمود فلاحتی روز سه شنبه در گفت وگو با ایرنا، افزود: تمامی افرادی که بعد از انقلاب مسوولیت گرفتهاند و پای نظام و انقلاب ماندهاند، تربیت شده در جلسات مذهبی و شبنشینیهای انقلابیون هستند.
وی در ادامه به خاطرات دوران قبل از انقلاب پرداخت و درخصوص فعالیتهای منسجم نیروهای انقلابی در هرمزگان، از شهید حقانی به عنوان یکی از مبارزان انقلابی برجسته و اثرگذار یاد کرد که همانند دیگر شاگردان برجسته امام خمینی(ره)، درس مبارزه را از امام آموخت و وجود این افراد بود که مبارزان انقلابی درهرمزگان نیز به صورت هماهنگ حرکتهای اثرگذاری را برای انقلاب انجام دادند.
این مبارز انقلابی درهرمزگان ادامه داد: قبل از انقلاب مردم بندرعباس نیز همزمان با سایر شهرها و استانها در جلسات خانگی و خصوصی در منازل خود و یا حسینیه و مساجد حضور داشتند.
به گفته فلاحتی، شهر بندرعباس چون در آن زمان به دلیل وجود نیروی دریایی، هوایی، شهربانی و ژاندارمری شهرپلیسی بود نوع اعتراضها نسبت به سایر شهرها مشکلتر بود اما یک حسن خاصی که داشت اینکه تعدادی از علما که از قم و تهران به هرمزگان تبعید شده بودند و بیشتر در بندرلنگه بودند، باعث شده بود مردم بیشتر آگاه شده و در صحنههای انقلابی حاضر شوند.
وی از آیتالله لنکرانی، آیتالله یزدی و آیتالله سیدعلی محمد دستغیب از جمله علمای تبعید شده به هرمزگان نام برد و ادامه داد: اینکه میگویم اعتراضها و تظاهرات در بندرعباس با سایر استانها به ویژه قم هماهنگ بود، به دلیل وجود افرادی مثل آقایان مظفری، انواری با شهید حقانی، آقای ری شهری ارتباط نزدیکی داشتنند و اخبار مهم را از آنها دریافت میکردند.
این مبارز انقلابی یادآور شد: به برکت وجود آیتالله انواری و مرحوم مظفری و ارتباطاتی تنگاتنگی که با علمای قم مثل شهید حقانی یا آقای ریشهری داشتیم یا از طریق جلسه ها یا در اردوهایی که برگزار میکردیم برنامههای خود را برای برگزاری تظاهرات و سایر فعالیتهای انقلابی با قم و تهران هماهنگ میکردیم.
وی عنوان کرد: نیروهای نظامی آن زمان مرتب در خیابانها درحال گشتزنی بودند و بعضا بیشتر بچهها را میشناختند به همین دلیل برای برخی کارها تعدادی از دوستان و انقلابیون شهرهای دیگر را پای کار میآوردیم.
مراسمهای چهلم شهدای انقلاب صحنه روشنگری مردم بود
این مبارز انقلابی اضافه کرد: با وجود اینکه تهدیدهای نیروهای نظامی اطلاعیههای امام خمینی(ره) از پاریس و برگزاری مراسمهای چهلم شهدای انقلاب باعث روشنگری مردم و آمدن در صحنه تظاهرات و راهپیمایی بود.
فلاحتی با بیان اینکه فعالیتهای ضد رژیم شاهنشاهی در بندرعباس در دی ماه ۵۷ به اوج خود رسیده بود، افزود: سخنان امام خمینی(ره) در این زمان بسیار مورد توجه بود .
وی با اشاره به اینکه اعلامیههای امام(ره) ازقم و تهران به بندرعباس ارسال و بعد در اختیار مردم قرار میگرفت، یادآور شد: اعلامیه و نوار کاستهای امام (ره) خطی برای روشنگری و افزایش بصیرت مردم بود.
این مبارز انقلابی در خصوص چگونگی دستگیری خود توسط ساواک بیان داشت: زمانی که دستگیر شدم ۳۰ ساله بودم و چون بیشتر شبها جلسه در منزل آقای مظفری برگزار میشد، خانواده ما به یزد رفته بودند ، منزلمان در اختیار داماد حجتالاسلام سالک که بعد از شش سال از زندان ساواک آزاد شده بود، گذاشتم و خودم شبها در خانه آقای مظفری یا آقای متین بودم.
فلاحتی با بیان اینکه ساواک به طور همزمان و در یک ساعت و یک روز در آبانماه ۵۷ انقلابیون زیادی را دستگیر کرد، توضیح داد: شبی که دستگیر شدم در منزل حجتالاسلام متین(درخیابان شاه حسینی سابق پشت زمین بسکتبال)، درحال خواندن تعقیبات نمازصبح در زدند و یکی از بچهها رفت در را باز کند دیدیم یک تعدادی کرواتی وارد حیاط شده و شروع به گشتن و فحش دادن و ناسزا گفتن کردند.
در زندان قرآن و کتاب برای خواندن نداشتیم
وی اضافه کرد: ماموران ساواکی گوشی تلفن را با پا پرت کردند و انداختند اما هرچه گشتند در منزل چیزی را پیدا نکردند اما درهمین حین در زدند و یکی از همراهای ساواکیها در را باز کرد دیدیم طلبه جوانی است که با لباس شخصی با یک بسته اعلامیه در دستش به داخل حیاط منزل کشیده شد.
این مبارز انقلابی ادامه داد: ماموران با ناسزا گفتن و خوشحال از داشتن مدرک جرم یکی چشمهایمان را بستند و همه را عقب ماشین انداختند و بردند و بعد از نصف روزی که گذشت تازه متوجه شدیم در تیپ تفنگداران هستیم.
فلاحتی گفت: فردای آن روز ما را به زندان جدید ساواک بردند آنجا بود که از ما چندتا عکس گرفتند و بعد به ستاد نیروی دریایی انتقال دادند، آنجا بود که مهدی عراقیزاده و خلیل قاسمی از دوران مبارزان انقلاب را هم دیدیم.
وی در خصوص برنامههایی که در زندان داشتند نیز گفت: ما نمیتوانستیم داخل زندان فعالیتی داشته باشیم و حتی قرآن و کتاب هم برای خواندن نداشتیم و ملاقات هم ممنوع بود.
محافل خاطرهگویی انقلابیون در مساجد پررنگتر شود
فلاحتی گفت: روزی که من را بردند در یک بازداشتگاه داخل ساواک با عبداللهزاده از مبارزان دوران انقلاب باهم بودیم، رییس زندان بنا کرد به نصیحت کردن و بعد هم دوتا برگه دادند که امضا کنیم عبداللهزاده، برگه را که خواند یکدفعه گفت من اگر قانون اساسی را قبول داشتیم که اینجا نبودم و امضا نکرد من هم به تبعیت از او امضا نکردم، رییس زندان هم به زندانبان فحش داد که چرا اینها را باهم آوردی و با اینکه برگهها را امضا نکردیم اما آزاد شدیم اما آقای متین هنوز در زندان بود درواقع آخرین نفری بود که آزاد شد.
این مبارز انقلابی با اشاره به سپری شدن ۴۲ سال از انقلاب اسلامی، اظهارداشت: یک ضعفی که بعد ازانقلاب وجود دارد اینکه جلسات روشنگری و خاطرهگویی انقلابیون در مساجد کمرنک شده درحالی محافل خاطرهگویی برای جوانان و دانشجویان در مساجد باید پررنگتر شود.
وی در پایان خواستار بازگشت به همان شعارها، ایدهها، اخلاقیات، باورها و آرمانهای مبارزات انقلابی شد و یادآورشد: جوانان باید قدر داشتههای امروز خود را بدانند و نسبت به دستاوردهای انقلاب اسلامی مطالعه داشته باشند.
نظر شما