به گزارش ایرنا، موضوع روابط اقتصادی جمهوری اسلامی ایران و جمهوی خلق چین همیشه محور توجه مقامات و رسانه های آمریکایی بوده است. رویکردهای ضدآمریکایی دو کشور از یک سو و تحریم ها علیه تهران و رقابت واشنگتن با پکن از سوی دیگر، اهمیت این روابط را برای کاخ سفید دوچندان کرده است. نیاز همیشگی و فزاینده صنایع چین به نفت خام و اهمیت صادرات نفت برای اقتصاد ایران به نوعی دو کشور را به سوی همکاری متقابل و مکمل کردن اقتصادهایشان سوق داده است. رهبران پکن همیشه به دنبال منبع مطمئن انرژی هستند که بتوانند به دور از رویکردهای ایالات متحده در خاورمیانه بر روی آن به عنوان شریک تجاری دائمی حساب کنند.
اندیشکده آمریکایی «شورای آتلانتیک» چند روز قبل در گزارشی اعتراف کرد با وجود فشار و تحریم هایی که ایالات متحده در سال های اخیر بر ایران و شرکای ایران وارد کرده است اما هنوز در این شرایط، چین مشتری نفت ایران باقی مانده است و این رویه در آینده هم ادامه خواهد داشت.
طبق این گزارش،" با وجود کاهش مقطعی که در بعضی دوره ها در مورد صادرات نفت خام ایران رخ می دهد اما پکن هنوز به عنوان شاهرگ حیاتی تهران برای دور زدن تحریم ها مطرح است و این رویه در طول سالیان گذشته نیز ادامه داشت. فروش نفت ایران به چین برای تهران منبع ارزی مهمی را تدارک می بیند. این در حالی است که بسیاری از کشورهایی که تا چند سال قبل مشتری تهران بودند از اتکای خود به نفت ایران و واردات آن کاسته اند.
این اتاق فکر آمریکایی افزود: این روابط میان چین و ایران، به ویژه در سال ۲۰۲۰ که میزان تولید نفت خام ایران کاهش چشمگیری یافته بود، از اهمیت بیشتری برخوردار شد. در شرایط کنونی هم رابطه مبتنی بر نفت خام بین تهران و پکن قدرتمندتر از هر زمان دیگر شده است به ویژه از زمانی که چین در حوزه های اقتصادی رو در روی ایالات متحده قرار گرفت.در این دوران جریان مداوم و قابل اعتماد نفت در شرایط بحرانی جهان به نگرانی کشورها تبدیل شد؛ بنا براین چین و ایران هم با این دیدگاه به همکاری های خود ادامه دادند. طبق این گزارش، چین در سالیان گذشته و اکنون از توان دریایی برای تسهیل این روابط استفاده کرده است. این کشور نفت خام ایران را به روش های مستقیم، انتقال از کشتی و مخلوط کردن نفت خام ایران با نفت سایر منابع دریافت کرده است. پکن حتی نفت خام ونزوئلا را هم از طریق ترکیب با برخی مواد افزودنی در مالزی دریافت می کند. در این چارچوب، تهران و کاراکاس اشتراکاتی با هم پیدا کرده اند زیرا هر دو کشور با تحریم های مشابه و سختی از سوی ایالاات متحده روبرو هستند.
بخش دیگری از این گزارش به شرح ذیل است:
پیروزی بر کرونا، نیاز چین به نفت را بیشتر کرد
در بخش دیگری از این گزارش آمده است : در شرایط کنونی چین بیشتر از هر زمان دیگری به نفت نیاز دارد. دستورالعمل های سختگیرانه اجتماعی مربوط به کورونا، آزمایش در سطح شهر و دلنگرانی های عمومی کاهش یافته اند و منحنی ابتلا در این کشور افقی شده است. «شی جین پینگ» در سخنرانی خود به مناسبت پایان سال ۲۰۲۰ هم اظهار داشت: ما بر اثرات همه گیری پیروز شدیم و موفقیتی بزرگ را با مهار بیماری و توسعه اجتماعی و اقتصادی کسب کردیم.چین از فرصت بهبود وضعیت صنعتی خود استفاده می کند و موتورها را به راه انداخته است تا شکاف اقتصادی خود با ایالات متحده را کمتر کند.
چین تنها اقتصاد بزرگ جهان است که قادر شد خود را از پیامدهای این ویروس که رئیس جمهوری پینگ آن را شیطانی نامید، خلاص و در پایان سال رشد اقتصادی مثبتی را ثبت کند. اکنون ساعت کار کارخانه ها و کارگران بیشتر از قبل شده است. واردات نفت خام چین نیز موجب شد تا میزان ذخایر این کشور به بالاترین میزان برسد و ۷.۳ درصد بیشتر از سال ۲۰۱۹ باشد.
طبق گزارش این اندیشکده، در ماه مه ۲۰۲۰ مصرف نفت خام چین روزانه به ۱۳ میلیون بشکه در روز رسید که به عدد ۱۳.۴ میلیون بشکه در روز همان ماه سال قبل از آن نزدیک شد. بخشی از این امر به دلیل کاهش قیمت نفت خام و رسیدن آن به پائین ترین سطح در دهه های گذشته بود که به خاطر رکود ناشی از همه گیری در سراسر جهان رخ داد. به طور کلی چین از فرصت بهبود وضعیت صنعتی خود استفاده می کند و موتورها را به راه انداخته است تا شکاف اقتصادی خود با ایالات متحده را کمتر کند.
چین در دسامبر سال ۲۰۲۰روزانه ۹.۰۶ میلیون بشکه نفت وارد کرد که نسبت به ۱۱.۰۴ میلیون بشکه ماه نوامبر کاهش شدیدی را نشان می دهد. البته دلیل آن می تواند این باشد که همه پالایشگاه ها سهمیه واردات نفت خود را مصرف کردند. با این حال چین هنوز تشنه نفت است و به همین دلیل سهمیه واردات نفت را برای سال ۲۰۲۱ حدود ۱۸ درصد بیشتر از سال قبل تعیین کرده است.
در انتهای این گزارش ادعا شد: یوآن نفتی (پترو یوآن) ابزاری را برای تهران در جلوگیری از اثرات تحریم های ایالات متحده فراهم کرده است. تهران به بارگیری نفت خام و ارسال آن به سمت شرق ادامه می دهد؛ پالایشگاه های چینی و پتروشیمی ها هم دریافت کننده نفت از هر منبعی از جمله ایران هستند.
انتشار این مطلب به معنای تائید محتوای آن نیست.
نظر شما