به گزارش روز یکشنبه ایرنا به نقل از پایگاه خبری هندی "پرینت" ، تغییرات کلیدی زیادی در جنوب آسیا در حال روی دادن است که تبعات مستقیم و غیرمستقیمی بر امنیت ملی هند و منافع راهبردی هند در بلندمدت خواهند داشت.
یکی از این تحولات روند صلح افغانستان و تصمیم آمریکا برای خارج کردن نیروها از آن کشور است. مسئولان دفاعی و امنیتی هند نگران تبعات این مساله هستند. هند می خواهد که در میز مذاکرات روند صلح افغانستان باشد نه اینکه صرفا از دور نظاره گر باشد . این مساله را در سال 2019 ژنرال "بیپین راوات" رئیس وقت ارتش رئیس کنونی ستاد نیروهای مسلح CDS بیان کرد و گفت که هند باید با طالبان در افغانستان تعامل داشته باشد . البته اظهارات راوات با خط رسمی در آن زمان – عدم تماس با طالبان – متفاوت بود.
اکنون در سال 2021 هند به آرامی در حال مشارکت کردن در فرایند صلح افغانستان است و ژنرال راوات بار دیگر درباره خروج نیروهای آمریکا از افغانستان ابراز نگرانی کرده است. او هفته گذشته در نشست "گفتگوی رایسینا" گفت این نگرانی وجود دارد که خروج نیروهای خارجی از افغانستان موجب ایجاد یک خلاء و ورود نیروهای اخلالگر شود.
ممکن است تصور شود که نگرانی هند درباره پاکستان است که درصدد مقابله با هرگونه نفود هند در افغانستان است. پرویز مشرف رئیس جمهور سابق پاکستان در سال 2015 گفته بود که دستگاه اطلاعاتی آی اس آی پاکستان طالبان را برای مقابله با هندی پرورش داده است.
ژنرال راوات در پاسخ به اینکه آیا ایران یا پاکستان ممکن است از اوضاع پس از خروج نیروهای آمریکایی استفاده کنند ، گفت: افراد بسیاری در صدد استفاده از خلاء ایجاد شده هستند. افغانستان کشوری غنی از منابع است و کشورهایی هستند که تمایل دارند به نفع خود از این منابع بهره برداری کنند.
هر چند راوات از کشوری نام نبرد اما آشکار است که اشاره او به کشور چین بود که به عنوان یک بازیگر در سیاست جهانی ظاهر شده است . یک رویکرد هماهنگ پاکستان و چین می تواند اوضاع در افغانستان را برای هند دشوار سازد.
افرادی که چین را زیر نظر دارند می دانند که چین نگاهش به افغانستان است. چه کسی چند سال پیش فکرش را می کرد که رئیس جمهور افغانستان در سال 2021 چین را همانند هند یک عامل در سعادت منطقه ای محسوب کند؟
پروژه رویایی "کمربند و جاده" چین می تواند به کشور افغانستان امتداد پیدا کند . نشریه دیپلمات در یادداشتی خاطرنشان کرده که کندی سرمایه گذاری چین در افغانستان به علت بی ثباتی و نیز حضور نیروهای آمریکایی بوده اما این شرایط ممکن است در آینده تغییر کند.
یک عضو ارشد موسسه امور بین المللی در توکیو ژاپن خاطرنشان کرده که عطش فزاینده چین برای انرژی و منابع طبیعی و گشایش معادن افغانستان به روی سرمایه گذاری خارجی موجب شده که در یک دهه گذشته شاهد الگوی رو به رشدی در روابط چین – افغانستان باشیم و انتظار می رود که چینی ها با تمرکز بر سرمایه گذاری در بخش اقتصادی حداکثر بهره برداری را داشته باشند.
اما می توان با اطمینان گفت که ژنرال راوات صرفا نگران جنبه اقتصادی نفوذ چین در افغانستان نیست. یک ارزیابی "یون سون" مدیر برنامه چین در "مرکز استیمسون" می گوید که منفعت و علاقمندی اصلی چین در افغانستان ، ثبات و آرامش است.
وی خاطرنشان کرد: هرج و مرج در افغانستان از نگاه پکن موجب تقویت بنیادگرایی اسلامی می شود که امنیت داخلی در چین و بخصوص در استان سین کیانگ را هم تهدید خواهد کرد. وی افزود که با خروج آمریکا از افغانستان ، به نظر می رسد که سرمایه گذاری راهبردی هند در افغانستان تا حد زیادی هزینه هزینه تلف شده است.
این کارشناس خاطرنشان کرد: برای چین ، شکست هند به معنی پیروزی پاکستان است. با خروج آمریکا اعتقاد بر این است که پاکستان نفوذ بیشتری بر رویدادهای افغانستان داشته باشد و این مساله موجب نه تنها بطور غیرمستقیم موجب نفوذ چین می شود بلکه بطور بالقوه موضع مذاکراتی اسلام آباد و پکن را هم در برابر واشنگتن بهبود خواهد بخشید.
وی افزود: هر چند چین دیدگاهی منفی و بدبینانه درباره صلح و ثبات داخلی افغانستان پس از قرارداد صلح دارد اما در عین حال مزیت هایی از حیث ژئوپلتیک منطقه ای وجود دارد.
نظر شما