حرف رییس جمهور در آخرین دیدار اصحاب رسانه نیز این بود که گفت: رسانه‌ها باید در برابر سیاه‌نمایی و حتی سفیدنمایی بایستند و واقع‌گرا باشند و در روزهای سخت با بیان واقعیت‌ها به مردم امید بدهند.
روحانی می گوید علت اینکه مردم واقعیت‌های دولت یازدهم و دوازدهم را در این زمینه‌ها نمی‌دانند بخاطر سیاه‌نمایی‌هایی است که رسانه‌های فعال در خارج از کشور و برخی در داخل انجام داده‌اند.
اما این مسایل چه بود و چه مواردی را رییس جمهور در جلسه با اصحاب رسانه برشمرد که از زیر تیغ سیاه نمایی و تخریب در امان نمانده است.
1_ مهمترین دستاورد تاریخی دولت در مذاکرات برجام، برداشته شدن تمام قطعنامه‌های شورای امنیت، خارج شدن از ذیل بند هفتم منشور سازمان ملل و همچنین پایان دادن به پرونده مطالعات ادعایی (PMD) بود که از همان ابتدا، مخالفت خوانی با آن شروع شد، چه رسانه های قدرتمند در خارج از کشور و چه برخی در داخل.
۲_ بعد از برجام توان فروش نفت از 900 هزار بشکه به 2 میلیون و 800 هزار بشکه افزایش یافت.
۳_ طبق گفته روحانی، اعتبار تمام طرح‌هایی که سال 99 در روزهای پنج‌شنبه به افتتاح رسید، بیش از 1200 هزار میلیارد تومان است که در سایه برجام به دست آمده است.
۴_ همچنین هزینه انتقال آب دریا به فلات مرکزی ایران که از صندوق توسعه ملی بوده، از محل فروش نفت که پس از برجام حاصل شد، به دست آمده است. این را نیز رییس جمهور از جمله دستاوردهای دولت دانست که در میان سیاه نمایی ها، نادیده انگاشته شد.
۵_ توافق هسته‌ای برجام صددرصد به نفع کشور بود، این را رییس دولت دوازدهم گفته و تاکید کرده که البته ممکن است به همه آنچه مدنظر داشتیم نرسیده باشیم، اما قطعاً بیش از 80 درصد انتظارات برآورده شده است.
۶_روحانی مورد دیگری را اشاره کرده و یادآور شده پس از برجام و در سال 95 بالاترین رشد اقتصادی جهان را داشتیم و تورم در مواردی تک رقمی شد. محال است که این دستاورد بزرگ در تاریخ مستور بماند.
رییس جمهور در ادامه برشمردن سیاه نمایی های عملکرد دولت توضیح داده است: ترامپ توافق را زیر پا گذاشت و باعث شد که فشارهای زیادی به کشور تحمیل شود اما تأسف‌آور این است که عده‌ای به جای اینکه بگویند آمریکا و ترامپ جنایت کردند به دولت تهمت می‌زنند که ناکارآمد بوده است.
اما سیاه نمایی چیست؟ و مرز آن با واقع‌نمایی کجاست؟ کارشناسان معتقدند عدم فهم و درک درست این پرسش بنیادی از سوی رسانه‌ها موجب افراط و تفریط می‌شود؛ گاهی آنقدر سیاه‌نمایی و تخریب و مچ‌گیری صورت می‌گیرد که امیدی به کار نیست و گاهی از آن طرف اصلاً به روی خود نمی‌آورند که حادثه‌ای و رخدادی اتفاق افتاده است! در واقع می توان اینگونه نیز تعریف کرد؟ سیاه‌نمایی یکسره تخریب، مچ گیری، تخطئه و نادیده انگاشتن کارها و خدمات است. یعنی کاری و خدماتی انجام شده یا آن را نادیده می گیریم یا به تخریبش می پردازیم. اکنون این سوال مطرح است که رسالت رسانه ها در برابر مردم چیست؟ استادان علوم ارتباطات می گویند رسانه کارکردهای متفاوتی دارد اما درهمه حال باید پرچم دار شفافیت و اطلاع‌رسانی درست باشد.
نظر شما