به گزارش دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، دکتر رضا رباطی متخصص بیماری های پوست و مو افزود: شپش یک انگل کوچک است که حتی با چشم غیرمسلح نیز دیده می شود و به راحتی از فردی به فرد دیگری انتقال می یابد. از مهم‌ترین اماکنی که افراد به شپش مبتلا می‌شوند، مکان های شلوغ و پر تجمع مانند مدارس، مهدهای کودک، پادگان ها، کمپ ها است.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان این که بیماری "شپش"، نوعی آلودگی انگلی است، تاکید کرد. شپش دارای تخم هایی به نام "رشک" است که این رشک‌ها سفید یا زرد رنگ هستند.
وی ایجاد حالت شوره زدگی روی مژه‌ها یا به وجود آمدن دانه‌های کوچک کهیری شکل روی منطقه آلوده را از دیگر علایم شپش بیان کرد.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: به طور کلی سه دسته شپش وجود دارد، شپش "سر"، "تنه" و "عانه". شپش‌های سر معمولا در پشت گوش و گردن هستند، سرایت پذیری سریعی دارند و در افراد عادی در صورت حضور در محیط های آلوده بروز می کند، اما شپش تنه معمولا در افراد با سطح بهداشت خیلی کم مانند افراد بی خانمان یا در شرایط خاص بحرانی مانند زلزله و جنگ که امکان رعایت اصول بهداشتی نیست، بروز می یابد. ابتلا به شپش تنه همراهی بارزی یک سری عفونت‌های دیگر مانند تیفوس دارد.
رباطی یکی از اصلی ترین راه های تشخیص این انگل را دیدن شپش زنده یا رشک‌ها عنوان کرد و گفت: ممکن است اولین علامت ایجاد شپش، خارش باشد به این شکل که فرد مبتلا احساس می‌کند که چیزی روی پوست سرش در حال راه رفتن یا خزیدن است. در شپش عانه نیز موهای نواحی تناسلی درگیر می شود که با خارش شدید همراه است و عملا راه عمده انتقال شپش عانه رابطه جنسی است.
این عضو هیات علمی دانشگاه در خصوص تشخیص شپش سر و علایم بالینی آن اظهار داشت: شپش سر متداول ترین نوع آلودگی توسط این انگل است که معمولا پشت گوش بیشتر دیده می شود و در مراحل پیشرفته تر این بیماری با چشم غیرمسلح به راحتی قابل شناسایی است.
رباطی با تاکید بر این که برای درمان بیماری شپش باید انگل زنده و رشک‌های آن از بین برود، عنوان کرد: اگر چنانچه تخم ها یا همان رشک های شپش باقی بمانند امکان این که بعد از چند هفته دوباره این بیماری ظاهر شود، وجود دارد.
وی ادامه داد: تخم ها یا رشک های شپش به شوره سر شباهت زیادی دارند؛ با این تفاوت که رشک ها دارای چسبندگی زیادی هستند که به راحتی از ساقه موی سر جدا نمی شوند.
این متخصص پوست و مو با اشاره به راه های درمان شپش گفت: نکته مهم در درمان شپش به دلیل قدرت سرایت پذیری بالا این است که تمام افراد خانواده در صورت داشتن علامت باید تحت درمان تحت نظر پزشک قرار گیرند.
وی توصیه کرد: درمان قطعی شپش باید دو نوبت و به فاصله یک هفته، انجام شود.
متخصص بیماری های پوست و مو تاکید کرد: بعد از درمان هایی که توسط پزشک تجویز می شود، می توان از درمان های ساده تر مثل شست و شوی مو یا آغشته کردن شانه به سرکه رقیق شده برای از بین بردن کامل تخم های انگل شپش چسبیده به ساقه های مو استفاده کرد.
وی با تاکید بر اینکه درمان ها باید توسط پزشک متخصص انجام شود، توضیح داد: استفاده خودسرانه از برخی داروهای ضد شپش می تواند حساسیت زا باشد یا در مواردی موجب مقاوم تر شدن انگل شود. بنابراین توصیه می شود ضمن توجه به رعایت بهداشت فردی از درمان های خودسرانه برای از بین برد شپش پرهیز شود. با توجه به این که انگل شپش مدت زیادی خارج از پوست بدن زنده نمی ماند، شستشو و ضدعفونی کردن بیش از حد البسه لزومی ندارد، اما رعایت بهداشت کلی محیط توصیه می شود.
نظر شما