دام‌های کرمانشاه علیه بیماری نشخوار کنندگان کوچک واکسینه شدند

دکتر مجید همتی روز دوشنبه در این رابطه به خبرنگار ایرنا،  گفت: واکسیناسیون جمعیت دام سبک استان علیه بیماری ppr  (طاعون نشخوارکنندگان کوچک) از نیمه اردیبهشت سال جاری شروع و تا پایان شهریور نیز ادامه داشت.  

وی افزود: در این فاز از مایه کوبی، جمعیت دام سبک بالغ و نابالغ استان تحت پوشش مایه کوبی قرار گرفت و حدود ۲ میلیون و ۷۵۰ راس گوسفند و بز واکسینه شد که برای انجام این طرح از توان بخش خصوصی و دولتی استفاده کردیم بطوریکه برای خرید خدمت از بخش خصوصی ۱۰ میلیارد ریال اعتبار هزینه شده است.

رییس اداره بهداشت و مدیریت بیماری های دامی دامپزشکی کرمانشاه تاکید کرد: PPR یکی از مهمترین بیماری های عفونی با واگیری بالا در نشخوارکنندگان کوچک اهلی و وحشی است که سبب بروز خسارت اقتصادی فراوان در صنعت دامپروری می‌شود علاوه بر این، با توجه به مشترک بودن بیماری بین دام و حیات وحش (نشخوارکنندگان وحشی مانند گوزن، بزکوهی و ...) از این نظر نیز حائز اهمیت است.

به گفته این دامپزشک، از مهمترین علایم این بیماری تب، بی حالی، ترشحات از چشم و بینی، اسهال، زخم مخاط ناحیه دهان است و در مناطقی که بیماری بومی نیست و گله ها علیه این بیماری ایمن نیستند میزان واگیری تا ۱۰۰ درصد و مرگ و میر به ۹۰ درصد می­‌رسد.

همتی گفت: مهمترین راه های پیشگیری از این بیماری انجام واکسیناسیون، جلوگیری از تماس دام با حیات وحش، رعایت بیوسکوریتی در دامداری، خرید دام از مناطق عاری از بیماری و پایش بیماری در حیات وحش است.

به گزارش ایرنا، در روزهای گذشته خبرهایی مبنی بر آلودگی برخی از کل و بز های وحشی در برخی از مناطق حفاظت شده کشور توسط سازمان محیط زیست منتشر شده و نگرانی نسبت به انتقال آن به دام های اهلی را بر انگیخته است.

طاعون نشخوارکنندگان کوچک یک بیماری ویروسی بسیار واگیر گوسفند و بز است که به آن  طاعون بزی هم گفته می شود.

بر اساس اعلام متخصصان وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی این بیماری قابل انتقال به انسان نیست و عامل این بیماری با عامل بیماری طاعون انسانی که از موش و به وسیله کک‌ها به انسان منتقل می‌شود، متفاوت است.

طاعون بزی قابل سرایت از دام اهلی به حیوانات وحشی نیز است و در مکان‌هایی مشاهده می‌شود که دام اهلی در تماس با حیوانات وحشی هستند یا از آبشخورهای مشترک استفاده می‌کنند.

این بیماری با شروع ناگهانی تب، ریزش ترشحات از چشم و بینی، زخم دهان،  تنگی نفس، اسهال بدبو و سرفه بروز می‌کند و دام مبتلا به شدت لاغر شده و تلف می‌شود. ترشحات چشم، بینی،  آب دهان و مدفوع حاوی مقادیر زیادی از ویروس این بیماری است و شیر حیوان نیز حاوی ویروس است.

همه گیری PPR بر اساس کنترل جابه جایی حیوانات، دفع صحیح لاشه و استفاده از واکسن قابل کنترل است.