به گزارش ایرنا، در زندگی متمدن امروز آسیب به اموال عمومی و شخصی در هر شکل و اندازه ای نه فقط از لحاظ حقوق مدنی امری ناهنجار و غیرقانونی است، بلکه از لحاظ اخلاقی نیز امری آسیب‌زا محسوب می شود. سرقت و همچنین خسارت به اموال عمومی یکی از این رفتار ناهنجار مدنی است که البته دلایل آن باید در جای خود مورد بررسی قرار گیرد.
اما مسئله سرقت و خسارت در حوزه‌های فناوری ارتباطات با توجه به پیچیدگی و گره خوردن تمامی ابعاد زندگی اجتماعی به ارتباطات مجازی به خصوص اینترنت و تلفن علاوه بر خسارات مالی، گستره عظیمی از زندگی مردم را با چالش های جدی روبرو می کند.
گذشته از تمامی انواع مختلف سرقت ها که در تمامی اعصار امری محکوم در زندگی بشری بوده است، طی سالهای اخیر با گسترش شبکه فیبرنوری به واسطه ارتقا سطح ارتباطات، سرقت این مدل از شبکه مخابراتی نیز به سبد سارقان اضافه شده است.
به تازگی هفته گذشته سرقت فیبرنوری در منطقه پل زرچوب رشت منجر به اختلال در شبکه تلفن همراه چندین شهرستان شد و عملاً شبکه تلفن همراه و اینترنت مناطقی از شهرستان انزلی، رشت ، خمام و شفت را با قطعی مواجه کرد. البته سرقت کابل های مخابراتی در گیلان مسبوق به سابقه می‌باشد که اکنون به فیبرهای نوری هم کشیده شده است.
بنابر گزارش رسمی سرقت و خسارت اخیر به فیبرنوری منطقه رشت منجر به اختلال در شبکه ارتباطی حدود ۱۵۰ هزار نفر از ساکنین مناطق مذکور شد که بسیاری از آنها از طریق فضای ارتباط مجازی کسب و کار خود را اداره می کنند. علاوه بر اینکه تعداد بسیاری از بانک ها، موسسات، دفاتر پیشخوان و مراکز خدماتی دیگر نیز در این مناطق با قطعی مخابراتی و انیترنتی مواجه شدند.
اما سوال اصلی اینجاست که برخلاف دیگر انواع سرقت ها و آسیب های که ممکن است از لحاظ مادی دارای ارزش باشد، فیبر نوری چه کاربردی برای سارقان دارد؟ به نظر می رسد ابتدا باید بدانیم که اصلا فیبرنوری چیست و چه ویژگی هایی دارد؟
فیبر نوری چیست؟
فیبر نوری رشتهٔ باریک و بلندی از یک مادّهٔ شفاف مثل شیشه (سیلیکا) یا پلاستیک است که می‌تواند نوری را که از یک سر به آن وارد شده، از سر دیگر خارج کرده یا به معنای درست انتقال دهد. فیبر نوری دارای پهنای باند بسیار بالاتر از کابل‌های معمولی است و با آن می‌توان داده‌های تصویر، صوت و داده‌های دیگر را به‌راحتی با پهنای باند بالا تا ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه و بالاتر انتقال داد.
امروزه مخابرات نوری، به دلیل پهنای باند وسیع‌تر در مقایسه با کابل‌های مسی و تأخیر کمتر در مقایسه با مخابرات ماهواره‌ای از مهم‌ترین ابزار انتقال اطلاعات محسوب می‌شود.
اما یکی از مهم ترین ویژگی فیبر یا کابل های نوری، همانطور که گفته شد جنس پلاستیکی یا شیسه ای آن است که به شدت مستعد شکستن است و کوچک ترین آسیب و تَرَکی در این نوع از کابل ها به طور کل ۀن را از کار انداخته و غیرقابل استفاده می کند.
فیبرنوری برای سارقان هیچ ارزشی ندارد
مدیرکل ارتباطات و فناوری اطلاعات گیلان در همین ارتباط به خبرنگار ایرنا گفت: اگرچه سرقت فیبرنوری موجب خسارت به سیستم مخابراتی و اختلال در تلفن شماری از مشترکان مخابرات شده است اما برای سارق یا سارقان هیچ ارزش مالی بدنبال نخواهد داشت.
فرزاد توکلی بااشاره سابقه دار بودن سرقت و خسارت به فیبرنوری در گیلان اظهار داشت: متاسفانه سارق یا سارقان گویا اطلاعی از این مسئله نداشته و تصور می کنند این نوع از کابل ها نیز همانند خطوط سیمی هستند. اما باید گفت که در صورت بریدن فیبر نوری بلورهای شیشه در آن شکسته شده و به طور کلی بی مصرف می شوند.
وی هزینه استقرار فیبر نوری را بالا دانست و گفت: اما این فیبرها هیچ مشتری نداشته و کوچک ترین جابه جایی غیر اصولی و آسیب می‌تواند آن را فاقد ارزش کند که حتی برای خود مخابرات نیز دیگر غیرقابل استفاده می شود.
به گفته مدیرکل ارتباطات و فناوری اطلاعات گیلان حتی تاکردن فیبر نوری نیز می تواند باعث شکستن کریستال‌های آن شود که همین مسئله آن را به کالایی غیرکاربردی برای افراد عادی تبدیل می‌کند.
پس همانطور که مشخص شد، فیبر نوری اگرچه از لحاظ نام برای بیشتر عامه مردم قابل لمس نیست و برای بکارگیری آن در سیستم های مخابراتی هزینه گزافی بر دست متولیان می گذارد، اما بدلیل مواد تشکیل دهنده قطع آن و اقدام به فروش آن ، ارزشی مالی برای سارقان ندارد.
با وجود اینکه فیبر نوری ارزشی برای سارقان نخواهد داشت اما مشکلات بسیاری را با توجه به وابسته بودن زندگی کنونی مردم به ارتباطات مخابراتی ایجاد می کند که همانا سرقتی بیهوده اما دارای هزینه سنگین برای جامعه است.
مجازات سرقت و تخریب اموال عمومی
آسیب به شبکه مخابرات و فیبرنوری علاوه بر اینکه به نوعی سرقت محسوب می شود، بلکه به دلیل ارتباط با زندگی مردم جزو اموال عمومی محسوب می شود.
بنابر قانون تخریب اموال عمومی با توجه به جنبه عمومی اموال جزء جرایم غیر قابل گذشت می باشد و قانونگذار مجازات سخت تری را برای مجرم در نظر گرفته است به طور مثال قانونگذار در ماده ۶۸۳ قانون تعزیرات مصوب سال ۱۳۷۵ مقرر کرده که هر نوع تخریب اموال دولتی که توسط سه نفر یا بیشتر انجام گیرد در صورتی که این افراد محارب شناخته نشوند به مجازات حبس از ۲ تا ۵ سال محکوم خواهند شد و یا در ماده دیگری در قانون تعزیرات مصوب سال ۱۳۷۵ هرکس به افراد عادی تعرض کند و باعث اخلال در نظم و آسایش عمومی می‌شود به حبس از ۱۵ روز تا ۶ماه( با توجه به اصلاحیه جدید قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۹ ) محکوم خواهد شد.
اما سرقت اموال عمومی جزو سرقت های مشدد محسوب می شود که عبارت اند از هرگونه سرقتی که با یک یا چند عامل از عوامل تشدید مجازات بوده و مجازات آن شدیدتر از مجازات سرقت ساده باشد و شرایطی نیز داشته باشد که در قانون آمده باشد.
عوامل تشدید مجازات که در مواد ۶۵۱ تا ۶۶۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ بیان شده، شامل سرقت در شب، تعدد سارقان، سرقت مسلحانه، بالا رفتن از دیوار، شکستن حرز، استفاده از عنوان با لباس مستخدم دولت، مامور دولتی قلمداد کردن، به کار بردن کلید ساختگی، سرقت از محل مسکونی، سرقت همراه با آزار یا تهدید، "سرقت از محل‌های عمومی"، مستخدم، شاگرد و کارگر بودن سارق، سرقت به اقتضای شغل، کیف‌زنی یا جیب‌بری و امثال آن، سرقت در مناطق بحرانی و سرقت آب، برق، گاز و تلفن است.
اینگونه از سرقت ها که شامل اموال عمومی هم می شود در قانون مجازات اسلامی یک تا پنج سال حبس را به دنبال خواهد داشت.
نظر شما