درخواست مرشد برتر کشور از مسئولان فارس و شهر شیراز

بحریان شنبه در مصاحبه با خبرنگار ایرنا گفت: حدود ۱۰ سال است کارمند تربیت بدنی شهرداری شیرازبه صورت شرکتی هستم واز شورای شهر و شهردار شیراز می خواهم به دلیل کسب افتخارات زیاد برای این استان تبدیل وضعیت شوم تا با خیالی راحت بتوانم باز هم برای شیراز و فارس افتخار کسب کنم. 
وی گفت: ۲۶ بهمن ماه ۱۴۰۰ در دهمین جشنواره مرشدان برتر که در تهران برگزارشد سردم زرین مرشدی را از وزیر ورزش ورزش و جوانان دریافت اما فراموش کردم که موقعیت شغلی خود را به وزیر بگویم برای همین هم از حیدر صفرپور سرپرست ورزش و جوانان  فارس می خواهم از طریق وزارت پیگیرکارم باشند.

با هزینه شخصی روانه مسابقات می شوم
دارنده چندین مدال رنگارنگ داخلی و خارجی که مدرس مرشدی فدراسیون ورزش های زورخانه ای و پهلوانی است، اظهار داشت: از قدیم هم به ورزش ما که ریشه در تاریخ ایران کهن دارد اهمیت داده نمی شد و با هزینه شخصی روانه مسابقات می شویم زیرا هیات ورزش های زورخانه ای فارس بودجه ای در اختیار ندارد تا برای ورزشکارانش هزینه کند.

انتظار از مسئولان فارس؛ کارم قُرب و منزلت داشته باشد 
بحریان با بیان اینکه سالها زحمت کشیدم تا توانستم مقام کسب کنم، بیان داشت: رشته مرشدی بسیار سخت است چرا که همزمان هم باید ضرب بزنی و هم بخوانی و انتظار دارم مسئولان استان فارس به ویژه استاندار ورزش دوست فارس به مشکلات شغلی ام رسیدگی کنند.
مرشد بحریان ادامه داد: انتطار دارم کارم قُرب و منزلت داشته باشد زیرا کار مرشدی این نیست که فقط ضرب بزنی و بخوانی، باید به فنون این رشته آشناباشی که این دوران را درگود زورخانه سپری کردم و آنگاه به مرشدی رسیدم.

به کارم عشق می ورزم
وی با اشاره به اینکه برخی دوستانم می گویند وقتی برایت ارزش قایل نیستند چرا به کارت ادامه می دهی، افزود: به کارم عشق می ورزم برای همین هم تاکنون ایستادگی کردم اما اگر برای این کار ارزش قائل شوند آنگاه کسانی دیگر که می خواهند قدم در راه این حرفه سخت بگذارند، انگیزه آنها زیادتر می شود.

تبدیل وضعیت به عنوان عیدی سال نو
بحریان تاکید کرد: کسب مدال در هر رشته ای کاری بسیار سخت است و فکر نکنم تبدیل وضعیت شغلی ام توقع زیادی باشد و انتطار دارم در سال جدید به پاس کسب افتخارهای زیاد به عنوان عیدی تبدیل وضعیت شوم تا بتوانم به زندگیم با خیال راحت سر و سامان بدهم.
محسن بحریان که ۳۷ سال سن دارد از سال  ۷۹ رشته هنر مرشدی را آغاز کرده است و طی ۲۱ سال فعالیت خود مدال طلای مسابقات جهانی بجنورد، دیپلم افتخار، چندین مدال رنگارنگ کشوری کسب کرده است و از سوی فدراسیون به کشورهای لبنان، کویت و بلاروس برای آموزش به علاقه مندان رشته مرشدی اعزام شده است.

دهمین جشنواره مرشدان برتر کشور همزمان با تولد حضرت علی ( ع ) با حضور وزیر ورزش و جوانان در تهران برگزار شد و محسن بحریان موفق شد سردم زرین این دوره از جشنواره را به خود اختصاص دهد.

سردم؛ جایگاه مرشد
سردم محلی منزه و قابل احترام است که مرشد بتواند با تسلط به فضای گود مقدس رسم تشریفات و آداب تعارف های زورخانه ای را در حق مستمعین داخل و خارج ادا کند.
رسم است که سردم را با پرهای طاووس و قو زینت می دهند  چون در روزگاران قدیم این قبیل پرها را جنگجویان و سرداران جنگی به کلاه خودهای خود نصب می کردند.
نمای سکوی سردم را از سنگ مرمر و یا چوب گردو می سازند و بر بالای آن غرفه ای برپا می دارند که یک طاق نصرت زینت بخش آن است.
جای مرشد در کنار در ورودی و نشیمنگاه او بر سکوی نسبتا مرتفعی است که طاق های هلالی یا مربع شکل دارد که یک یا چند زنگ به آن آویخته اند.
به گزارش ایرنا، ورزش زورخانه‌ای و پهلوانی نمادی گرانبها  از فرهنگ، هویت دینی، ملی و تاریخی ایرانیان است که در آن  پهلوانان زیادی پرورش یافته که اخلاق مدار وبه اصطلاح مرام مشتی گری داشته اند و ریش خود را برای حفظ حرمت به بزرگترها، گذشت و مردانگی به گرو می گذاشتند.
در گذشته ها رسم بر این بوده است که هر گاه در محله ای و یا خانواده ای  اختلافی به وجود می آمده برای حل آن به سراغ پهلوانان و افراد مورد امین مردم می رفتند و این سنت نیز اگرچه این روزها کمرنگ شده اما هنوز هم در محله های قدیمی پا برجاست .

ورزش زورخانه ای و پهلوانی چگونه  کلید خورد
روایت است در جنگ دلاورانه مولای متقیان  حضرت علی (ع) با عمرو بن عبدود پهلوان معروف عرب و از برترین جنگجویان قریش که در جنگ خندق به دست امام علی(ع) کشته شد، پس از آنکه عمرو، آب دهان بر چهره‌اش انداخت، امام علی چند لحظه از جنگیدن دست کشید تا خشم خود را فرونشاند، و سپس عمرو را کشت.
همچنین روایت شده است که پیامبر گرامی اسلام(ص) ضربه علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) بر عمرو بن عبدود را در این جنگ، برتر از عبادت همه انسان‌ها دانسته است.
به پاس این پیروزی ۱۷ شوال ( بیستم خردادماه ) در تقویم جمهوری اسلامی ایران به روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ای نام گذاری شده است و فرا رسیدن این روز یادآور نگاهی خاص به ورزشی ملی، مذهبی با پیشینه‌ای تاریخی است.

پوریای ولی و تختی نماد ورزشکاران زورخانه ای
بر اساس آنچه که در تاریخ به ثبت رسیده است زورخانه حدود ۷۰۰ سال پیش ( قرن هفتم خورشیدی )  توسط فردی به نام محمود و معروف به پوریای ولی که اهل خوارزم بوده است درایران بنا نهاده شده است.
بسیاری از زورخانه های کشورمان به نام پوریای ولی و جهان پهلوان تختی نامگذاری شده اند، مردانی که به مرام و مسلک پهلوانی و گذشت شهرت داشتند و بسیاری از ورزشکاران زورخانه ای خود را مرید این ها می دانند و به مولا علی( ع) اقتدا می کنند.
در ورزش زورخانه ای نیز  ورزشکاران به رتبه های مختلفی تقسیم می شوند که آخرین و برترین آن رتبه نهم است که ورزشکار بعد از ۴۵ سال ورزش کردن و داشتن حداقل ۶۵ سال سن به هنگام آمدن و یا رفتن از در زورخانه، مرشد برای او زنگ می‌زند که به این ورزشکاران، زنگی می‌گویند، ورزشکارانی که تعدادشان هم در کشور کم است.
زنگ،ضرب، میاندار (ورزشکار رهبر عملیات زورخانه ای) میل، میل بازی، میل سبک و سنگین، کباده، سنگ و تخت شنو از جمله ابزاری است که در ورزش های زورخانه ای استفاده می شود.