به گزارش ایرنا، شهید «مهدی رضایی‌مجد» را می‌توان یکی از خاص‌ترین چهره‌های تاریخ فوتبال ایران به حساب آورد. کاپیتان تیم ملی فوتبال جوانان ایران که خیلی زود توانست پیراهن پرسپولیس را به تن کند و می‌توانست مانند هم‌دوره‌ای‌هایش مثل امیر قلعه‌نویی، محمد پنجعلی و مجید نامجومطلق به یک چهره ماندگار در فوتبال کشورمان تبدیل شود، هدف والاتری را برگزید و برای دفاع از خاک میهن راهی جبهه‌های جنگ شد. او که روزگاری خود را با مارادونا مقایسه می‌کرد و سودای حضور در فوتبال اروپا را داشت، به مقام والای شهادت نائل آمد تا نامش نه فقط به عنوان یک فوتبالیست باکیفیت که به عنوان یک قهرمان ملی جاودانه شود.
شهید رضایی‌مجد که زمستان ۱۳۴۲ در محله پاچنار تهران به دنیا آمده بود در تیم‌های آذر، اکباتان و تهران‌جوان بازی کرد، سپس به تیم پرسپولیس پیوست و ۴ ماه در تمرینات پرسپولیس حضور داشت. با حضور در تیم پرسپولیس می‌توانست به تیم ملی بزرگسالان هم دعوت شود اما شهید بزرگوار، دفاع از کشور را به پیراهن تیم ملی ترجیح داد و در نهایت در ۱۰ اسفند سال ۶۵ در عملیات تکمیلی کربلای ۵ در منطقه شلمچه به شهادت رسید. امروز سی و پنجمین سالروز شهادت این فوتبالیست و ورزشکار محبوب کشورمان است.
شهید رضایی‌مجد در سال‌های ۶۱ و ۶۲ به همراه تیم ملی جوانان به ترتیب در رقابت‌های جام پادشاهی بنگلادش و مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در نپال شرکت داشت و موفق شد برای تیم ملی جوانان در مجموع ۱۵ گل به ثمر برساند.
«رضا رضایی‌مجد» برادر آن شهید بزرگوار روز سه‌شنبه همزمان با سالروز شهادت در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: مهدی عاشق فوتبال، ورزش و مرام پهلوانی بود. حتی وقتی شهید شد همراه با لباس رزم، لباس ورزش به تن داشت و این به خاطر همان عشق و علاقه‌اش به ورزش بود. مهدی هم دوره بازیکنان شاخص آن زمان از جمله امیر قلعه نویی، صمد مرفاوی، قنبرپور و رضا رجبی و بسیاری از چهره‌های مطرح دیگر فوتبال بود و وقتی صحبت می‌کنیم محمد مایلی‌کهن و محمد پنجعلی خاطرات بسیاری از او دارند.
وی ادامه داد: یکی از مهم‌ترین و به یادماندنی‌ترین گلی که به ثمر رساند در دیدار ایران و کرهجنوبی بود. آن دوره تیم ملی فوتبال جوانان به جای بزرگسالان راهی بنگلادش میزبان رقابت‌های جام قهرمانی آسیا شد و مهدی در آن بازی تاریخی هم گل زد.
برادر شهید رضایی‌مجد یادآور شد: مهدی در تیم‌هایی از جمله آذر، اکباتان و تهران‌جوان به میدان رفت و بعدها نیز راهی پرسپولیس شد. با حضور مهدی در پرسپولیس راهش برای حضور در تیم ملی هم هموار شد و اما در آن دوران به دلیل جنگ و ظلمی که در حق مردم و این سرزمین شد، مهدی لباس قرمز پرسپولیس را کنار گذاشت تا زیر پرچم سرخ شهادت ادای دین کند و در همان راه هم به فیض شهادت نائل آمد.
رضایی‌مجد ادامه داد: مهدی از کشتی شروع کرد و به فوتبال رسید و از چمن سبز هم پا به مستطیل سرخ شهادت گذاشت. او همیشه دوست داشت ورزش، جنگ و مذهب را با هم تلفیق کند. برگزاری مسابقه‌های ورزشی در کوران جنگ و جبهه روحیه‌بخش بود و مهدی همیشه در آنجا مسابقه می‌گذاشت. در تصاویری که از جبهه‌ها مشاهده می‌کنید رزمندگان را با لباس‌های ورزشی و در حال ورزش هم می‌بینید. مهدی رضایی‌مجد مدال قهرمانی فوتبال را رها کرد و مدال سرخ حسینی را انتخاب کرد تا از اسلام و کشور دفاع کند. او همواره سعی می‌کرد که جوانان را به راه درست هدایت کند و آنها را به مسجد و هیات‌های مذهبی هدایت می‌کرد تا از ناهنجاری‌ها دور شوند.
وی ادامه داد: افزود: مهدی ورزشکاری بود که در اوج قرار داشت با این حال حضور در جبهه، دفاع از کشور و اسلام را به ورزش ترجیح داد. مهدی همواره به روز بود و یکی از جوانان خوش تیپ هم بود.
وی ضمن تقدیر و تشکر از تلاش‌های مسئولان فدراسیون فوتبال و جامعه ورزش برای زنده‌نگاه داشتن یاد و خاطره این شهید بزرگوار گفت: این که نام و یاد او و سایر شهدا زنده نگه داشته می‌شود، کار بسیار خوبی است چرا که فرهنگ و ایثار و شهادت را در بین جوانان زنده نگه می‌دارد. مهدی ۱۰ اسفند شهید شد و در روز ۱۴ اسفند مراسم تدفین او را برگزار کردیم و از مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ از گذشته تا امروز به یاد شهید مسابقه برگزار می‌کنند و همچنین از روابط عمومی و امور فرهنگی سازمان لیگ تشکر می‌کنم که همواره به یاد شهید رضایی مجد بوده و هستند. با این حال یک نکته در ارتباط با این شهید مغفول مانده اینکه در گذشته مسابقات باشگاهی جوانان با نام شهید رضایی مجد برگزار می شد اما مدتی است که دیگر این مسابقات به نام این شهید برگزار نمی‌شود امیدوارم که باز هم این رقابت‌ها به نام شهید برگزار شود تا همه بدانند که در ورزش فوتبال الگوهایی مثل مهدی رضایی‌مجد داشتیم که می‌توانند سرمشق بسیار خوبی برای جوانان امروز کشور هم باشد. رضایی‌مجد در وصیت نامه‌اش هم آورده که ورزش پهلوانی را به ورزش قهرمانی ترجیح می‌دهد.
نظر شما