روز جهانی پرستار هر ساله در ۱۲ ماه مه(۲۲ اردیبهشت)، برای قدردانی از پرستاران، در سراسر جهان گرامی داشته می‌شود. در ایران همه ساله پنجم جمادی‌الاول سالروز تولد حضرت زینب(س) به نام روز پرستار نام‌گذاری شده و از زحمات این قشر تقدیر می‌شود.
با توجه به فشاری که کرونا بر جامعه پزشکی به ویژه پرستاران وارد کرد، جهان در چند سال اخیر با مشکل کمبود متخصصان حوزه پزشکی به ویژه پرستاران مواجه شد و بر این اساس، اقدامات تشویقی برای جذب پرستاران دیگر کشورها در نظر گرفته شد که همین مساله، در کنار مشکلات و خواسته‌های این قشر متخصص سبب شد تا مسیری برای خروج پرستاران کشور گشوده شود.
البته مهاجرت پرستاران موضوعی است که در چند ماهه اخیر مسئولان بارها به آن اشاره و برآورد کرده‌اند که رقم متقاضیان بیش از چیزی است که تاکنون از رسانه ها اعلام شده و در این میان خروج هر سال حدود ۲ هزار پرستار از کشور قابل تامل و هشدار دهنده است.
به گزارش پژوهشگر ایرنا، «عباس عبادی» معاون پرستاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بهمن‌ماه پارسال خبر از درخواست مهاجرت حداقل یک هزار و ۲۵۰ نفر از سازمان نظام پرستاری در سال ۱۳۹۹ داد.
البته وی اضافه کرد که تخمین‌زده می‌شود این عدد بیشتر باشد و اگر پیش‌بینی ۱.۵ تا ۲ برابری را داشته باشیم و میانه را یک هزار و ۵۰۰ نفر در نظر بگیریم، می‌توان گفت معادل ۳۰ دانشکده پرستاری که نیروی انسانی را تربیت می‌کنند، مهاجرت داریم که این زنگ خطری برای نظام سلامت کشور است.
پیش از آن هم «محمد شریفی‌مقدم» دبیرکل خانه پرستاری بهمن‌ماه ۱۴۰۰ اعلام کرد نزدیک به ۲ هزار پرستار در یک سال گذشته از کشور مهاجرت کردند؛ موضوعی مهم که جا دارد ریشه و علل آن شناسایی و بررسی شود.
اجرا نشدن تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، کمبود نیروی انسانی، خطر ابتلا به انواع بیماری‌های عفونی، شیفت‌های غیراستاندارد و طولانی، درآمد پایین، استخدام نشدن پرستاران به صورت رسمی و قراردادهای کوتاه مدت از جمله سختی‌های موجود این حرفه است که از انگیزه این قشر برای ادامه کار کاسته و میل به مهاجرت را افزایش داده است.
باید بحران کرونا و مشکلات ناشی از آن را نیز به فهرست یاد شده اضافه کرد؛ موضوعی که نیاز به پرستاران را در بسیاری از کشورها به دلیل تعداد زیاد سالمند و حقوق و مزایای مناسب افزایش داده و فرصت را برای جذب آنها فراهم کرده است.
در این میان مشکلات رفع نشده پرستاران و وعده‌ها برای این مساله از یک سو و جذابیت کشورها برای پرستاران ایرانی از سوی دیگر آنها را به مهاجرت ترغیب کرده است.
دلایل پرستاران برای کوچ
ش. ابراهیمی از پرستارانی که در حال پیگیری ویزای خود برای مهاجرت به کشور اروپایی است در این خصوص به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: بعد از ۷ سال خدمت همچنان وابستگی مالی به خانواده دارم و هنوز قدرت خرید یک آپارتمان ۴۰ متری و رفتن به مسافرت را ندارم.
وی با بیان اینکه در ازای ۲۰۰ ساعت کار در ماه دستمزد ناچیزی دریافت می‌کنم، می‌افزاید: پایه حقوقم در حال حاضر ۸۰ میلیون ریال است که تناسبی با زحمات سخت و طاقت‌فرسای شغل پرستاری ندارد.
این پرستار ۳۳ ساله ادامه می‌دهد: تفاوت زیاد حقوق پرستاران و پزشکان، نادیده گرفتن جایگاه و شان آنها، تبعیض‌های فراوان اجتماعی و شغلی و توجه کشورهای دیگر به این حرفه مرا تشویق به رفتن از ایران کرده است.
ابراهیمی به میزان حقوق پرستاران در کشورهای اروپایی اشاره می‌کند: در حال حاضر پایه حقوق یک پرستار در انگلیس ۲ هزار پوند (حدود ۷۰۰ میلیون ریال) است؛ قوانین کار و جایگاه حرفه پرستاری در آن جا به‌گونه‌ای است که می‌توان زندگی کرد و دغدغه مسکن و خوراک را نداشت.
شیفت‌های سنگین و غیراستاندارد
ابراهیمی که در بخش اورژانس یکی از بیمارستان‌های دانشگاهی خدمت می‌کند، ادامه مِی‌دهد: به همان اندازه که در کشورهای دیگر به شغل پرستاری اهمیت می‌دهند، به همان اندازه هم سخت‌گیری هایی نیز وجود دارد. به طور مثال پرستار حق خوابیدن در شیفت شب را ندارد در حالی که در ایران چنین نیست.
وی با بیان اینکه پرستاران در انگلیس هفته‌ای سه روز کار و ۴ روز استراحت دارند، می‌گوید: در ایران هیچ برنامه کاری برای پرستاران وجود ندارد و پرستار گاهی، شیفت‌های سنگین و پی در پی دارد.
ابراهیمی می‌گوید: یک پرستار خارجی در امارات متحده عربی علاوه بر دریافت حقوق ۵ هزار درهم (حدود ۳۷۰ میلیون ریال)، یک سوئیت هم در اختیار دارد؛ البته برای زندگی در این کشور با مدرک پرستاری لازم است افراد گواهینامه زبان داشته باشند.
به گفته وی، بیشتر پرستارانی که از ایران مهاجرت می‌کنند نه به دنبال یک زندگی سطح بالا بلکه خواستار یک زندگی متوسط هستند.
این پرستار اضافه می‌کند: در بحران کرونا، پرستاران بدون در نظر گرفتن سلامتی و جان خود، به بیماران خدمت و به عبارتی روی میدان مین حرکت کردند در حالی که این ایثار و از خودگذشتگی آنها نادیده گرفته شده است.
حقوق ناعادلانه
ابراهیمی به برخی دریافتی‌های ناعادلانه و تبعیض‌ها در امتیازهای این شغل اشاره کرده و می‌گوید: پرستاران شرکتی، فاقد فوق‌العاده ویژه هستند و این مبلغ فقط به پرستاران رسمی و پیمانی تعلق می‌گیرد. این تفاوت و بی‌عدالتی‌ها در کنار کار سخت پرستاری، بیش از فرسودگی جسمی، روح و روان ما را آزار می‌دهد.
پرستاران شرکتی، فاقد فوق‌العاده ویژه هستند و این مبلغ فقط به پرستاران رسمی و پیمانی تعلق می‌گیرد. این تفاوت و بی‌عدالتی‌ها در کنار کار سخت پرستاری، بیش از فرسودگی جسمی، روح و روان ما را آزار می‌دهد.خانم «سرگزی» یکی دیگر از پرستاران با سابقه نیز در گفت‌وگو با پژوهشگر ایرنا به تبعیض و نابرابری‌های شغلی خود اشاره کرده و می‌گوید: پرستاری شغل مهم و مقدسی است که مستحق رفتارهای توام با احترام است در حالی که در کشور عزت و محبوبیت این قشر از سوی بسیاری نادیده گرفته می‌شود.
وی با بیان این که تفاوت دریافتی‌ها و سوء مدیریت‌ها از عوامل مهم مهاجرت پرستاران است، می‌افزاید: سه سال در یکی از بیمارستان‌های اروپا خدمت می‌کردم و تفاوت‌ها در این کشور با ایران در زمینه جایگاه و شان پرستاران را دیدم.
این پرستار ۳۸ ساله با بیان اینکه در برخی کشورها به حقوق و دستمزد پرستار مالیات تعلق نمی‌گیرد، اضافه می‌کند: در بسیاری از کشورهای اروپایی معلمان و پرستاران از حرمت و محبوبیت بسیاری برخوردارند؛ ضمن آنکه مدیر بیمارستان‌ها دارای مدرک پرستاری هستند در حالی که در ایران هیچ پرستاری مدیر بیمارستان نیست.
سرگزی که ۱۵ سال سابقه خدمت دارد، به مسائل رفاهی پرستاران نیز اشاره می‌کند: یک پرستار در یک کشور اسکاندیناوی به دلیل برخورداری از رفاه، همانند ما نیازمند آن نیستند که به دنبال شغل دوم باشند. پرستاران در این کشورها دارای بن‌های رایگان برای استفاده از مراکز تفریحی و رستوران‌ها و فروشگاه‌های ویژه هستند و استفاده از باشگاه‌های ورزشی و استخر برای آنها الزامی است زیرا سلامتی و حفظ وزن این قشر از اولویت‌های بخش درمان است.
اجرای تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری در خارج از کشور
خانم «ش. محسنی» پرستار اورژانس یکی از بیمارستان‌های دانشگاهی به مطالبه‌های این قشر از جمله تعرفه‌گذاری اشاره کرده و به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: برخی خدمات مانند پانسمان و گذاشتن سوند از سوی پرستار ارائه می‌شود در حالی که مبلغ این خدمات به جیب پزشکان می‌رود.
وی با بیان اینکه با اجرایی شدن قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری در ایران پس از ۱۴ سال چنین خدماتی با مُهر پرستاران انجام می‌شود، می‌افزاید: در صورت اجرای قانون یاد شده، مبلغ این خدمات بر اساس تعرفه که پایین‌تر از تعرفه پزشکان است از بیمار گرفته و به پرستار پرداخت می‌شود.
دشواری بازنشستگی پرستاران
محسنی درباره کمبود نیروی انسانی و اجرایی نشدن قانون بازنشستگی پرستاران با ۲۰ سال سابقه هم می‌گوید: به طور متوسط و طبق استانداردهای بین‌المللی، در ازای هر هزار نفر به ۵ تا ۶ پرستار نیاز است و در کمترین حالت حداقل ۳ پرستار اما در ایران از هر هزار نفر ۱.۶ پرستار وجود دارد.
وی با بیان اینکه این مساله حکایت از نیاز مبرم کشور به کادر پرستاری دارد، می‌افزاید: طبیعی است که هر اندازه تعداد پرستاران افزایش پیدا کند، مرگ‌ومیر هم کاهش می‌یابد.
این پرستار ادامه می‌دهد: به دلیل مشکلات شخصی، با ۲۲ سال سابقه خدمت درخواست بازنشستگی داده‌ام اما اعلام کردند به دلیل کمبود نیروی انسانی با این درخواست موافقت نمی‌شود و باید ۳۰ سال خدمت کرد.
وی اظهار می‌دارد: پرستاران در بسیاری از کشورها بازنشستگی ندارند و تا هر زمان بخواهند خدمت می‌کنند.
به دلیل مشکلات شخصی، با ۲۲ سال سابقه خدمت درخواست بازنشستگی داده‌ام اما اعلام کردند به دلیل کمبود نیروی انسانی با این درخواست موافقت نمی‌شود و باید ۳۰ سال خدمت کرد.سرگزی در این رابطه به بازنشستگی پرستاران در اروپا از جمله یکی از کشورهای اسکاندیناوی اشاره کرده و می‌گوید: برای بازنشسته شدن محدودیت زمانی و سنی وجود ندارد؛ هر کسی تا هر زمان که بتواند در این حرفه فعالیت می‌کند؛ برای بازنشسته شدن هم لازم است کمیسیونی تشکیل و درباره میزان حقوق تصمیم‌گیری شود؛ بنابر این پرستارانی با سابقه ۴۰ سال خدمت هم در این کشور وجود دارند.
به گفته وی، هر پرستار در سوئد به مدت ۲ سال مرخصی زایمان دارد و همسرش نیز تا ۶ ماه از مرخصی برخوردار است. همچنین برای پرستارانی که در مرخصی استعلاجی به سر می‌برند، پزشک برای معاینه و ویزیت به منزل مراجعه می‌کند.
این پرستار با سابقه اضافه می‌کند: در ایران برای استفاده از مرخصی شیردهی به من گفته شد، برای اطمینان از شیردهی، آزمایش بدهم!
سرگزی تاکید می‌کند: شایسته است مسئولان درباره ریشه و علل مهاجرت پرستاران که هر سال بر میزان آن اضافه می‌شود، بررسی و چاره‌اندیشی کنند؛ چرا باید این قشر ترک وطن کنند و در پی آرامش فکری و رفاه، دشواری‌های زندگی و کار در غربت را برگزینند؟
م. ابراهیمی‌نژاد پرستار پیمانی یکی از بیمارستان‌های تهران نیز می‌گوید: تمایل به مهاجرت پس از کرونا افزایش یافته است و حجم کار پرستاران در ایران با دریافتی‌های آنها تناسب ندارد؛ ۸ هزار پرستار هر سال فارغ‌التحصیل شده اما فقط حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد وارد بازار کار می‌شوند با این وجود به دلیل سختی کار، حقوق پایین، شیفت‌های سنگین و اضافه کار اجباری امنیت شغلی ندارند.
رئیس سازمان نظام پرستاری: هشت هزار پرستار در دوران کرونا از حرفه پرستاری انصراف دادند.قرارداد پرستاران خارج از کشور ۳ تا ۵ ساله، در ایران ۸۹ روزه
ابراهیمی‌نژاد به قراردادهای کوتاه مدت و ۸۹ روزه برخی پرستاران در کشور اشاره کرده و می‌افزاید: پرستاران در این نوع قراردادها، فاقد بیمه بوده و از بسیاری از مزایا محروم هستند در حالی که در کشورهای دیگر حداقل زمان قرارداد این قشر سه تا پنچ سال است.
به گفته وی، میانگین حقوق یک پرستار در ایران ۱۰۰ میلیون ریال است؛ اگر قانون تعرفه‌گذاری اجرایی شود، حقوق پرستاران از ۱۰ به ۱۷ میلیون تومان خواهد رسید اما تبعیض‌ها در سیستم درمانی مانع از این کار می‌شود. حقوق و کارانه پرستاران و پزشکان در ایران بسیار متفاوت است؛ در این شرایط حتی نمی‌توان شکایتی را تنظیم کرد زیرا به راحتی شاکی را اخراج می‌کنند.
اضافه‌کار اجباری و فرسودگی کادر پرستاری
این پرستار خاطرنشان می‌کند: هر شغلی سختی کار خود را دارد اما سختی کار پرستاری بیشتر است؛ هنگام کار، انواع بیماری‌ها این قشر را تهدید می‌کند و فقط یک اشتباه کوچک می‌تواند با شکایت بیمار آنها را به دادگاه بکشاند تا جایی که به پرداخت دیه هم مجبور شوند.
وی ادامه می‌دهد: بر اساس استانداردهای جهانی، برای هر یک هزار نفر باید ۶ و یا حداقل سه پرستار وجود داشته باشد در حالی که در ایران این رقم نصف و بسیار پایین‌تر از حد استاندارد است و معنای آن فشار بیشتر بر پرستاران است. به دلیل همین کمبود، به جای حضورسه پرستار در شیفت شب، ۲ پرستار خدمت می‌کنند که این افراد هم به اجبار باید در ماه ۱۰۰ ساعت اضافه‌کار داشته باشند.
ابراهیمی‌نژاد با بیان اینکه به دلیل کرونا کارانه‌ها در دو سال گذشته کاهش پیدا کرده است، اضافه می‌کند: به دلیل کاهش جراحی‌ها و کاهش درآمد بیمارستان در دوران کرونا، مبلغی با عنوان کارانه به پرستاران پرداخت می‌شد که این رقم اکنون کاهش یافته است.
دستمزد پایین، شیفت‌های سنگین، کاهش پرداختی‌های کارانه آن هم با تاخیر، اجبار در اضافه‌کار و خدمت ۳۰ سال پرستاران، از مهمترین عواملی است که این قشر را ترغیب به مهاجرت می‌کند.وی ادامه می‌دهد: دستمزد پایین، شیفت‌های سنگین، کاهش پرداختی‌های کارانه آن هم با تاخیر، اجبار در اضافه‌کار و خدمت ۳۰ سال پرستاران، از مهمترین عواملی است که این قشر را ترغیب به مهاجرت می‌کند.
این پرستار با اشاره به انصراف بسیاری از پرستاران در ایران بعد از شیوع کرونا می‌گوید: شاهد بودیم این عده از همکاران به دلیل سختی‌های این شغل در دوران سخت کرونا، خطر ابتلا را به جان نخریده و از این حرفه کناره‌گیری کردند که همین اقدام باعث فشار بر پرستاران دیگر و خم شدن کمرشان زیربار مسئولیت شد.
وی به نقل از «محمد میرزابیگی» رئیس سازمان نظام پرستاری اعلام کرد: هشت هزار پرستار در دوران کرونا از حرفه پرستاری انصراف دادند.
ابراهیمی نژاد با بیان اینکه میزان خروجی‌های پرستاران از سیستم با ورودی و استخدامی‌ها به هیچ وجه تناسب ندارد، می‌افزاید: مسئولان وعده می‌دهند که جذب بیشتر نیرو در این رشته داشته باشند اما وعده‌ها فقط در حد حرف و نه عمل است.
حقوق و مزایای پرستاران در دیگر کشورها
پژوهشگر ایرنا با توجه به سخنان و انتقادهای پرستاران، با یک پرستار ایرانی شاغل در آمریکا گفت‌وگوی مجازی انجام داد. خانم مریدی می‌گوید: سن بازنشستگی در این کشور ۶۶ سالگی و یا داشتن ۳۵ سال سنوات خدمت است اما می‌توان در سن ۶۲ سالگی درخواست بازنشستگی داد و به طور کامل حقوق بازنشستگی را دریافت نکرد.
وی با بیان اینکه حقوق پرستاران ماهیانه بین یک هزار و ۵۰۰ تا سه هزار و ۵۰۰ دلار است، می‌افزاید: پرستاران در این کشور در دوران فعالیت، با افتتاح یک حساب بانکی، مبلغی را در آن برای دوران بازنشستگی پس‌انداز می‌کنند؛ کارفرما هم از ۵ تا ۱۰ درصد مبلغی را که پس‌انداز شده، برای صاحب حساب واریز می‌کند که این یک خدمت به پرستار است؛ با این توضیح که اجازه برداشت از آن را تا سن ۵۹.۵ سالگی ندارند؛ البته در صورت نیاز می‌توانند پس انداز را بدون سود تعلق گرفته برداشت کنند.
مریدی با یادآوری برخی شرایط برای استخدام پرستار در این کشور اضافه می‌کند: حقوق یک پرستار حداقل ساعتی ۲۵ دلار و شیفت‌های ۸ ساعته به جز برخی بیمارستان‌ها که ۱۲ ساعت است.
«اشکان حسینی» پرستار ایرانی شاغل در آلمان نیز در گفت‌گوی مجازی با پژوهشگر ایرنا در این زمینه می‌گوید: پرستاران ایرانی در آلمان اجازه ندارند با مدرک خود کار کنند و لازم است یک دوره ۶ ماه بگذرانند و سپس جذب کار شوند؛ هر چند به گفته خود آلمانی‌ها، پرستاران و پزشکان ایرانی از سطح سواد و دانش بیشتری نسبت به همکاران آلمانی خود برخوردارند.
وی می‌افزاید: پرستاران در آلمان هر دو سال یک بار یک ارتقا گرفته و بعد از ۱۲ سال، بالاترین درجه را دریافت می‌کنند که حقوق آنها در ابتدا از ۲ هزار و ۱۰۰ یورو در شیفت‌های عادی و ۲ هزار و ۳۰۰ در شیفت‌های شب است.
به گفته وی، یک پرستار با سابقه ۱۲ سال، از ۳ هزار و ۱۰۰ یورو تا ۳ هزار و ۵۰۰ یورو حقوق ماهیانه دریافت می‌کند که این شغل یکی از پردرآمدترین رشته‌های تخصصی در آلمان است.
حسینی درباره شیفت‌های پرستاران در این کشور نیز می‌گوید: برای ماه‌های ۳۰ روزه، ۱۶۰ ساعت و ماه‌های ۳۱ روزه ۱۷۴ ساعت کار تعریف شده است. به عبارتی هفته‌ای ۴۰ ساعت نیاز به فعالیت یک پرستار است؛ این را هم اضافه کنم که در این کشور به پرستاران هیچ مبلغی برای زمان استراحت آنها تعلق نمی‌گیرد.
اضافه‌کار پایین بیمارستان‌های دانشگاهی
سودابه.م نیز در گفت‌وگو با پژوهشگر ایرنا درباره اضافه‌کار پرستاران در ایران می‌گوید: پرستاران بیمارستان‌های خصوصی از اضافه‌کار بالایی برخوردارند؛ کادر درمان بیمارستان‌های زیرمجموعه تامین اجتماعی اضافه‌کار خوب دارند اما اضافه‌کار بیمارستان‌های دانشگاهی بسیار پایین است در حالی که فشار کار بر بخش دولتی در دوران کرونا از همه بیشتر بود.
وی می‌افزاید: انتظار می‌رفت در شرایط بحرانی کرونا، دستمزد پرستاران افزایش می‌یافت و مالیات ۳۰ درصدی به اضافه‌کار آنها تعلق نمی‌گرفت.
این پرستار اضافه می‌کند: در انگلیس برای یک پرستار تازه‌وارد حداقل حقوق یک هزار و ۸۰۰ تا ۲ هزار و ۵۰۰ پوند (حدود ۶۵۰ میلیون تا ۸۷۰ میلیون ریال) است که به تدریج افزایش می‌یابد؛ بیمارستان‌ها برای پرستاران مهاجر حتی هزینه هواپیما و آزمون‌ها را هم می‌دهند؛ برخی هم تا چند ماه از اسکان رایگان در پانسیون‌ها برخوردارند بنابراین در چنین شرایطی پرستار تشویق به مهاجرت می‌شود.
تزریق پول و رفع مشکلات کادر درمان
مرادی، از پرستاران با سابقه یکی از بیمارستان‌ها نیز در گفت‌وگو با پژوهشگر ایرنا، کمبود منابع مالی را مهمترین مشکل کادر درمان و پرستاران دانسته و می‌افزاید: در صورتی که بودجه وزارت بهداشت افزایش پیدا کند، همه مسائل کادر درمان برطرف می‌شود زیرا تزریق پول می تواند برای پزشکان و پرستاران ایجاد انگیزه کرده و آنها را به کار بیشتر ترغیب کند.
وی مشکل ۹۰ درصد جامعه هدف را متناسب نبودن درآمد آنها با خدماتی که ارائه می‌کنند، بیان کرده و اضافه می‌کند: به جرات می‌توان گفت پاداش و افزایش حقوق حتی می‌تواند مانع از بروز مشکلات روحی و افسردگی کادر بهداشت و درمان شود.
به گفته این کارشناس پرستاری، در صورت پرداخت‌های قابل قبول برای جبران خدمت به کادر درمان، آنها حتی آمادگی برای حضور در شیفت‌های فشرده و پی در پی را خواهند داشت.
راهکار چیست؟
با توجه به دیدگاه‌ها و خواسته‌های پرستاران، راه جلوگیری از افزایش مهاجرت این قشر متخصص در شرایطی که به گفته مسئولان کشور با کمبود ۱۰۰ هزار پرستار مواجه هستیم و کشورهای دیگر به دنبال پرستاران ایرانی هستند، «جذب نیرو برای کم کردن فشار کار بر پرستاران و برآورده کردن خواسته‌های منطقی آنهاست.
اجرای درست و کامل قانون ارتقای بهره‌وری و مزایای مشاغل سخت و زیان‌آور، اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات و حذف شرکت‌ها از قرارداد پرستاران و بستن قرارداد مستقیم با وزارتخانه تا سپری شدن مراحل اداری استخدام، می‌تواند تا حد زیادی پرستاران را به حرفه‌شان دلگرم و با ایجاد انگیزه، آنها ار از فکر مهاجرت باز دارد.
رویکرد دولت سیزدهم برای پیگیری خواسته‌های قانونی پرستاران
رهبر معظم انقلاب آذرماه ۱۴۰۰ در دیدار با جمعی از پرستاران و خانواده شهدای سلامت بر اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری تاکید کردند. با توجه به تاکید ایشان برای رسیدگی به وضعیت پرستاران، دولت نیز دستور ویژه‌ای برای تحقق این خواسته قانونی صادر کرد.
بر همین اساس چندی پیش معاون اجرایی رئیس‌جمهوری اعلام کرد برای استخدام پرستاران اقدامات لازم در حال انجام است.
«سیدصولت مرتضوی» دهم اردیبهشت در حاشیه نشست بررسی اقدامات انجام شده درباره اجرای قانون تعرفه‌گذاری پرستاری و رفع مشکلات پنج هزار پرستار جوان کشور به خبرنگار ایرنا گفت: درباره استخدام پرستاران، پیشنهادهای مناسبی ارائه شد که نیاز به بررسی بیشتری دارد و در نشست‌های بعدی خبر خوشی به این قشر زحمت‌کش و پرتلاش و بی‌ادعای جامعه، خواهیم داشت.
نشست بررسی راهکارهای اجرایی قانون تعرفه‌گذاری پرستاری و رفع مشکلات پرستاران جوان، عصر شنبه دهم اردیبهشت، به ریاست معاون اجرایی رئیس‌جمهوری و سرپرست نهاد ریاست جمهوری و نمایندگان دستگاه‌های مربوطه از جمله وزارت بهداشت و درمان و سازمان‌های برنامه و بودجه و امور اداری و استخدامی کشور و نظام پرستاری برگزار شد.
مرتضوی درباره نتایج این نشست گفت: به مناسبت روز پرستار، رهبر معظم انقلاب درباره رفع مسایل این قشر دستور فرمودند و به دنبال آن رئیس‌جمهوری دستور ویژه به معاونت اجرایی داد و به همین منظور کارگروهی تشکیل شد. در این کارگروه تصمیم‌هایی برای پرداخت مطالبات پرستاران از بخش نظام تعرفه‌گذاری برای سال ١٤٠٠ پیش‌بینی و قرار شد معادل سه ماه نسبت به اصلاح مطالبه‌های آنها اقدام شود.
معاون رئیس‌جمهوری اضافه کرد: با گزارشی که ارائه شده، دو ماه از مطالبات آماده پرداخت است که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پرداخت می‌کند و یک ماه از مطالبات باقیمانده نیز از سوی سازمان برنامه بودجه برطرف می‌شود.
مرتضوی گفت: خوشبختانه اقدام خوبی که سازمان برنامه‌وبودجه و دولت انجام داد این بود که نیازهای پرستاران را درباره اصلاح ترمیم تعرفه‌های پرستاری در بودجه امسال پیش‌بینی کردند و امروز گزارشی که داریم فقط نیاز به اصلاح آیین‌نامه است.
معاون رئیس‌جمهوری اضافه کرد: قرار است وزارت بهداشت و سازمان برنامه و بودجه برنامه‌ای تنظیم و به دولت ارائه کنند.
نهایی شدن مصوبه تعرفه پرستاری
۱۰ روز بعد از نشست بررسی راهکارهای اجرایی قانون تعرفه‌گذاری پرستاری و رفع مشکلات پرستاران جوان، یکشنبه هفته جاری(۱۸ اردیبهشت) «عباس عبادی» معاون پرستاری وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از نهایی شدن مصوبه تعرفه‌های خدمات پرستاری در هیات وزیران خبر داد و گفت: در پی نهایی‌شدن تعرفه‌های خدمات پرستاری، ارزش نسبی و ضریب ریالی آن در سال ۱۴۰۱ نیز ابلاغ شده است.
نظر شما