سلامت دهان و دندان در تهران وضعیت مطلوبی ندارد

به گزارش روز شنبه ایرنا از وزارت بهداشت، مهدی کدخدازاده افزود: اگر به فکر سلامت دهان و دندان مردم هستیم، راه اصلی برنامه‌ریزی برای پیشگیری از بروز پوسیدگی‌های دندانی است و در حوزه درمان برای خدمات بهتر باید خدمات دندانپزشکی را تحت پوشش بیمه قرار دهیم.

دبیر شورای آموزش دندانپزشکی و تخصصی وزارت بهداشت در تشریح نسبت دندانپزشک به جمعیت در ایران با اشاره به آمار دانشجویان و فارغ التحصیلان دندانپزشکی در کشور گفت: اکنون بیش از ١۵ هزار دانشجو داریم، همچنین ۱۲۲۱ نفر رزیدنت تخصصی در کشور مشغول به تحصیل و ارائه خدمات هستند.

وی اظهار داشت: سالانه نزدیک به دو هزار دندانپزشک فارغ التحصیل می‌شوند، از طرفی سالانه بین ٣۵٠ تا ۴٠٠ نفر دندانپزشک فارغ التحصیل از خارج کشور وارد و به جمع دندانپزشکان کشور اضافه می‌شوند.

کدخدازاده با بیان اینکه در دانشکده‌های نوپا با چالش کمبود جدی هیات علمی ماندگار مواجه هستیم، اضافه کرد: قوانین سختگیرانه موجود هم همه هیات علمی‌ها را از دانشگاه جدا کرده است، برای مثال این موضوع در دانشکده‌هایی همچون بوشهر، اراک، بندرعباس و ایلام به طور محسوس قابل درک است.  

وجود ۴۲ هزار و ۶۵۵ دندانپزشک در کشور

دبیر شورای آموزش دندانپزشکی و تخصصی وزارت بهداشت با اشاره به تعداد دندانپزشکان در کشور ادامه داد: در زمان انقلاب ۱۲۰۰ دندانپزشک در تهران و ۴٠٠ دندانپزشک در سایر استان‌ها داشتیم و اکنون بنابر اعلام سازمان نظام پزشکی ۴٢ هزار و ۶۵۵ نفر دندانپزشک ثبت شده است که البته تعدادی مهاجرت کرده و تعدادی فوت شده‌اند. 

وی تصریح کرد: اکنون سرانه دندانپزشک در کشور پنج نفر به ازای هر ١٠ هزار نفر تخمین زده می‌شود و این سرانه در آمریکا ۶.١ بوده و پیش بینی ما این است که با همین ظرفیت پذیرش دانشجوی دندانپزشکی موجود در سال ١۴٠٨ به ۶.١ خواهیم رسید.

کدخدازاده  افزود: سالانه حدود ٢٠٠ تا ۳۰۰ نفر فارغ التحصیل می‌شوند که باید به مناطق کمتر برخوردار خدمت کنند و از سال ٩٢ تاکنون ۱۸۶۶ نفر از این امتیاز استفاده کرده و از دو سال پیش این گروه دندانپزشکان فارغ التحصیل شده‌اند تا توزیع دندانپزشک در کشور و دسترسی مردم در مناطق محروم اصلاح شود زیرا افزایش ظرفیت دندانپزشکی به جز تضییع بیت المال و آسیب به سلامت مردم دستاوردی نخواهد داشت.

وی پیشگیری بر درمان را راهکار بهبود سلامت دهان و دندان ایرانیان دانست و گفت: کشورهای اسکاندیناوی که شاخص پوسیدگی دهان و دندان DMFT را به صفر رسانده‌اند، روی شاخص نداشتن پوسیدگی برنامه ریزی و بر روی پیشگیری کار کردند و می‌توان برای حصول به این مهم از نیروهای بهداشتی و نیروهای حدواسط مثل بهورزان دهان بهره برد. در واقع اگر ارتقاء سلامت دهان و دندان مد نظر سیاست‌گذاران است؛ باید به بحث مهم بهداشت و پیشگیری پرداخته شود.