نزد نسل سلامت؛ پزشک خیّری که مطب خصوصی نزد

دکتر بابک رشیدیان یکی از متخصصان داخلی کشور در بیمارستان بعثت شهرستان سنندج بود که در بخش داخلی و آی سی یو به درمان بیماران مبتلا به کووید ۱۹ می‌پرداخت؛ وی در ۲۰ تیرماه سال ۱۳۹۹ بدون هیچگونه سابقه بیماری قلبی دچار پارگی شریان آئورت شد و پس از تشخیص پزشکان به صورت اورژانسی در بیمارستان امام علی (ع) کرمانشاه تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفت.

سه روز بعد از عمل به علت خونریزی شدید در ۲۳ تیر به یاران آسمانی اش پیوست. در بررسی‌های به عمل آمده مشخص شد که دکتر رشیدیان بر اثر ابتلا به ویروس کرونا چار مشکل قلبی شده بود، ولی مجال کافی برای درمان و رسیدگی حاصل نشد.

دکتر آزاده الماسی متخصص پاتولوژی همسر  این شهید مدافع سلامت در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان کرد: بستگان، همکاران و بنده به عنوان همسر دکتر رشیدیان شاهد بودیم که او از جان و دل برای بیماران مایه گذاشت و با اینکه فشار روحی، روانی و جسمی بسیار سنگینی متوجه وی و کادر درمان بود، سلامتی و استراحت خود را کنار گذاشتند و جانانه در خط اول مبارزه با این ویروس ایستادند و تا لحظه آخر مقاومت کردند.

وی افزود: همسرم در بخش داخلی، ریه و  آی سی یو بیمارستان‌های بعثت و توحید در سنندج به درمان بیماران بد حال مبتلا به کرونا می پرداخت و یکماه قبل از شهادت شیفت های بیشتری را به جای برخی از همکارانش که دچار مشکل بودند در بیمارستان می‌ماند و به بیماران خدمات ارائه می داد.

همسر شهید رشیدیان در خصوص نحوه برگزاری مراسم سوگواری همسرش نیز گفت: با توجه به اینکه در اوج کرونا قرار داشتیم خاکسپاری و مراسم سوگ وی فقط با حضور خانواده در خانه به شکل بسیار ساده برگزار شد. 

دکتر الماسی با بیان اینکه بابک چهار سال به عنوان متخصص داخلی در بیمارستان مشغول به کار بود و می‌توانست مطب خصوصی داشته باشد، توضیح داد: او ترجیح می داد در بیمارستان دولتی به مردم خدمت ارائه دهد تا آنها هزینه های کمتری را برای درمان متحمل شوند بابک همیشه دغدغه بیماران را داشت، سه بیمار مبتلا به کرونا را که از مرگ حتمی نجات داده بود بعد از شهادت همسرم به من گفتند که ما باید جای او می‌رفتیم. 

وی گفت: حدود ۱۸ سالی که زندگی مشترک ما به طول انجامید، بیماران همیشه در اولویت بابک قرار داشتند، با لحن شوخی به او می‌گفتم که شب ها هم در آی سی یو بماند.

دکتر رشیدیان افکار مادی و دنیوی نداشت/ از دست رفتن زندگی کادر درمان                       

همسر این شهید مدافع سلامت با بیان اینکه دکتر رشیدیان افکار مادی و دنیوی نداشت، افزود: بعد از فوت وی تازه متوجه شدم که بابک در امور خیر مشارکت می‌کرده و یکی از اقدامات وی مشارکت در ساخت خانه ورزشی برای والیبال کودکان بی بضاعت دبستانی نواحی حاشیه نشین و خریدن لباس برای آنها بود.

دکتر الماسی بیان کرد: ما به شدت فقدان بابک را حس می کنیم، او فردی اثرگذار و مفید در جامعه بود که نه تنها من و کیاراد که در سن ۱۵ سالگی به شدت به پدر نیاز دارد را ترک کرد، جای او در خانه و در بین کادر درمان بسیار خالیست.

وی با بیان اینکه با شهادت همسرم زندگی من متلاشی و بار مسئولیت بر دوشم چند برابر شده است، تاکید کرد: با از خودگشتگی کادر درمان زندگی آنها از دست رفت از مردم درخواست دارم قدر و ارزش کار و خدمات آنها را همیشه بدانند نه فقط زمانی که به مشکل برمی‌خورند.

نحوه آشنایی و ازدواج 

همسر این شهید مدافع سلامت در خصوص نحوه آشنایی و ازدواج با دکتر رشیدیان گفت: مادر من متولد شهرستان سنندج بود و من هم دانشجوی پزشکی دانشگاه کرمانشاه بودم، سال ۷۸ برای مراسم عروسی یکی از اقوام به سنندج رفتیم و ما با خانواده بابک که در همسایگی خانه مادربزرگم زندگی می‌کردند، آشنا شدیم، در سال ۱۳۷۹ ازدواج کردیم، سال‌های اول زندگی ما پر از فراز و نشیب بود و با رفت و آمدهای مکرر بین سنندج و کرمانشاه سپری شد و در سال ۸۶ نیز اولین و تنها فرزند ما به نام کیاراد به دنیا آمد.

خصوصیات اخلاقی و مسئولیت پذیری شهید رشیدیان  

همسر شهید رشیدیان گفت: وی در دوران خدمت با خلوص نیت و تمام وجود خود را وقف خدمت به بیماران می‌کرد؛ برای او انسانیت مرزی نداشت، به جرات می‌توان گفت سلامتی مردم از هر حیث خط قرمز او بود، به عنوان مثال وقتی در جایگاه مسئول بهداشت محیط در مرکز بهداشت سنندج خدمت می‌کرد، صاحبان برخی از رستوران‌ها و فروشندگان مواد غذایی که مرتکب تخلفی می‌شدند و از وی درخواست چشم پوشی می کردند از تخلف آنها اغماض نمی‌کرد و تنها دلیلش هم به خطر انداختن و بازی با سلامتی مردم بود و در نهایت پرونده‌های متخلفان را به مراجع قضایی و مراکز مربوط به تخلفات بهداشتی ارجاع می‌داد و تا حصول نتیجه پیگیر کار بود.

دکتر الماسی افزود: بابک خانواده‌دوست و عاشق کارش بود و با توجه به ویژگی شخصیتی که داشت همیشه رضای خدا را سرلوحه کار خود قرار می‌داد، به حق الناس بسیار اهمیت می‌داد، از روزی که او را دیدم و شناختم این موضوع جزو مسائل مهم از دیدگاه شخصی دکتر بود.

مخالفت با کار در مطب خصوصی

همسر این مدافع سلامت بیان کرد: بارها به بابک گفته بودم مانند بسیاری از همکاران دیگر برای خودت مطب خصوصی تاسیس کن، اما مخالفت می‌کرد و می‌گفت وقتی بیماری می‌تواند با هزینه و تعرفه دولتی در بیمارستان روند درمان خود را طی کند، چرا به مطب خصوصی برود و تعرفه آزاد بپردازد؛ من نمی‌گویم چرا دیگران اینطور هستند فقط می‌گویم دکتر رشیدیان خلقیات خاص خودش را داشت.

دکتر الماسی ادامه داد: دکتر رشیدیان معتقد بود جایز نیست وقتی کسی بیمار می‌شود هزینه‌ها و فشار مالی را هم تحمل کند و گاها اگر بیماری بضاعت مالی نداشت حتما او را رایگان ویزیت می‌کرد چراکه هدف  وی جلب رضای خدا بود. در کنار تمام این خصوصیات، همسری دلسوز، مهربان، وفادار و با احساس و مسئولیت‌پذیر بود و در کنار مسئولیت سنگین پزشکی از رسیدگی به همسر و خانواده غفلت نمی‌کرد. برای تنها پسرش پدری دلسوز برای مادر فرزندی فداکار، برای برادرانش پشتیبانی از جان گذشته و حتی برای خانواده من (همسرش) دامادی همچون فرزند عزیز و محترم بود.

مدارج علمی و شغلی شهید رشیدیان 

همسر شهید رشیدیان گفت: بابک در روز چهارم اسفندماه سال ۱۳۴۸ در شهرستان نوشهر دیده به جهان گشود، پدر و مادر وی اصالتاً اهل سنندج هستند اما به دلیل شرایط کاری به نوشهر می روند و پس از چند سال زندگی در آنجا دوباره به سنندج بازگشتند، بابک فرزند ارشد خانواده بود و ۲ برادر کوچکتر از خود نیز داشت.

الماسی افزود: بابک در سال ۱۳۶۷ بلافاصله با اخذ دیپلم در کنکور سراسری رشته کاردانی رادیولوژی دانشگاه شهید بهشتی تهران قبول شد و پس از اتمام دوره کاردانی در سال ۱۳۶۹ برای گذراندن خدمت سربازی به سنندج بازگشت و همزمان طرح رادیولوژی خود را شروع کرد.

تاسیس مرکز سی تی اسکن  و رادیولوژی در سنندج 

همسر این شهید مدافع سلامت خاطرنشان کرد: بابک در همان سال‌ها به دلیل علاقه وافری که به کار و خدمت به مردم دیارش داشت، مرکز سی تی اسکن، رادیولوژی و عکسبرداری بیمارستان قدس و توحید سنندج را به کمک همکاران خود راه‌اندازی کرد و علیرغم اینکه پیشنهادات زیادی برای کار و ادامه تحصیل کارشناسی رادیولوژی از سوی استادان در دانشگاه شهید بهشتی را داشت، چهار سال بی‌وقفه به مردم این شهر خدمت کرد تا اینکه به استخدام رسمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان درآمد. با عزم، اراده و علاقه‌ای که به رشته پزشکی داشت دوباره با شرکت در کنکور سراسری سال ۱۳۷۳ در دانشگاه علوم پزشکی کردستان پذیرفته و مشغول تحصیل شد و همزمان با تحصیل در بخش رادیولوژی مشغول خدمت به جامعه بود.

دکتر الماسی یادآور شد: دکتر بابک در سال ۱۳۸۰ فارغ‌التحصیل شد و در همان سال به عنوان مسئول بهداشت محیط در مرکز بهداشت سنندج مشغول به کار شد و پس از مدت کوتاهی مسئولیت امور واحد بیماری‌های عفونی استان را در معاونت بهداشت به عهده گرفت وی در سال ۱۳۸۳ به سمت معاون مرکز بهداشت شهرستان سنندج منصوب شد و در سال ۸۶ با قبولی من در آزمون دستیاری دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به ناچار ماموریت آموزشی سه ساله گرفت و به دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه رفت.

وی بیان کرد: بابک از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۰ در اورژانس بیمارستان طالقانی کرمانشاه مشغول به کار شد، سال ۱۳۹۰ پس از فارغ التحصیل شدن من، دوباره پس از عزیمت به سنندج در اورژانس بیمارستان بعثت به ادامه کار خود پرداخت تا اینکه در سال ۱۳۹۱ در رشته دستیاری داخلی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه قبول و سال ۱۳۹۵ فارغ التحصیل و بنابه تعهد خدمتی در مراکز آموزشی -درمانی دانشگاه کردستان مشغول ادامه خدمت شد و بیشتر در درمانگاه‌های خیریه حومه شهر در خدمت بیماران بود، بعد از چندماه به طور کامل در بخش‌ها و کلینیک ویژه (بیمارستان‌های بعثت و توحید سنندج) و همزمان با طرح تحولی که در دوره وزارت هاشمی اجرا می‌شد، در بخش کودکان و زنان مشاوره‌های داخلی را به بیماران می‌داد و در کلینیک ویژه، بیماران داخلی در بیمارستان بعثت را نیز ویزیت می‌کرد و شیفت‌های ۲۴ ساعته بیمارستان توحید از جمله ICU (آی سی یو) از جمله کارهای وی بود.