به گزارش ایرنا از «آسیا تایمز» گروهی به ریاست «جی پی سینگ» که ریاست میز پاکستان، افغانستان و ایران در وزارت امور خارجه هند در اوایل ژوئن (خرداد-تیر) ۲۰۲۲، از کابل دیدار و با وزرای ارشد طالبان دیدار کردند. در حالی که هند به صراحت اعلام کرده است که هیچ یک از اینها به معنای به رسمیت شناختن دولت طالبان نیست، طالبان در این دیدار از اهمیت سیاسی فراوانی بر خوردار بود.
بر اساس این گزارش، دهلی نو پس از سقوط حکومت غنی، به سرعت خود را به عنوان یک عنصر مهم در افغانستان مطرح کرد. در حال حاضر هند این تصور را ایجاد کرده که در افغانستان به تنهایی به ایفای نقش می پردازد، این در حالیست که دهلی نو در واقع بر اساس منافع مشترک با واشنگتن در هماهنگی نزدیکی است.
هر دو کشور به دنبال ایجاد ثبات درافغانستان، ترویج یک دولت فراگیر و فضا دادن برای گروه های شبه نظامی هستند.
«تام وست»، نماینده ویژه ایالات متحده برای افغانستان در ماه می ۲۰۲۲ با مقامات هندی و همچنین با عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی سابق افغانستان در دهلی نو گفت وگو کرد.
هند دلایل زیادی برای تقویت روابط نزدیکتر با افغانستان دارد. سینگ در سفر خود به کابل در بیانیه ای در خصوص "روابط تاریخی و تمدنی" دو کشور باب سخن گشوده است، این در حالیست که سیاست هند در درجه اول بر این مساله استوار است که افغانستان تحت کنترل طالبان می تواند باعث تقویت ژئوپلیتیک پاکستان شود ...
بر اساس این گزارش، طالبان به خودی خود تهدیدی برای هند تلقی نمی شود، اما روابط آن با پاکستان و گروه های جهادی مانند لشکر طیبه و جیش محمد نگران کننده است. افغانستان برای تحقق آرزوهای اقتصادی هند، از جمله روابط نزدیک تر با آسیای مرکزی و ایران، مهم است. این اهداف در حال حاضر به دلیل محاصره پاکستان برای دسترسی هند به منطقه با مشکل مواجه شده است.
طالبان ممکن است روابط نزدیکی با اسلام آباد داشته باشد، اما روابط تاریخی بین افغانستان و پاکستان دوستانه نبوده است، به ویژه زمانی که آنها در مورد خط دیورند (مرز افغانستان و پاکستان) و وضعیت پشتون های قومی که در سراسر پاکستان و افغانستان زندگی می کنند، اختلاف نظر دارند. در واقع، طالبان پناهگاهی را برای گروه شورشی ضد پاکستانی تحریک طالبان پاکستان (طالبان پاکستانی) فراهم می کند ...
از دیگر سو، روابط پاکستان و طالبان همچنان پیچیده است. دولت موقت طالبان دارای یک جناح قوی طرفدار پاکستان است که مبتنی بر شبکه حقانی است. این شبکه یک سازمان شبه نظامی اسلامگرا است که در دهه ۱۹۷۰ تأسیس شد و درحال حاضر به عنوان بخشی مهم از طالبان در حال فعالیت است.
از دیگر سو، طالبان به جای کمک به اسلام آباد برای کنترل تحریک طالبان پاکستان، می کوشد یک توافق صلح بلندمدت را برای پایان دادن به تقابل ۱۴ ساله خود علیه اسلام آباد منعقد کند، این توافق مستلزم کسب امتیازات قابل توجه از سوی پاکستان است.
بر اساس این گزارش، هند برای نیل به هدف خود به یک اهرم فشار علیه طالبان نیاز دارد. این در حالیست که برقراری روابط با دهلی نو و دولت طالبان به ابزاری برای ایجاد تعادل با پاکستان به شمار میآید.
در نوامبر ۲۰۲۱، سومین گفتگوی امنیتی منطقه ای در مورد افغانستان به میزبانی «آجیت دوال» مشاور امنیت ملی هند در دهلی نو انجام شد. در این نشست هند به صراحت اعلام کرد که هدفش احیای یک اتحاد برای سرنگونی طالبان نیست، بلکه میکوشد از احیای گروه های تروریستی مانند القاعده و داعش در افغانستان جلوگیری به عمل آورد. موضع هند در خصوص عدم مداخله در امور داخلی افغانستان مجددا در گفت وگوهای دو طرف در ژوئن (خرداد-تیر) ۲۰۲۲ تکرار شد ...
هند در فوریه ۲۰۲۲ اعلام کرد که ۵۰ هزار تن گندم را برای کمکهای بشردوستانه در اختیار افغانستان قرار میدهد. پاکستان نیز در رویکردی بی سابقه اجازه داد این محمولهها به صورت زمینی و از طریق خاک این کشور به پاکستان ارسال شود.
هند از سال ۲۰۰۱ تاکنون بزرگترین ارائه دهنده کمک های بشردوستانه در منطقه به افغانستان بوده است و ۳ میلیارد دلار در پروژه های زیربنایی شامل مدارس، جاده ها، سدها و بیمارستانها سرمایه گذاری کرده است.
نظر شما