پاپ اقدامات کلیسا علیه بومیان کانادا را شرارت توصیف و عذرخواهی کرد

به گزارش دوشنبه شب ایرنا به نقل از رویترز،  پاپ فرانسیس ۸۵ ساله  درحالی که در نزدیکی یک مدرسه سابق وابسته به کلیسا که در آن کودکان بومی کانادا نگه داری می‌شدند سخنرانی می‌کرد، به دلیل حمایت مسیحیان از "ذهنیت استعمارگر" زمان گذشته عذرخواهی کرد. 
 او خواستار "تحقیق جدی" در مورد مدارس شبانه روزی وابسته به کلیسا و حمایت بیشتر از بازماندگان شد. 
رهبر کاتولیک‌های جهان به رهبران بومی کانادا گفت: با شرمندگی و با ذهنی عاری از ابهام، من متواضعانه برای شرارت بسیاری از مسیحیان علیه مردم بومی طلب بخشش می‌کنم. 
به گزارش ایرنا، برنامه‌های شش روزه پاپ به کانادا از روز دوشنبه با سفر به شهر ماسکواسیس و دیدار با برخی از بازماندگان بومی مدارس شبانه‌روزی این شهر آغاز شد. 
اوایل سال گذشته بود که خبر کشف صدها گور دسته جمعی در محوطه ساختمان‌هایی که پیشتر مدرسه شبانه روزی کلیسای کاتولیک مخصوص کودکان بومی کانادا بودند، غوغایی در جهان به پا کرد و پرده از چهره دیگری از ظلم طولانی مدت علیه بومیان را در کانادا کنار زد. 
در این گورها بقایای اجساد کودکانی کشف شد که کانادا زیر نظر کلیسای کاتولیک برای یکپارچه‌سازی اجباری نزدیک به ۱۵۰ هزار کودک بومی در جامعه سفید پوست از سال ۱۸۸۳ تا ۱۹۹۶ در مدارس شبانه‌روزی گرآورده بود تا در شرایطی که آموزش فرهنگ و زبان بومی ممنوع بوده و کودکان بومی به اجبار از خانواده‌های خود جدا می‌شدند، در این مدارس شبانه روزی برای خودداری از صحبت کردن به زبان مادری تحت آموزش قرار گیرند. 
بومیان کانادا ساکنان اصلی این سرزمین پیش از اکتشافات کریستف کلمب در قرن پانزدهم میلادی بوده و هنوز در داخل مرزهای امروزی کانادا زندگی کرده و شامل اقوام اولیه (First Nations) ، اقوام اینوئیت (The Inuit) و قوم متی (The Metis) هستند. 
براساس سرشماری سال ۲۰۱۶، حدود ۵ درصد جمعیت ۳۶ میلیونی کانادا و به عبارتی بیش از یک میلیون و ۶۷۰ هزار نفر از آنان بومی بوده که از میان آنان بیش از ۹۷۰ هزار نفر از اقوام اولیه، حدود ۵۹۰ هزار نفر متی و ۶۵ هزار نفر نیز اینوئیت هستند. 
نخستین مدارس شبانه‌روزی دینی در قرن نوزدهم میلادی و با هدف همسان‌سازی بومیان کانادا با فرهنگ مهاجران آغاز به کار کرد. دولت کانادا بودجه مدارس را تأمین و کلیسای کاتولیک آن‌ها را اداره می‌کرد. 
تا سال ۱۹۹۶ حدود ۱۵۰ هزار کودک بومی در این مدارس آموزش دیدند که از میان آن‌ها حدود ۶ هزار نفر به دلایل گوناگون جان خود را از دست داده و برخی نیز مورد تجاوز و شکنجه قرار گرفتند. 
به دلیل اعتراض‌های گسترده، روند تعطیلی این مدارس از سال ۱۹۸۶ آغاز و در سال ۱۹۹۶، آخرین مدرسه شبانه‌روزی دینی بسته شد.