به گزارش ایرنا برخی خیابان های مرکز شهر این روزها شلوغی عجیبی دارد، نه دعوا شده و نه تصادفی در کار است، حراجی های فصلی لباس آغاز شده است و بر خلاف سال های قبل که اکثرا بانوان از این حراجی ها استقبال می کردند امسال تعداد آقایان هم چشمگیرتر شده است.
در یکی از فروشگاه های به اصطلاح برند فروش چند شاگرد مغازه جدید به چشم می خورد، کارشان این است که در پیاده رو تخفیف های پاییزه را جار بزنند تا عابران برای ورود به فروشگاه ترغیب شوند، الحق که خوب هم این کار را بلد هستند، به نظر می رسد این کار تخصصی و توانایی هایی از جنس روابط عمومی، اعتماد به نفس، شم بازاری و البته سر و شکل ظاهری مورد قبولی هم می خواهد.
یکی از آنها کاغذهای کوچکی که لیست حراجی ها را در آن نوشته اند به مردم و عابران می دهد، دیگری چند دست لباس زنانه و مردانه تابستانی و سبک را روی دست گرفته و "تخفیف ۵۰ درصد" از زبانش نمی افتد.
"۵۰ درصد"!!ترغیب می شوم و به داخل مغازه می روم، اینجا هم تبلیغات گسترده است، پلاکاردهایی با خط قرمز بزرگ در جای جای فروشگاه است، "تخفیف ۵ تا ۵۰ درصد"، از مانتو و روسری و انواع لباس تابستانی زنانه و دخترانه تا تی شرت های رنگی و پیراهن های به اصطلاح " هاوایی" مردانه.
حدود ۱۰ تا اتاقک پرو دارد، همه شان پر هستند و تعدادی هم درحالیکه چند دست لباس بر روی دست گرفته اند، در صف ایستاده اند، چقدر اینجا همه چیز با هیجان است، انگار که هرکسی می خواهد سهمش را از این تخفیف ۵ تا ۵۰ درصدی بردارد و در دلش قند آب شود که فلان برند را ارزان خریده است.
از مغازه دار می پرسم چطور با ۵۰ درصد تخفیف برای برخی لباس ها متضرر نمی شوید؟ با کمی اکراه و خنده ای مصنوعی می گوید، همینکه اصل پول را در می آوریم و مردم هم راضی هستند کافی است.
دوباره می پرسم یعنی تا حالا برای لباس ها تا ۵۰ درصد قیمت واقعی از مردم پول گرفته اید؟ این بار اخم ها را بیشتر در هم می کشد و طفره می رود، می گوید او فقط یک شاگرد مغازه است و از این چیزها خبر ندارد.
از مغازه بیرون می آیم و به صف نیمه شلوغ پیاده رو نگاه می کنم، همه با ذوق و شوق از حراجی دم می زنند و منتظر هستند با کمتر شدن جمعیت داخل مغازه، نوبتشان برسد و از این تخفیف های به ظاهر سخاوتمندانه بهره مند شوند.
خانمی که ۲ جفت کفش تابستانی خریده است می گوید قبلا هر جفت از این کفش ها ۳۵۰ هزار تومان بود ولی الان ۲ جفت را ۴۰۰ هزارتومان خریده است.
وی افزود: گرچه فصل استفاده از این نوع کفش گذشته است اما برای خرید آنها در سال بعد باید پول بیشتری بدهد به همین دلیل اکنون که فصل حراجی ها رسیدهاقدام به خرید کرده است.
آقایی هم که از یکی از مغازه های برند فروش پیراهنی را به قیمت ۳۵۰ هزار تومان خریده است می گوید نمی دانم قبلا دیده بودم که قیمت این پیراهن ۵۰۰ هزار تومان است ولی اکنون فروشنده قیمت اصلی را ۷۰۰ هزار تومان نصب کرده و با تخفیف ۵۰ درصد ۳۵۰ هزار تومان می فروشد.
او همچنین گفت که مهم این است که پیراهن مورد نظرم را با قیمت کمتری نسبت به گذشته خرید کرده ام و از این خرید راضی هستم.
بسیاری از مراکز فروش و فروشگاه های بزرگ عرضه لباس این روزها با پایان یافتن روزهای سرد سال، حراجی یا همان فروش فوق العاده خود را آغاز کرده اند، اقدامی که بیشتر مردم از آن استقبال و در اواخر بهمن نیز همین روال را دنبال می کنند، منتها آن زمان با حراجی لباس های زمستانه.
اما به نظر می رسد اصل کار موضوع دیگری است و این حراجی های به ظاهر سخاوتمندانه نه تنها با هدف کمک به سبد خرید مردم نیست بلکه به نوعی نجات دهنده مغازه داران از انبار شدن لباس هایی است که سال بعد دیگر، قدیمی می شود، خیال راحت برای تامین هزینه هنگفت اجاره مغازه و البته پاس شدن چک هایی است که دست توزیع کنندگان عمده لباس دارند.
حراجی بدون مجوز غیرقانونی است
یک کارشناس نظارت و بازرسی بازار می گوید: حراجی های بالای ۵۰ درصد تخفیف باید با هماهنگی اتحادیه مربوطه و مجوز سازمان صنعت، معدن و تجارت باشد که معمولا این مهم جدی گرفته نمی شود.
به گفته حسین دالوند برای اعلام حراجی ۵۰ درصد باید زوایای مختلفی از جمله سایر اصناف مشابه بررسی شود تا در صورت ضررکرد آنها، از انجام حراجی ممانعت شود که متاسفانه این روند در بسیاری از موارد طی نمی شود و حراجی صورت می گیرد.
وی تاکید کرد: باتوجه به اینکه ۵۰ درصد تخفیف، قیمت بسیار بالایی است باید فاکتور خرید و فروش های قبل نیز بررسی شود تا چنانچه گرانفروشی صورت گرفته باشد برخورد قانونی اعمال شود که با این موارد برخورد چندانی صورت نمی گیرد.
به گفته دالوند کمبود نیروی بازرس در بازار و همکار بودن بازرسان صنف مربوطه با فروشگاه های مورد نظر، مشکلات مالی و اجاره بهای سنگین واحدهای صنفی و مواردی در قالب رودربایستی و دوستی، از جمله اصلی ترین دلایل این امر هستند.
هرچند رییس اتاق اصناف لرستان پاسخگوی ایرنا نبود تا این مساله بیشتر بررسی شود اما در مصاحبه با رییس پیشین اتاق استان مطرح شد که بیشترین حراجی های فصلی در این صنف صورت می گیرد و مابقی اصناف تا حدودی زیادی از فروش فوق العاده و تخلفات احتمالی به دور هستند.
حراج ۲۰ تا ۲۵ درصدی منطقی است
به گفته منوچهر اسبکوه حراج یا فروش فوق العاده از ۲۰ تا ۲۵ درصد منطقی است چراکه با درنظر گرفتن اینکه واحدهای گران فروش در طول سال ۳۰ درصد به قیمت اجناس اضافه کنند در حراجی های ۲۰ تا ۲۵ درصد تخفیف، متضرر نمی شوند و حتی سودهای کمی هم دارند.
وی اظهار داشت: صنف پوشاک و کفش به ویژه در زمان تغییر فصل، بیشترین حراجی ها را دارد چراکه فروشنده ترجیح می دهد اجناس خود را با سود کمتر یا حتی به قیمت فاکتور به فروش برساند تا اینکه سرمایه او تا یکسال و فصل مناسب بعدی به اصطلاح راکد شود و فریز بماند.
وی گفت: واحدهای صنفی ملزم هستند برای فروش فوق العاده، به اتاق اصناف مراجعه، فاکتورهای خرید را ارائه کنند و مجوز بگیرند که به طور معمول چنین اتفاقی رخ نمی دهد و در برخی مواقع کالاهای قاچاق در قالب فروش فوق العاده به مردم عرضه می شود.
به گفته اسبکوه، به طور معمول، شهروندان با مشاهده حراجی ها به خیال خرید جنس ارزان به این مراکز مراجعه می کنند که دیده می شود گاهی ازدحام مردم برای یافتن اجناس ارزان بسیار می شود اما باید توجه داشت همه این حراجی ها واقعی نیستند و مردم هم قادر به تشخیص قیمت اصلی نمی شوند.
وی تصریح کرد: با توجه به اینکه حراجی ها در بازار عمومی و در معرض دید صورت می گیرد کمتر شهروندی به تخلفات احتمالی شک می کند از طرفی کمبود بازرس در اتاق اصناف عامل مهمی در خصوص فقدان نظارت کافی در این زمینه است.
این فعال اقتصادی اضافه کرد: در مواردی نیز واحدهای صنفی به دلیل اجاره بهای سنگین مغازه و نوسانات بازار، مجبور به حراجی می شوند که در این موارد، حراج به نفع مردم است و سود بسیار کمی دارد چراکه صاحب مغازه بین سود کمتر و فریز شدن سرمایه در مدت طولانی، گزینه اول را انتخاب می کند.
به گفته اسبکوه ۱۷ هزار واحد صنفی در خرم آباد و بیش از ۵۳ هزار واحد در لرستان وجود دارد و تعداد بازرسان اتاق اصناف مرکز استان تنها هشت نفر است که بدون شک قادر به بازرسی و نظارت بر تمامی واحدها از جمله حراجی های فصلی نیستند.
وی اظهار داشت: در این راستا مردم، عامل اصلی هستند و باید در صورت مشاهده تخلفات احتمالی و حراجی های غیر متعارف به ویژه توسط فروشندگان نمایندگی و برندهای معتبر، مراتب را اطلاع دهند.
با توجه به اظهارات و مشاهدات مطرح شده، به نظر می رسد تعداد کمی از حراجی یا همان فروش های فوق العاده فصلی به طور کامل به نفع مردم و بدون سود است، بلکه حتی در مواردی به ویژه در حراجی برندهای مختلف کفش و پوشاک، این مردم هستند که با خرید یکجا و متمرکز از این واحدها، فروشندگان را از ضرر کرد مالی و راکد ماندن سرمایه آنها در قالب اجناس، نجات می دهند چراکه برندی که در طول سال اتیکت قیمت را رعایت نمی کند و قیمت اجناسش در مقایسه با سایر کالاهای مشابه بسیار بیشتر است، در حراجی ها با نصب قیمت بر روی اجناس خود، درصدی را به عنوان تخفیف اعلام می کند.
اینطور به نظر می رسد که این واحدهای شناخته شده در سطح شهر، در طول سال، اجناس را نه با سود ۳۰ درصد، بلکه بیشتر از ۵۰ درصد قیمت واقعی به مردم می فروشند و با حراجی های به طور متوسط ۲۵ تا ۳۰ درصد هم علاوه بر سود دوباره، مورد توجه و مقبولیت مردم قرار می گیرند.
اینگونه است که حراجی ها آنطور که مردم فکر می کنند کاملا به نفع همه نیست و حتی در مواقعی، خرید اجناس حراج شده توسط برندها بازهم گران تمام می شود.
نظر شما