به گزارش روز چهارشنبه ایرنا در گزارش این رسانه خاطر نشان شده است: در پایان سفر جایشانکار وزیر امور خارجه هند به مسکو، روسیه و ایران در مورد ترانزیت ۱۲ میلیون تن کالای روسیه از طریق تهران در امتداد کریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب (INSTC) توافق کردند و دهلی نیز به دنبال افزایش حجم تجارت از طریق کریدور حمل و نقل چند وجهی است که از زمان شروع جنگ اوکراین، یک تغییر بازی در مشارکت اقتصادی هند و روسیه بوده است.
ایران و روسیه در ماه جولای قرارداد دیگری برای ترانزیت ۱۰ میلیون تن کالای روسی از طریق ایران با استفاده از گذرگاه شمال - جنوب( INSTC) امضا کرده بودند.
تصمیم برای تقویت تجارت گذرگاه شمال - جنوب در سفر اخیر شهریار افندی زاده، معاون وزارت راه و ترابری و شهرسازی ایران به مسکو اتخاذ شد. در جریان سفر جایشانکار وزیر امور خارجه هند به مسکو و سفر معاون وزیر امور خارجه ایران به دهلی نو، تقویت تجارت از طریق INSTC یکی از موضوعات کلیدی در دستور کار بود.
طرف روسی همچنین با سرمایه گذاری برای ایجاد هاب لجستیکی به ویژه در بنادر شهید رجایی و چابهار در جنوب ایران به منظور افزایش ظرفیت ترانزیتی موافقت کرد. مشارکت روسیه در بندر چابهار ظرفیت بندر ساخته شده توسط هند را بیشتر خواهد کرد. دهلی نو برای اتصال بندر چابهار به گذرگاه شمال - جنوب به عنوان کریدور حمل و نقل مناسب در منطقه اوراسیا تلاش می کند.
بلافاصله پس از امضای این قرارداد، اولین قطار باری روسیه وارد ایستگاه راه آهن سرخس ایران در استان خراسان رضوی در مرز با ترکمنستان شد تا به طور رسمی بخش شرقی کریدور شمال - جنوب را راه اندازی کند.
قطار روسیه در مراسمی با حضور محمد مخبر معاون اول رئیس جمهور به همراه وزیران حمل و نقل، نفت، صنعت و کشاورزی و معاون علمی و فناوری رئیس جمهور در مرز ایران مورد استقبال قرار گرفت.
قطار ترانزیت روسیه با حمل ۳۹ کانتینر، در ۶ ژوئیه ایستگاه چخوف را ترک کرد و ۳۸۰۰ کیلومتر را از طریق قزاقستان و ترکمنستان طی کرد تا وارد ایران شود. این محموله از طریق مسیر ریلی ۱۶۰۰ کیلومتری به بندرعباس در جنوب ایران منتقل شد تا در نهایت از طریق دریا به بندر ناوا شوای هند ارسال شود.
دومین محموله ترانزیتی روسیه برای هند نیز در اوایل مهرماه از مرز شمال شرقی سرخس وارد ایران شد. قطارهای باری روسیه حدود ۳۸۰۰ کیلومتر از مسکو تا سرخس در شمال شرق مرز ایران را طی می کنند و پس از عبور از کشور، محموله ها از بندرعباس به هند ارسال می شود و از آنجا کشتی ها محموله ها را به بنادر ساحل غربی هند می برند.
استفاده بهینه از گذرگاه شمال - جنوب و بندر چابهار در بیشتر بحث‌ها بین هند و روسیه، هند-کشورهای آسیای مرکزی و هند-روسیه در سال گذشته مطرح بوده است. هند در کنار اقدامات اخیر برای تقویت زیرساخت ها در بندر راهبردی چابهار در حال گسترش مشارکت دریایی خود با ایران است. دو طرف یک یادداشت تفاهم (MoU) در مورد به رسمیت شناختن متقابل رفتار کد دریانوردان برای سفرهای نامحدود امضا کرده اند.
دولت ایران همچنین آمادگی دارد قراردادی بلندمدت با هند با اولویت توسعه ترانزیت کالا از طریق بندر چابهار منعقد کند. این قرارداد همچنین با هدف افزایش فعالیت های گذرگاه شمال - جنوب خواهد بود. هند همچنین قصد دارد بندر چابهار را به آسیای جنوب شرقی و شرق آسیا متصل کند.
برنامه‌هایی برای پیوند کریدور شمال - جنوب با مسیر دریای شمال از طریق قطب شمال روسیه غنی از منابع وجود دارد. شبکه بزرگراهی، دریایی و راه آهن به طول ۷۲۰۰ کیلومتر تحت گذرگاه شمال - جنوب کوتاهترین راه اتصال بین روسیه و هند را ارائه می دهد. همچنین هزینه حمل و نقل بین دو کشور را تا حدود ۳۰ درصد کاهش می دهد.
مسیر گذرگاه شمال - جنوب اجازه می دهد تا جابجایی کالا بین هند و روسیه در حدود ۲۵ روز کامل شود، در حلی که در مسیرهای دیگر نظیر کانال سوئز ۴۰ روزطول می کشد.
شالوده کریدور حمل و نقل شمال به جنوب در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۰ (۲۲ شهریور ۱۳۷۹)، بر اساس توافقنامه بین دولتی بین روسیه، ایران و هند امضا شد. جمهوری آذربایجان در سال ۲۰۰۵ میلادی(۱۳۸۵) به این قرارداد ملحق شد. این توافقنامه توسط ۱۳ کشور (جمهوری آذربایجان، بلاروس، بلغارستان، ارمنستان، هند، ایران، قزاقستان، قرقیزستان، عمان، روسیه، تاجیکستان، ترکیه و اوکراین) به تصویب رسید. این پروژه مسیرهای چون اروپای شمالی و غربی، فدراسیون روسیه، قفقاز، خلیج فارس (مسیر غربی)، آسیای مرکزی، خلیج فارس (مسیر شرقی) و دریای خزر، ایران، خلیج فارس (مسیر مرکزی) را به یکدیگر متصل می‌کند.
نظر شما