به گزارش روز چهارشنبه ایرنا به نقل از خبرگزاری آسیاپلاس، این تصمیم در جلسه ای با حضور مجلس سنای پاکستان و مقامات وزارت راه پاکستان ارائه و مورد موافقت قرار گرفت با احداث این راه آهن زمان سفر کالاهای ترانزیت ازآسیای مرکزی به پاکستان و بالعکس از ۳۵ روز به ۳ تا ۵ روز کاهش می یابد.
انتظار می‌رود این راه‌آهن ظرفیت برنامه‌ریزی شده تا ۲۰ میلیون تن بار در سال داشته باشد و پس از بهره‌برداری، زمان سفر کالاهای ترانزیت از ازبکستان به پاکستان را از ۳۵ روز به ۳ تا ۵ روز کاهش می‌دهد. طول خط راه آهن ۵۷۳ کیلومتر برنامه ریزی شده است و مدت زمان ساخت آن تقریباً پنج سال است.
پروژه راه آهن ترانس-افغان نیز ابتدا در دسامبر ۲۰۱۸ توسط ازبکستان با هدف گسترش شبکه ریلی افغانستان از مزارشریف به کابل و سپس به ولایت ننگرهار، جایی که خط آهن از مرز تورخم می گذرد و از طریق پیشاور وارد پاکستان می شود، پیشنهاد شد. پس از ورود به پاکستان، کالاها برای اتصال به سیستم ریلی پاکستان تخلیه می‌شوند و از آنجا در نهایت به بندرهای کراچی و گوادر پاکستان می‌روند.
به گزارش ایرنا، تلاش پاکستان برای دسترسی سریعتر به کشورهای آسیای میانه که با عنوان طرح «خط آهن ترانز افغان» و مشارکت کشورهای افغانستان و ازبکستان رونمایی شد، به علت تداوم ناامنی ها در افغانستان و عدم ثبات سیاسی لازم می‌تواند چالش های مهمی مقابل این طرح قرار دهد.
براساس آنچه که مقامات پاکستانی گفته بودند، خط آهن ترانز افغان کوتاه‌ترین و اقتصادی ترین مسیر برای این کشور از طریق افغانستان برای دسترسی به کشورهای آسیای میانه خواهد بود که با حرکت از شهر پیشاور و عبور از کابل و مزار شریف، وارد ازبکستان می‌شود.
این خط آهن دارای ۹۱۲ طرح مهندسی، ۲۷ ایستگاه و شامل ۷ تونل خواهد بود. به گفته وزیر وقت راه آهن پاکستان، پروژه مشترک خط آهن ترانز افغان گامی در مسیر تقویت معیشت منطقه‌ای و مقابله با تحرکات تروریستی است که موجب تخریب اقتصاد کشورها می‌شود.
اما به نظر می‌رسد مهم‌ترین چالش پیش روی طرح ریلی مشترک این سه کشور، تداوم ناامنی‌ها در افغانستان و عدم ثبات سیاسی در این کشور است؛ دغدغه‌ای که سایر طرح‌های منطقه‌ای انرژی مرتبط با پاکستان از جمله پروژه تاپی و طرح کاسا-۱۰۰۰ نیز با آن مواجه هستند و هر نوع پیشبرد این طرح‌ها ملزم به تامین امنیت کامل در افغانستان است.
مقامات پاکستانی درحالی به راه‌اندازی قطار سریع السیر مسافربری و باری از مسیر افغانستان به آسیای مرکزی می اندیشند که دیگر طرح‌های انرژی این کشور با کشورهای آسیای مرکزی به دلیل ناامنی در افغانستان بدون هیچ پیشرفتی باقی مانده است.
نظر شما