به گزارش ایرنا، سه‌شنبه شب در ورزشگاه لوسیل شهر دوحه غوغایی برپا است. آرژانتین و کرواسی که از مراحل سختی در جام جهانی قطر گذشتند، به «نخستین» دیدار مرحله نیمه نهایی جام ۲۰۲۲ وارد می‌شوند. دیداری که رستگاری در آن، «مسی و یارانش» یا «مودریچ و شرکا» را به ایستگاه آخر می‌رساند.
تیم آمریکای جنوبی به اهمیت بسیار این دوئل واقف است. همچنانکه «زلاتکو دالیچ»، سرمربی رقیب اروپایی و شاگردان زرنگش «اهمیت بسیار» این بازی بزرگ را می‌دانند.
هر چه نباشد آنها ۴ سال قبل هم با موفقیت از این مرحله در جام جهانی روسیه عبور کردند و حریف فرانسه در فینال شدند. اگر چه در نبرد آخر، باختند اما عنوان نایب قهرمانی جهان را که «افتخاری بزرگ» و «رویایی» برای خیلی‌هاست، به ارمغان آوردند.
آنها حالا با تجربه بیشتر می‌خواهند «تاریخ‌سازی» خود را تکمیل کرده، از مسی و تیم تکنیکی‌اش بگذرند و در روز آخر تورنمنت قطر، تیمی باشند که سرود قهرمانی می‌خواند.
سوال خیلی‌ها اکنون چنین است: برنده این نبرد کیست؟ مسی یا مودریچ؟
برخی‌ها هم که خیلی دقیق بازی‌های «سفید و آبی آسمانی‌ها» و «شطرنجی‌ها» را در جام دیده‌اند و می‌دانند امیلیانو مارتینز و دومینیک لیواکوویچ، دروازه‌بانان ۲ تیم چه نقش پررنگ و تاثیرگذاری در صعود تیم خود داشتند، می‌پرسند کدامیک از این دو، قادر به «فرستادن» یاران خویش به «وعده‌گاه پایانی» خواهند شد؟ دروازه‌بان پرجست و خیز ۳۰ ساله آرژانتینی‌ها یا مرد شماره یک و ۲۷ ساله شاد کروات‌ها؟
*گذر از مراحل سخت
قبل از آنکه به توان برای این پرسش‌ها پاسخی یافت، باید توضیح داد و تاکید کرد، این رقبا چه مراحلی را پشت سرگذاشتند تا به این مصاف رسیدند.
آرژانتین در نخستین بازی در جام از مرحله گروهی، نتیجه‌ای گرفت که هیچکس باور نمی‌کرد. تیم لیونل اسکالونی ۲ بر یک به طرز شگفت‌انگیزی از عربستان باخت. در آن مصاف که در همین ورزشگاه لوسیل انجام شد، لیونل مسی در دقیقه ۱۰ از روی نقطه پنالتی ابتدا گل زد، اما در نیمه دوم حریف آسیایی با دو گل الشهری ۴۹ و الدوساری ۵۳ «کامبک» زد و برنده شد.
«آلبی سلسته» این ناکامی را در ۲ بازی دیگر مقابل مکزیک (برد ۲ بر صفر) و لهستان (برد ۲ بر صفر) جبران کرد. آنگاه صاحب ۶ امتیاز شد و به عنوان تیم اول گروه C جواز صعود به دور یک هشتم نهایی را گرفت.
در این دور با استرالیا روبه رو شد که به سختی ۲ بر یک برنده و کامیاب شد.در مرحله یک چهارم نهایی نیز در جدالی بحث‌انگیز و ۱۲۰ دقیقه‌ایی ۲ بر ۲ مقابل هلند تساوی کرد اما در ضربات پنالتی ۴ بر ۳ برنده شد. در همه این مسابقات و در مسیر نتیجه‌گیری، «مارتینز» نقش بسزایی داشت. این «مرد شماره یک» اگر مقابل استرالیا به قدر کافی هوشیار نبود، احتمال تغییر نتیجه تیمش وجود داشت. یا در بازی با هلند، اگر پنالتی‌های «لاله‌های نارنجی» را نمی‌گرفت، آرژانتین اکنون «خوش و خرم» در نیمه نهایی حضور نمی‌داشت تا خواب و خیال قهرمانی ببیند.
در سوی مقابل، کرواسی هم با دروازه‌بان بزرگش، چالش‌های سخت را با موفقیت در جام یکی پس از دیگری پشت سرگذاشت.
تیم اروپایی در اولین گام، مقابل مراکش، تیم شگفتی‌ساز آفریقا در این جام، بدون گل مساوی کرد. بعد کانادا را ۴ بر یک مغلوب کرد. آنگاه با بلژیک بدون گل به تساوی رسید. با ۵ امتیاز شاگردان دالیچ به عنوان تیم دوم گروه F نیز راهی دور حذفی شدند.
در یک هشتم نهایی بازی هیجان‌انگیزی برابر ژاپن، تیم منظم و باهوش قاره آسیا برگزار کردند. در پایان ۱۲۰ دقیقه نبرد یک بر یک مساوی کردند اما در سایه درخشش لیواکوویچ، در پنالتی‌ها ۳ بر یک برنده از بازی بیرون آمدند.
در مصاف فراموش نشدنی یک چهارم نهایی نیز برابر برزیل نیز یک بر یک در ۱۲۰ دقیقه بازی مساوی کردند و بار دیگر با درخشش سنگربان لیواکوویچ ۴ بر ۲ پیروز شده و صعود کردند.
*مارتینز یا لیواکوویچ؟
با این توضیحات مفصل، اگر سوال شود در نبرد در پیش، مارتینز یا لیواکوویچ، کدامیک «دست تیمش» را می‌گیرد و با واکنش‌های فوق‌العاده، تیم کشورش را «به سلامت» به «روز پایانی» جام می‌رساند، نباید فکر کنیم سوالی عجیب مطرح شده است.
واقعا این مارتینز کیست که می‌گوید برای رسیدن به قهرمانی و تحقق رویای مسی، حاضر است بمیرد و برای تیم کشورش جان دهد؟
البته اگر بخواهید با او آشنا شوید و درباره‌اش از آرژانتینی‌ها، کند و کاو کنید، بهتر است نامش را نگویید. چون مردمان کشورش او را به «دیبو»، اسم مستعارش صدا می‌زنند.
در واقع در آرژانتین دیبو را همه می‌شناسند. این نام هم برگرفته از دیبوجو است.
خود مارتینز این موضوع را چنین توضیح می‌دهد: این نام از زمانی که در تیم جوانان باشگاه ایندپندینته بازی می‌کردم، با من است. آن موقع هم تیمی‌ها، مرا دیبو صدا می‌زدند. چون موهایم قرمز بودند و کک مک روی پوستم داشتم، هم تیمی‌ها می‌گفتند شبیه به دیبو، شخصیت سریال کارتونی خانواده هستم.
*مارتینز چگونه مرد شماره یک شد؟
صعود مارتینز تا حد و اندازه دروازه‌بان فیکس تیم ملی ماجرایی واقعا باور نکردنی است. در سال ۲۰۱۱ امیلیانو ۲ بار به کادر بازیکنان تیم ملی فراخوانده شد. پس از آن مربیان تیم ملی پشت سر هم تغییر کردند اما هیچکس او را ندید. امیلیانو در حال فراموش شدن بود. تا این که اسکالونی، سرمربی کنونی در سال ۲۰۱۹ با او تماس گرفت و در سال ۲۰۲۱ در آستانه مسابقات کوپا آمریکا اولین بازی خود را انجام داد.
و چند هفته بعد با تیم ملی حتی قهرمان آمریکای جنوبی شد. آرژانتین ۲۸ سال منتظر این عنوان بود، اما مارتینز تنها پس از ۸ بازی ملی دستش به جام رسید.
آن هم به این دلیل که در نیمه نهایی مقابل کلمبیا سه ضربه پنالتی مهار کرد.
این بزرگترین روز دوران حرفهای دروازه‌بانی بود که در حومه ماردل‌پلاتا به دنیا آمد و دوران حرفه‌ای‌اش در منطقه بزرگ بوئنوس‌آیرس با جوانان ایندپندینته آغاز شده بود.
باشگاه آرسنال که «چشمان تیزبینی» برای شکار استعدادها دارد، او را در مسابقات قهرمانی زیر ۱۷ ساله‌های آمریکای جنوبی در سال ۲۰۱۰ شناسایی کرد. حتی در آستانه ۱۸ سالگی به لندن هم رفت، اما نتوانست خودش را به توپچی‌ها تحمیل کند. به این خاطر به شیفیلدونزدی، روترهام، ولورهمپتون، ریدینگ و حتی یک سال هم به ختافه اسپانیا قرض داده شد.
در کل ۱۵ بازی لیگ برتری برای آرسنال کرد که تازه همین تعداد را هم وقتی انجام داد که در ژوئن ۲۰۲۰ برند لنو، دروازه‌بان اصلی و آلمانی وقت توپچی‌ها صدمه دیده بود.
مارتینز که از این همه جابجایی خسته بود، دنبال گزینه‌ای خوب می‌گشت تا این که آستون ویلا دو سال قبل او را در ازای ۱۷ میلیون یورو در اختیار گرفت. او از آن زمان دروازه‌بان ثابتی در تیمش بوده و ۸۹ بازی در لیگ برتر انجام داده که در ۱۵ مصاف هم دروازه‌اش را بسته نگه داشت و کلین شیت کرده است.
*زورآزمایی با دروازه‌بان کرواسی
حالا دروازه‌بان با تجربه در قطر می‌درخشد و می‌درخشد. او یاد گرفته چطور به عنوان مرد شماره یک بر اعصابش مسلط باشد و مثل بازی با هلند، دو ضربه پنالتی ابتدایی فیرجیل فان دایک و استیون برخویس را مهار کند.
پس از آن نبرد پرهیاهو با اشاره به حرفهای لویی فان خال، سرمربی تیم حریف که لیونل مسی را نقطه ضعفی برای آرژانتین دانسته بود، گفت: قبل از بازی حرفهای پوچ زیادی گفته شد اما همان حرف‌ها به من انرژی و انگیزه دادند تا حرفم را در زمین بزنم.
حالا همین دروازه‌بان جسور به «زورآزمایی» با « لیواکوویچ» می‌آید. رقیبی که از خودش ۳ سال کوچکتر است و تجربه جام جهانی را دارد.
چرا که سنگربان ۲۷ ساله در کسب بزرگترین افتخار تاریخ تیم کرواسی که نایب قهرمانی جام جهانی ۲۰۱۸ بود، در روسیه حاضر بود. او آن موقع نقش ذخیره «دانیل سوباشیچ» را ایفا می‌کرد که با رفتن این بازیکن، به «نقطه اتکا» کرواسی و «ویران کننده پنالتی‌ها» تبدیل شد.
«دومینیک» آنقدر خوب پیشرفت کرد که دالیچ همین اواخر گفت: ما بازهم دروازه‌بانی در کلاس جهانی داریم.
دروازه‌بانی که تا یک سال قبل، مرتکب اشتباهاتی عجیب می‌شد، حالا به یک ستون و مانع گلزنی برابر حریفان در دروازه تیمش تبدیل شده است.
در مورد او و سیر صعودی‌اش همین چند وقت پیش یکی از مطبوعات کشورش نوشت که وقتی کاپیتان مودریچ، با او جلسه گذاشت و مثل یک برادر بزرگتر در آرامش و فاقد هر هیاهویی، اشتباهاتش را گوشزد کرد، بر اضطراب خود کم کم غلبه کرد.
بازی‌های که «لیوا» در دروازه تیمش در بازی‌های قطر انجام داده، به خوبی مشخص می‌کند، کوچکترین اثری از اضطراب در او نبوده است. حتی برعکس آنقدر برای رقبا دلهره‌آمیز بوده که در قامت «غولی کشنده» ظاهرگشته است.
بعد از همین مسابقه جمعه با برزیل که با درخشش مجددش همراه بود، رسانه‌های کشورش از او که عضو دیناموزاگرب است، به عنوان «اختاپوس زادار» (زادگاهش) به خاطر کنترل خوبش بر محوطه جریمه، رفلکس‌های عالی و مهم‌تر از همه تشخیص خوبش در ضربات پنالتی، نام بردند.
این که در پایان نبرد سه‌شنبه، او، مودریچ و بقیه یاران، جشن برد می‌گیرند یا مارتینز همراه با مسی و سایر آرژانتینی‌ها، مشخص نیست.
اما همانگونه که اکثر رسانه های کرواسی خبر می دهند، دروازه بان ممتاز بعداز جام جهانی در تیمی بزرگ در اروپا به عنوان لژیونر ادامه فعالیت خواهدداد.
نظر شما