«اتاقک گلی»، نخستین ساخته محمد عسگری، آمیخته ای از عشق، ایثار، شجاعت، خانواده دوستی، وطن پرستی و امید است. درباره جوانی به «شاهو» (تورج الوند) است در منطقه اسلام آباد غرب. عاشق دختری به «خزال» است. چالش هایی با خانواده دختر برای ازردواج دارد و ادامه ماجرا.
اما باید گفت که بالاخره در روز هشتمین روز از جشنواره چهل و یکم فیلم فجر، اثری دیدیم که قد و قواره های سالن سینما بود. می شد مجذوب اش شد و برای قهرمانان بی شمارش، اشک ریخت و قربان صدقه شان رفت.
بازی های قدرتمند، تدوین تمیز، طراحی صحنه زیبا، فیلم برداری درخشان و صدابرداری صاف، حاصل پختگی کارگردان و وسعت نظر او است. گر چه نام مجید مجیدی در مقام مشاور کارگردان، بر غنای کار می افزاید اما سال ها تجربه حضور عسگری در سینما به عنوان بازیگر و سایر عوامل فیلم، سبب شده است که او صاحب سوی چشمانی روشن و دقیق و نافذ شود.
«اتاقک گلی»، از کلیشه ها و چارچوب های سینمای جنگ فارسی، کاملا به دور است. در حقیقت، سینمای زندگی است و در آن، جنگی هم اتفاق می افتد. برخی از صحنه های فیلم، ما را یاد آن جمله جاودان حسین منصور حلاج می اندازد که گفته بود: «در عشق دو رکعت است، وضوی آن درست نیاید الا به خون.» این فیلم پر از صحنه های دیدنی، جذاب و متاثرکننده است که می تواند مخاطب را ساعت چند، از جهان خاکی جدا کند و به وادی دیگری ببرد.
گر چه همه فیلم براساس، مستندات و واقعیات و خاطرات و تحقیقات نوشته شده است، اما در بخش هایی، سازنده فیلم دچار غلوهای دراماتیک می شود؛ مثلا آنجا که جوی خون راه می افتد. با این حال، همه چیز فیلم قابل قبول است و توجیه پذیر.
هسته مرکزی فیلم، بر حفظ خانواده استوار است و می خواهد بگوید آن کس که از خانواده اش تا پای جان، محافظت می کند، از وطن اش نیز دفاع خواهد کرد. یعنی زمینه و مقدمه مقاومت، محافظت از خانواده است. فیلمنامه، از شعارها و شعارزدگی که معمولا در چنین ژانری وجود دارد، تا حد ممکن، دوری کرده است. حتی آنجا که مرد روستایی می گوید: «جنگیدن سلاح نمی خواد، شرف و غیرت می خواد»، به دل می نشیند.
پدرام کریمی فیلمنامه نویس «اتاقک گلی»، با اینکه دو فیلم قبلی اش را با منوچهر هادی در شهر و در حوزه اجتماعی نوشته بود و البته موفق هم بود، اما تجربه جدیدش، نشان داد که نویسنده هوشمند و کاربلدی است که می شود روی آینده اش حساب باز کرد. گر چه، این روزها او را به عنوان مجری تلویزیونی می شناسند، اما قلم او، می تواند اثرگذارتر از اجرای در آینده باشد.
بازیگری بازیگران بی ادعای فیلم، ارزش های فیلم های دوچندان و حس و حال اش را در ذهن مخاطب حک کرده است. تجربه بازیگری عسگری، یکی دیگر از شانس های بزرگ فیلم برای موفقیت بود.
«اتاقک گلی»، فیلمی است پر از تصویرهای دیدنی و مفاهیم دوست داشتنی. شاید بشود گفت بهترین فیلم جشنواره تا روز هشتم بوده است که جمال زیبای انسان عاشق را که زیباترین است، به نمایش می گذارد.
نظر شما