به گزارش خبرنگار ایرنا، استعدادیابی به عنوان ابزاری مهم می تواند از هدر رفتن این فرصت ها جلوگیری کند. در واقع استعدادیابی در ورزش، راه کشف و به نتیجه رساندن توانایی ذاتی فرد و هدایت آن در مسیر صحیح است.
هدف اصلی استعدادیابی، شناسایی و انتخاب ورزشکاران توانمند در رشته های خاص است که می توان با اتکا بر این ابزار، راهی منطقی، کوتاه و مقرون به صرفه برای حضور موفقیت آمیز آنان در عرصه های بین المللی پیدا کرد.
استعدادیابی اساس عدالت اجتماعی
توجه به موضوع استعدادیابی، سالیان متمادی است که از سوی مسوولان کشور ما مورد تاکید قرار گرفته است و با توجه به این مقوله تلاش شده از اتکا و دل خوش داشتن به درخشش و ظهور تک ستاره ها در میادین بین المللی فاصله گرفته شود.
معاون فرهنگی و توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان چندی پیش در گفتگو با خبرنگار ایرنا در مشهد، عدالت اجتماعی را اساس استعدادیابی در کشور دانست و گفت: بر این اساس هیچ فرد و نهاد ذیربط نباید از تلاش در این عرصه کوتاه بیاید.
سینا کلهر عنوان کرد: در فرایند استعدادیابی، نوجوانان و جوانان از طریق آزمون، از نظر ویژگی های بدنی، فیزیولوژیکی و مهارت های فردی مورد ارزیابی قرار می گیرند و سپس ورزشکار به شرکت در رشته های مناسب، که امید و شانس موفقیت بیشتری در آن دارد ، تشویق و هدایت می شود.
وی ادامه داد: مدیریت صحیح منابع انسانی موجب کاهش هدررفت تمامی منابع می شود. بیشتر رشته های ورزشی در زمینه منابع انسانی با مشکلاتی روبه رو هستند که از مهمترین آنها می توان به بی توجهی مدیران مربوطه به قابلیت های بالقوه ورزشکاران و یا عدم ایجاد زمینه هایی برای بروز این قابلیت ها اشاره کرد.
معاون فرهنگی و توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان گفت: فراگیر شدن ورزش و اهمیت جایگاه آن در مناسبات بین المللی، توجه فراوانی را از سوی دولت ها متوجه این پدیده ساخته است؛ از این رو اصناف ورزشی نمی توانند به تنهایی در این مسیر فعالیت کنند و نیازمند حمایت دولت هستند.
کلهر اظهار کرد: پایین آوردن سن استعدادیابی در ورزشکاران، برگزاری المپیادهای استعدادیابی و ایجاد مراکز تخصصی استعدادیاب از مهمترین برنامه های دولت در خصوص توجه به موضوع استعدادیابی است که به صورت ویژه در دستور کار قرار دارد.
استعدادیابی، زمینه اقتدار ورزش
رییس هیات دوومیدانی خراسان رضوی گفت: فراگیر شدن ورزش، اهمیت جایگاه آن در مناسبات جهانی و کسب موفقیت کشورها در رویدادهای بین المللی ورزشی، نمادی از اقتدار و توانمندی های همه جانبه آنها در عرصه ورزش به شمار می رود.
رضا امین زاده ادامه داد: از این رو استعدادیابی به عنوان صندوق سرمایه گذاری توسعه ورزشی، گام اول و آخر این راه به شمار می رود و هر اندازه در این بخش سرمایه گذاری شود، کم است.
وی عنوان کرد: موفقیت در ورزش قهرمانی در گرو عواملی نظیر استعداد ذاتی مناسب، شرایط روانی مطلوب و تسلط بر مهارت‌های تکنیکی است که کشف آن بر عهده متخصصان هر رشته است. به عنوان نمونه در رشته دوومیدانی استان، ورزشکاری شهرستانی چون "حسن تفتیان" با کشف درست استعداد و البته تمرین و پشتکار، موفق شد تا سطح قهرمانی رقابت های جهانی پیش برود.
رییس هیات دوومیدانی خراسان رضوی، معیارهای استعدادیابی ورزش را بر اساس ضرورت و یا اقتضای شرایط جامعه دانست و عنوان کرد: برگزاری مسابقات محلی و چشم محک ( نظردهی افراد پیشکسوت در خصوص استعداد ورزشکار) آسان ترین و کم هزینه ترین راههای کشف استعداد است که می توان از آن بهره برد.
حضور شرکت های فناور در عرصه استعدادیابی
فرآیند شناسایی و انتخاب افراد با استعداد، نیازمند شرایط جسمانی، مهارتی و رفتاری مناسب است تا موفقیت فرد را در ورزش خاص تضمین کند. چرا که این موضوع نقش بسیار مهمی در موفقیت ورزش حرفه ای و قهرمانی دارد.
از این رو و با توجه به اهمیت موضوع، شرکت های فناور و دانش بنیان نیز برای علمی شدن این فرایند، وارد میدان شده اند و با ارائه راهکارهای مناسب، موجب تسریع حرکت در این مسیر شده اند.
سه تا ۱۲ سالگی، بهترین سن استعدادیابی
مدیر نخستین مرکز نوآوری و دانش بنیان استعدادیابی کشور در این خصوص به خبرنگار ایرنا گفت: با انجام پژوهش ها و تحقیقات مختلف، این نتایج به دست آمد که رنج سنی سه تا ۱۲ بهترین زمان برای کشف استعداد در افراد است.
مجید احمدی تصریح کرد: ورود علم به موضوع استعدادیابی یک نیاز مهم است که موجب ارتقای سطح کیفی ورزشکاران در رشته هایی که کمتر به آنها توجه شده است، می شود. در واقع این مرکز استعدادیابی با هدف نوآوری و طراحی ساختار برای حمایت از فعالیت‌های فناورانه دانش‌آموختگان و متصل‌کردن آنها به جامعه راه اندازی شده است.
وی با بیان اینکه موضوع کشف استعداد نیازمند کار زیربنایی و تخصصی است، ادامه داد: توجه به استعداد کودکان در سنین پایین موجب می شود تمام نقاط ضعف و قوت در قالب هنر و شغل در آنها آشکار شود تا بتوان با تمرکز بر این استعداد، در مسیر شکوفایی آنها گام برداشت.
وی که در حوزه پژوهشگری ورزشی نیز فعالیت دارد، تصریح کرد: استعدادیابی درست، بهترین روش مدیریت منابع انسانی است که با اهتمام بر آن می توان در مسیر توسعه منابع در قالب های گوناگون نظیر ورزش نیز موفقیت های زیادی کسب کرد.
احمدی خاطرنشان کرد: موفقیت کشورها در میادین ورزشی بین المللی علاوه بر تاثیرات اجتماعی و اقتصادی، نمادی از ثبات و توانمندی های همه جانبه آن کشورها محسوب می شود و یکی از علل سرمایه گذاری بالای جوامع در ورزش قهرمانی و حرفه ای از این امر نشأت می گیرد.
او اضافه کرد: فرایند کشف ورزشکاران مستعد برای حضور در برنامه تمرینی سازماندهی شده از مهم ترین موضوعاتی است که امروزه در ورزش مطرح است. از این رو با تاکید و حمایت وزارت ورزش و جوانان، به دنبال گسترش شعب مراکز نوآوری و دانش بنیان استعدادیابی در کشور هستیم.
به نظر می رسد امروز با توجه به اهمیت و ضرورت ورزش قهرمانی و تاثیر این امر بر شناسایی ملت‌ها و فرهنگ آنان و ضرورتی که این مساله بر روابط دیپلماتیک کشورها دارد، توجه به استعدادیابی پایه ورزشی در سطح کودکان و نوجوانان بسیار اهمیت دارد.
از سوی دیگر مدیریت استعدادهای ورزشی نیز برای شناسایی، استخدام، پرورش، ارتقا و نگهداری افراد مستعد با هدف بهینه کردن توان ورزشی به منظور تحقق نتایج کسب و کار حائز اهمیت است و باید بیش از هر موضوعی مورد توجه قرار گیرد.
نظر شما