به گزارش ایرنا، ۱۹ اسفند هر سال یادآور حادثه تلخ بمباران خونین روستای «ماربره» در دامنه های کوهستان شنه چیر در نزدیکی شهر ایلام است. در آن سال و در این تاریخ، تعدادی از هواپیماهای جنگی ارتش بعث عراق ناگهان وارد آسمان این روستا شدند و تعداد زیادی از اهالی این روستا و دیگر مهاجران جنگی که از شهر ایلام و مناطق اطراف به این دره کوهستانی پناه گرفته بودند را به خاک و خون کشید؛ حادثه‌ای تلخ و خونین که بی‌شک یکی از دردناک‌ترین جنایات جنگی حکومت صدام در جنگ هشت ساله علیه مردم ایران بود.
آمارهای شهدا و مجروحان این حادثه به خاطر عمق وسعت این جنایت چندان دقیق نیست اما گفته شده است در آن روز ۸۶ نفر شهید و تعداد بیشتری نیز زخمی، معلول و آسیب دیده شدند.
علی محمدی دبیر نشست «بررسی ابعاد حقوقی نقش دولت فرانسه در کشتار مردم ایلام» در این نشست که در خبرگزاری ایسنا رگزار شد، اظهارداشت: اسناد و مدارکی که درباره این حادثه پیدا شده است، نشان می‌دهد گستره کار فراتر است و اکنون ابعاد تازه تری از آن مشخص شد ه است.
وی ادامه داد: وقوع این جنایت جنگی در قالب ١١ پرونده در سطح ملی و بین المللی پیگیری می‌شود زیرا این جنایت در سطحی بزرگ تر از ایلام بوده و بسیاری از استان های غربی و شمال غربی را شامل می‌شود.
محمدی گفت: نخستین پرونده مربوط به ایلام و ایلامی‌ها است و بر اساس اسناد غیر قابل انکار، دولتمردان سابق فرانسه فارغ از هرگونه نگاه ایدئولوژیک، حدود ٧٥ سال است که در اسلام هراسی ایفای نقش می‌کنند و پس از احداث رژیم صهیونستی این وظیفه بر عهده فرانسوی‌ها گذاشته شد.
وی تاکیدکرد: بالاترین میزان کمک تسهیلاتی در این زمینه بعد از شوروی متعلق به فرانسه است که در تمامی ابعاد نظامی و مالی و حتی بیش از انگلیس و امریکا بوده است و بر اساس این اسناد غیرقابل انکار حجم حمله بعثی‌ها با حمایت فرانسوی‌ها بسیار بزرگ بود که البته با نیروی هوایی ارتش مواجهه می‌شود.
جنایت فرانسه در ماربره ادعای جهانی دفاع از حقوق بشر را بی‌ارزش می‌کند
عبده سبزی فرمانده سپاه ایلام در سال ٦٣ و تشکیل دهنده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ایلام نیز گفت: استان ایلام با داشتن ٤٣٠ کیلومتر خط مرزی با مرز عراق طولانی‌ترین مرز همسایگی با این کشور را داشته و ما از ٦ ماه قبل از آغاز جنگ با تجاوز و درگیری پاسگاه‌های مرزی عراق مواجه بودیم.
وی افزود: ما در شرایطی وارد درگیری و تجاوز شدیم که ارتش وضعیت خوبی نداشت و سپاه نیز مراحل اولیه تشکیل خود را سپری می کرد. یکی از جلوه های این تجاوز بمب گذاری و آسیب و تخریب خطوط انتقال نفت در دهلران و مواردی از این دست بود که پیش از آغاز جنگ رخ داده بود.
سبزی گفت: آنها همانطور که رهبر معظم انقلاب گفتند که دچار اشتباه راهبردی هستند، در آن زمان نیز با وجود انبوهی از تسلیحات با اشتباهات متعدد راهبردی و تاکتیکی مواجه بودند.
وی افزود: با وجود اینکه در طول جنگ بخشی از استان ایلام در تصرف ارتش بعث درآمد، مردم ایلام بر خلاف مناطق دیگر هیچگاه کوچ نکرده و با پناه آوردن به کوه‌ها ایستادگی کرده و مبارزه را ادامه دادند.
فرمانده سپاه ایلام در زمان جنگ ادامه داد: حتی در جنایت ماربره که با حمایت و کمک تسلیحاتی فرانسوی‌ها انجام شد، رژیم بعث عراق پیش از حمله برای ایجاد ترس و وحشت از طریق رادیو عراق حمله خود را خبر می‌داد.
وی افزود: شهادت هر کدام از شهدای ماربره توسط جنگنده های میراژ و سوپر استاندارد فرانسه گواه جنایت جنگی است که در پیشانی استکبار جهانی خواهد ماند و تمامی ادعای این کشورها را در زمینه حقوق بشر بی‌ارزش می‌کند.
حقوقدانان با اجماع و اسناد محکمه پسند وارد میدان شوند
سید ایوب عبدالهی استاد حقوق بین الملل نیز گفت: به طور حتم کشورهای استعمارگر به این مسئله پی بردند که انقلاب ایران پس از رشد با ایدئولوژی‌های جهانی مقابله خواهد کرد و از طرف دیگر در حوزه اقتصادی و نظامی و سیاسی بازی کشورهای استکباری را بر هم خواهد زد.
وی با اشاره به جنایت فرانسوی ها در ایلام برای ضربه زدن به انقلاب افزود: چرا یک انقلاب مردمی باید با مخاصمات جدی منطقه ای و جهانی مواجه شود.
این حقوقدان تاکید کرد: تاکنون پرونده های مختلفی علیه دولت انگلیس، آلمان و امریکا ترتیب دادیم و با موفقیت توانسته ایم این جنایت را محکوم کنیم.
وی خاطرنشان کرد: کنوانسیون های بین المللی سال‌ها پیش از جنگ تحمیلی ایران و عراق، حمله به مناطق غیر نظامی و نیز عدم دخالت کشورهای بی طرف را ممنوع کرده بودند، که هردو از سوی دولت فرانسه در جنایت ماربره ایلام انجام شد و در بسیاری از مناطق دیگر نیز اتفاق افتاد.
وی گفت: این در حالی است که فرانسه از لحاظ حقوق بین المللی از این مسئله با خبر بود و کاملا با اراده و با آگاهی با این نیت که دولت عراق را تقویت کنند هم اصل بی طرفی را از بین برد و هم با تجهیزات این کشور مناطق غیر نظامی را مورد حمله قرار داد.
عبدالهی ادامه داد: کاملا قابل استناد است که دولت فرانسه با اراده به کشور عراق کمک کرده است، این اقدام مصداق نقض آشکار قوانین بین الملل و جنایت جنگی است. در اینجا فرانسه کنوانسیون اول، دوم، سوم و چهارم ژنو را نقض کرده و تقریبا وارد جنگ شده و با قرار دادن جت های خود در اختیار رژیم بعث دست به جنایت جنگی زده است.
وی گفت: اینکه از عراق گذشت می کنیم، بزرگی و محبت و نجابت مردم ایران را نشان می‌دهد که طرح دعوا نمی‌کند وگرنه عراق به عنوان مباشر و اجرا کننده اهداف استکبار جهانی دست به جنایت زده است.
وی تاکید کرد: در عالم حقوقی و افکار عمومی و بین المللی باید این کشورها محکوم شوند وگرنه همه شعارهای حقوق بشری چیزی جز مضحکه نیست.
وی افزود: امروز حقوقدانان و حتی دانشجویان حقوق می‌توانند بسیار اثر گذار باشند که نیازمند اجماع بین این حقوقدانان به خصوص در استان‌های جنایت زده است تا با جمع‌آوری اسناد محکمه پسند وارد میدان و اقدامات عملی در سطح ملی و بین المللی شوند.
در جنایت ماربره ٥٨ نفر را قتل عام کردند
علی حسن عزیزپوریان یکی از شاهدان عینی و قربانیان حادثه ماربره نیز اظهارداشت: ٨٣ کودک شهید و ٣٠٠ بانوی شهیده همچنین سه هزار شهید در جنگ تحمیلی نشان از ایستادگی مردم ایلام دارد.
وی با اشاره به جنایت ماربره افزود: این جنایت هولناک ابعاد مختلفی دارد؛ از نگاه خودم به عنوان یک کودک ١٠ ساله در آن زمان، معتقدم کودکان و زنان باید در هر جنگی در امنیت کامل باشند و حقوق آنان در نظر گرفته شود.
این شاهد عینی افزود: حتی باید در حقوق بین المللی دیده شود که اگر کشوری ظالمانه مورد حمله قرار گرفت باید کشورها به حمایت از آن بپردازند نه اینکه با اعلام بی طرفی جانیان را تقویت و خود دست به تعمیق جنایت جنگی بزنند.
وی تاکید کرد: کودکان و خانواده های ایلامی در حالی در واپسین لحظات سال با کشتار مواجه شدند که برای نوروز و شادی آماده می‌شدند. همان کسانی که کنوانسیون های بین المللی را نوشتند بدانند که در جنایت ماربره ٥٨ نفر را قتل عام کردند و در این میان بسیاری کودک بودند.
عزیزپوریان ادامه داد: زبان در روایت جنایت جنگی ماربره قاصر است و در هیچ ابعادی در جنایت‌های جنگی هم جای نمی‌گیرد و بسیار فراتر از آن است. روستایی با جنایت جنگی مدعیان حقوق بشر مواجه شد که کاملا در فضای غیر نظامی قرار داشت. شاید این حوادث در آن زمان یا به طور واقعی منعکس نشده و یا به دلیل نبود ابزار لازم به تصویر کشیده نشد اما امروز نیازمند تبیین است.
وی افزود: کسانی که امروز کنوانسیون تشکیل می‌دهند و علیه جمهوری اسلامی از هر نقشه‌ای استفاده می‌کنند از کمترین حقوق کودکان و زنان گذشته و با مسلح کردن رژیم صدام جنایت جنگی را رقم زدند.
ما فراموش شدگان جنگ بودیم
نویسنده کتاب ماربره نیز گفت: ما فراموش شدگان جنگ بودیم و برادران وخواهرانمان را از دست دادیم و هیچ چیز مظلومیت کودکان و مادران ماربره را بیان نمی‌کند.
اسفندیار جمشیدی افزود: مدرسه ماربره به خاطر سرهای بریده کودکان درهایش دیگر بسته نشد و هیچ کودکی از این مدرسه به خانه باز نگذشت. از کودک ١٤ ماهه بگوییم که در آغوش مادر شهیدش ماند که هنوز پستان مادر در دهانش بود؛ کجای دنیا این جنایت را ثبت می‌کنند و درد ناتمام ماربره را التیام می‌بخشند یا از علی جوان ناکام و در انتظار ازدواج بگوییم که با سر قطع شده نظاره گر پیکر نصف شده یارش بود و دستانش به روی یارش دراز کشیده بود.
نظر شما