سالانه ۱۰ تن بذر در شهرستان بهار تولید می‌شود

اسفندیار خزائی روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: با وجود تولید بذر اما به علت بروز خشکسالی به منظور بذر پاشی نیاز به قرق برخی از مناطق است.

وی اضافه کرد: گیاه کنگر به تنهایی بانک بذر است که با وزش باد دید و جابجایی این گیاه بر روی زمین، بذر موجود بر روی این گیاه بر روی اراضی پخش می شود.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری همدان ادامه داد: علاوه بر بذر، ساقه گیاه کنگر نیز قابلیت مصرف دارد البته ساقه این گیاه در ارتفاعات کوتاه است پس از کنده شدن و هدایت آن به پایین دست توسط باد، دوباره رشد کرده و به گیاه ساقه بلند تبدیل می شود.

خزائی اظهار داشت: گیاهان حاوی بانک بذر به وسیله باد در سطح دشت این سو آن سو روانه شده و بذر را در ترک های خاک می ریزد و این بذر چند سال در ترک خاک باقی مانده و با یک تر سالی و بارندگی رشد می کند.

وی بیان کرد: تیپ گیاهی در مراتع و جنگل کم است اما تنوع زیستی بالا بوده و یک هزار و ۶۵۸ گونه گیاهی در همدان می روید که باید برای حفظ و بهره برداری درست از آن برنامه ریزی شود.

خزائی درباره روند اجرای طرح های آبخیزداری گفت: ۷۴۹ هزار هکتار از اراضی طبیعی همدان در ۱۵۷ زیر حوزه از چهار حوزه بزرگ مورد مطالعه قرار گرفته است که در ۹۲ حوزه به وسعت بیش از ۳۰۰ هزار هکتار عملیات آبخیزداری صورت گرفت.

وی افزود: سال های ۹۷ تا ۹۹ از محل صندوق توسعه ملی ۸۵ میلیارد تومان برای اجرای طرح های آبخیزداری اختصاص یافت که ۱۰۰ درصد این اعتبار جذب شد.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری همدان اضافه کرد: هدف از اجرای عملیات آبخیزداری به هیچ وجه تامین آب برای کشاورزی نیست بلکه ایجاد رطوبت در محیط، جلوگیری از فرسایش و بروز سیلاب است.

خزائی ادامه داد: هر چند اجرای آبخیزداری تامین آب را نیز به همراه دارد یعنی به ازای هر یک هکتار عملیات آبخیزداری می توان ۲۷۰ متر مکعب روان آب را کنترل و ۸۱ متر مکعب استحصال آب داشت.

وی کنترل رسوب را از دیگر کارکردهای اجرای عملیات آبخیزداری دانست و بیان کرد: حرکت روان آب به سمت سازه های خشک چین و برخورد با این سازه ها موجب کند شدن سرعت آب شده و رسوب ته نشین می شود.

وی افزود: ایجاد سازه های خشک چین، گابیونی و سنگی ملاتی در مسیر روان آب موجب توزیع بخشی از آب در حوزه، کندی سرعت آب و تاخیر در زمان رسیدن آن به انتهای حوزه، کاهش شدت و سرعت ورود آب به رودخانه ها و سیلابی شدن رودخانه ها و جلوگیری از تخریب و کاهش دبی آب رودخانه ها می شود.

به گفته وی، کاهش سیل خیزی، ایجاد رطوبت در خاک، زیست مهندسی طبیعت و بهسازی محیط، فراهم کردن زمینه استقرار گیاه و ایجاد تنوع زیستی از دیگر مزایای اجرای طرح های آبخیزداری است.