به گزارش روز شنبه ایرنا از این نشریه هنگ کنگی، اگرچه کشورهای غربی سعی کردند با اعمال تحریم ها علیه «یکی از ۱۰ اقتصاد بزرگ جهان» یک کارزار بی سابقه بر ضد روسیه راه اندازی کنند، اما تاکنون موفق نشده اند به نتیجه مطلوب خود در این زمینه دست یابند چرا که دولت روسیه در مقابل با تکیه بر حمایت هایی که از سوی دولت های آسیایی دریافت می کند، طرح آنها را تا این لحظه خنثی کرده است.
غربی ها اگرچه با تحریم های خود دولت روسیه را در حوزه‌های مالی، انرژی، فناوری، سفر، کشتیرانی، هوانوردی و منابع طبیعی هدف دادند، اما مسکو در مقابل موفق شد مشتریان آسیایی را جایگزین مشتریان از دست رفته خود در اتحادیه اروپا کند و حتی کشورهای آسیای مرکزی نیز به این کشور کمک می کنند تا به راحتی تحریم ها را دور بزند.
بر اساس این گزارش، اگرچه فشار اقتصادی فعلی غرب بر مسکو به هیچ وجه به اندازه کارزارهای قبلی تحریم های ضد جنگ، مانند تحریم های سازمان ملل علیه عراق پس از حمله صدام حسین به کویت در سال ۱۹۹۰ نیست، اما با این وجود شاید غربی ها اینبار هم توانسته اند تاحدودی به اقتصاد روسیه و چشم‌انداز رشد آتی آن آسیب وارد کنند، اما هنوز موفق به فروپاشی این کشور نشده و نمی شوند و حتی نمی توانند به پایان جنگ در اوکراین کمکی کنند.
به اعتقاد نویسنده آسیا تایمز، ظهور سناریو و توازن قوای جدید در اقتصاد جهانی طی یک سال و نیم پس از اعمال تحریم های سخت غرب علیه روسیه ثابت می کند که آمریکا و اروپا دیگر بر اقتصاد جهانی تسلط ندارند.
وی با تاکید بر اینکه مرکز ثقل اقتصاد جهان به سمت شرق سوق یافته است، افزود: "افزایش قدرت تجاری آسیا اکنون اجازه می دهد مسیر و وزن تجارت از غرب به سمت شرق منحرف شود و تحریم های غرب را تضعیف کند. بنابراین اصطلاح «صعود» در زمینه اقتصاد روسیه دیگر یک کلمه توخالی نیست، بلکه امری تحقق یافتنی است.
وی در خصوص دلایل این ادعای خود نوشت: در سال ۲۰۲۱، اقتصادهای آسیایی ۳۹ درصد از تولید ناخالص داخلی اسمی جهانی را به خود اختصاص دادند و آنها را به بزرگترین بلوک قاره ای تبدیل کردند. صادرات آسیا ۳۶ درصد از صادرات جهانی را تشکیل می دهند، در حالی که پنج اقتصاد بزرگ آسیایی چین، هنگ کنگ، ژاپن، کره جنوبی، سنگاپور و هند با هم یک چهارم کل واردات جهانی را تشکیل می دهند. آسیا در حال حاضر سه چهارم رشد تولید ناخالص داخلی جهانی را نسبت به سال گذشته تشکیل می دهد، در حالی که چین و هند نیمی از آن را به خود اختصاص می دهند.
نویسنده همچنین با اشاره به اینکه کارزار تحریم های غرب علیه روسیه عواقب این «تغییر» را برجسته کرده است، افزود: در اصل، تحریم های غرب به عنوان نوعی «شوک و گسترش ترس» اقتصادی در نظر گرفته شده بود. اما دولت روسیه پس از یک بحران مالی کوتاه با تمرکز بر تجارت با اقتصادهای آسیایی، خود را از زیر بار فشارهای غرب رها کرد.
آسیا تایمز در تشریح این روند تحولات اقتصادی و سیاسی افزود: اقتصادهای آسیایی ثابت کرده اند که جایگزین مناسبی برای صادرات روسیه و منابع جدید واردات از آن هستند. روابط تجاری با چین، هند، ترکیه، کشورهای خلیج فارس و کشورهای آسیای مرکزی اقتصاد روسیه را تقویت کرده است.
تجارت دوجانبه بین روسیه و چین در سال ۲۰۲۲، ۲۹ درصد و در سه ماهه اول سال ۲۰۲۳، ۳۹ درصد رشد داشته است. این رقم تا پایان سال ۲۰۲۳ به ۲۳۷ میلیارد دلار خواهد رسید که مبلغی بیشتر از کل تجارت دوجانبه چین با اقتصاد هایی مانند استرالیا، آلمان یا ویتنام است. در سال ۲۰۲۲، تجارت روسیه با امارات متحده عربی ۶۸ درصد افزایش یافت، در حالی که تجارت این کشور با ترکیه ۸۷ درصد افزایش یافت. تجارت روسیه و هند با ۲۰۵ درصد افزایش به ۴۰ میلیارد دلار رسید.
به اعتقاد نویسنده، تقاضای بازار آسیا برای نفت روسیه نه تنها صادرات نفت روسیه به بازار اروپا را جبران کرد، بلکه حجم صادرات نفت روسیه به بازار آسیا حتی از صادراتش به اروپا نیز بیشتر شده است، چرا که مثلا هند بزرگترین خریدار نفت خام روسیه از راه دریا از ابتدای سال ۲۰۲۳ بیش از ۱.۴ میلیون بشکه در روز نفت خریده است.
واردکنندگان چینی هم خیلی عقب نیستند و در سال ۲۰۲۳ بین ۸۰۰ هزار تا ۱.۲ میلیون بشکه در روز خرید خواهند کرد. به این ترتیب در عرض یک سال، هند، چین، ترکیه و کشورهای خلیج فارس به طور کامل جایگزین تقاضای اروپا برای صادرات نفت روسیه شدند.
تحلیلگر این نشریه معتقد است که «تغییر مسیر در جهت مشرق زمین» همچنین به روسیه کمک کرد تا شکاف ناشی از عقب‌نشینی غول‌های فناوری غربی – از غول‌های رایانه‌ای گرفته تا تولیدکنندگان خودرو را کاهش دهد. به طور نمونه، شرکت های چینی اکنون همه چیز، از خودروهای جدید گرفته تا گوشی های هوشمند را در بازار روسیه عرضه می کنند.
این نشریه هنگ کنکی برای اثبات ادعای خود افزود: شرکای تجاری روسیه در اتحادیه اقتصادی اوراسیا نیز تاکنون در دور زدن محدودیت های صادرات فناوری نقش اساسی داشته اند. چون اقتصادهای آسیای مرکزی همچنان به عنوان مجرایی برای واردات و تجارت موازی این کشور با دیگر کشورهای جهان فعال اند.
نویسنده این ادعای خود را با مثالی از افزایش واردات ماشین آلات و محصولات شیمیایی به روسیه چنین عنوان کرد که مثلا در اکتبر سال ۲۰۲۲، افزایش سالانه صادرات از چین، بلاروس، ترکیه، قزاقستان، قرقیزستان و ارمنستان به روسیه تقریبا به اندازه کاهش صادرات به اروپا، امریکا و انگلیس به روسیه بود.
وضعیت در زمینه های دیگر نیز بر همین منوال است و این امر اثبات می کند که امروزه دیگر بعید است ابزاری مانند تحریم های اقتصادی که کشورهای غربی در قرن گذشته از آن علیه کشورهای دیگر استفاده کردند در واقعیت اقتصادی جدید بتواند علیه کشورهای قدرتمندی چون روسیه موثر افتد.
نظر شما