به گزارش ایرنا، ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ از توافق هستهای که سه سال پیش از آن حاصل شده بود، خارج شد و با خروج خودسرانه از این توافق، زمینه برای پیچیده شدن معادله روابط تهران با خارج از کشور را فراهم کرد.
در این بین ترامپ، رهبر رقتانگیزها (چنان که هیلاری کلینتون، طرفداران ترامپ را توصیف کرد) در مجمع عمومی سازمان ملل متحد از همتایان خود خواست تا ایران را منزوی کنند و در فشارهای اقتصادی و دیپلماتیک علیه تهران، با واشنگتن همراه شوند. اما از آن هشتم مه ۲۰۱۸، برای پنج مرتبه، هشتم مه در صفحه تاریخ ورق خورده است و آنچه این روزها شاهد هستیم، ترافیک تبادلهای دیپلماتیک از مبدا تهران یا به مقصد تهران است.
آیتالله سید ابراهیم رئیسی رئیسجمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه «موضع مشترک جمهوری اسلامی ایران و سه کشور ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا، ایستادگی در مقابل نظام سلطه و مقابله با یکجانبهگرایی است» و «نیاز به یک بازنگری در روابط با کشورهای آمریکای لاتین به عنوان یک مرکز راهبردی در جهان داشتیم» سفر به آمریکای لاتین را آغاز کرد و خاتمه داد.
این دو اظهار نظر رئیسجمهوری کشورمان پیش از عزیمت و پس از سفر به آمریکای لاتین از ماموریتی خبر میدهد که در صورت پیگیری مقتضی به طور حتم در راستای منافع ملی کشور، موفقیتآمیز خواهد بود؛ اما نکته حائز اهمیت، شکست طرح آمریکا برای به انزوا کشاندن ایران است که رسانههای جهان نیز به آن اذعان میکنند.
با پایان سفر پنج روزه رئیسجمهوری به آمریکای لاتین و اخبار داغ از دیدارها و توافقهای متعدد، دهها خبرنگار داخلی و خارجی شنبه گذشته نیز برای پوشش سفر فیصل بن فرحان آل سعود وزیر امور خارجه عربستان به تهران بسیج شدند.
در گزارشی که به تازگی در تارنمای شبکه تلویزیونی تله سور (telesurtv.net) منتشر شده، آمده است: با این سفر [آیتالله] رئیسی رئیس جمهوری و سفر اخیر حسین امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه ایران به آمریکای لاتین، روابط با این نقطه از جهان که در تلاش برای خروج از نفوذ سلطهجویانه ایالات متحده است، تثبیت میشود. محور اصلی این سفر رئیس جمهوری ایران، تقویت روابط سیاسی با سه کشور کوبا، نیکاراگوئه و ونزوئلا است که بر سر موضوعات اساسی در سطح بینالمللی با یکدیگر توافق دارند؛ موضوعاتی مانند حمایت از فلسطین، سوریه، یمن، عراق و امتناع از پیوستن به سیاست های تحریمی علیه روسیه به دلیل جنگ اوکراین.
تارنمای کوبادباته (Cubadebate) نیز همزمان با بازتاب سفر رئیسجمهوری ایران به کوبا، این بازدید را «نشانه ای از وضعیت عالی روابط سیاسی - دیپلماتیک میان ایران و کوبا و همچنین اراده هر دو دولت برای بهبود روابط اقتصادی و تجاری» ارزیابی کرد.
در گزارش خبرگزاری پرنسا لاتینا (PrensaLatina) با عنوان «ونزوئلا و ایران و اراده ایجاد جهانی جدید و متحد» آمده است: هیچ کس نمیتواند تردیدی داشته باشد که با وجود تفاوتهای فرهنگی و تاریخی، دو کشور در حال حاضر از روابط استراتژیک دوجانبه در زمینههای سیاسی، تجاری، اقتصادی برخوردار هستند و همچنین در موضوع ضرورت ایجاد روابط بینالمللی جدید اتفاق نظر دارند.
تارنمای رسمی دولت بولیواری ونزوئلا نیز با انتشار یادداشتی اعلام کرد: ایران، ابرقدرتی آزاد از دخالتهای خارجی است و امضای توافقها میان تهران - کاراکاس، علاوه بر ضربهای سخت به سرمایهداری امپریالیستی، امضای یک سند «دوستی نابودنشدنی» است.
در همین پیوند روزنامه آرژانتینی لا نسیون (La Nación) در گزارشی به نقل از کارشناسان نوشت: پرسشی که مطرح است اینکه آیا سفر رئیسجمهوری ایران به آمریکای لاتین با هدف تقویت محوری از کشورهای تحریمشده توسط غرب است؟ ایران در مارس گذشته نیز با از سرگیری روابط دیپلماتیک با عربستان سعودی پس از هفت سال قطعی روابط، جهان را شگفتزده کرد. این توافق خاری در چشم، به ویژه برای [رژیم] اسرائیل است که میخواست انزوای ایران را تقویت کند و پس از توافق ابراهیم با چندین کشور حاشیه خلیج فارس و آفریقا، سعودیها را به آنچه «ناتوی عربی» نامیده شد، اضافه کرد.
تارنمای آمریکایی بلومبرگ نیز به تازگی در گزارشی با عنوان «همزمان با خروج ایران از انزوای بینالمللی، اسرائیل احساس میکند که به حاشیه رانده میشود» تاکید کرد: در ماههای اخیر پیشرفتهای جدیدی اتفاق افتاده است؛ ایران از انزوای خود در سطح بینالمللی خارج شده و روابط با عربستان سعودی را از سر گرفته است.
در همین ارتباط اندیشکده بنیاد دفاع از دموکراسیها در ارزیابی سفر رئیسجمهوری اسلامی ایران آورده است: ایران در زمان ضعف آمریکا احساس میکند فرصتی دارد تا از بنیانهایی که صبورانه در دهههای گذشته آن را بنا کرد، استفاده کند.
چنان که شاهد هستیم، ایران همزمان با تلاش برای رهایی از دام انزوای تحریمهای آمریکا، همکاری و نزدیکی به کشورهای دوست و همسو را در دستور کار قرار داده و اهمیت تبادلهای دیپلماتیک فشرده دولت در ماههای اخیر، از بُعد بینالمللی به ویژه به عنوان نشانهای از تقابل با آمریکا و همپیمانان او مورد توجه قرار گرفته است. تحریمهای آمریکا نه تنها برای به انزوا کشاندن ایران کارساز نبوده، بلکه دست اعضای باشگاه کشورهای تحریمی را در دست یکدیگر قرار داده است.
نظر شما