به گزارش ایرنا حجت الاسلام والمسلمین امین بهرامی یکشنبه شب در مراسم بزرگداشت سی‌امین سالگرد ارتحال فقیه مجاهد و علامه ذوالفنون آیت الله العظمی حاج سیدمحمدحسن آل طیب جزایری در مسجد امام رضا (ره) اهواز اظهارکرد: اکنون که در جنگ نرم با دشمن هستیم برگزاری مجالس بزرگداشت علما و بررسی سیره زندگی آنها امری ضروری است.
وی افزود: شاید عده ای بگویند چه ضرورتی دارد بعد از گذشت چندین سال، مجلس ترحیم عالمی برگزار شود که در جواب باید گفت علما و شخصیت‌های دینی الگوی دینی مردم هستند و برگزاری مجالس بزرگداشت، باعث شناخت بیشتر آنها می‌شود.
سخنران این مراسم با بیان اینکه مرحوم آل طیب از چند منظر برای ما مهم است افزود: اگر علمای ما به خوبی شناخته نشوند، تصویر کم‌رنگی از آنها در ذهن نسل‌های آینده باقی می‌ماند.
پژوهشگر حوزوی استان خوزستان در ادامه به بُعد علمی آیت االله سیدمحمدحسن آل طیب اشاره کرد و افزود: ایشان در سن نوجوانی دروس حوزه را نزد پدرش آغاز کرد و برخی از دروسش را محضر سیدمحمدمهدی آل طیب ادامه داد و بعد به دزفول رفت و نزد بزرگان این شهرستان به درس مشغول شد. مرحوم آل طیب سپس به قم مهاجرت کرد و از محضر علمای بزرگی استفاده کرد.
حجت الاسلام والمسلمین بهرامی گفت: ایشان مدتی در تهران سکونت داشت و به خواندن درس فلسفه مشغول بود و سپس ریاست مدرسه علمیه جزایری شوشتر را عهده دار شد. کتب مرحوم آل طیب در مباحث فقهی کم‌نظیر است و تدریس این عالم شیعه در زمان حیات، نمونه بود.
وی به حسن و خلق آیت الله آل طیب اشاره کرد و افزود: دغدغه‌مند بودن ایشان از ابعاد برجسته شخصیتی این عالم شیعه است چرا که هیچ موقع از مردم به ویژه فقرا و نیازمندان غافل نبود. مرحوم آل طیب برای عده‌ای از فقرا، وجوه روزانه، هفتگی و ماهیانه تعیین کرده بود.
حجت الاسلام والمسلمین بهرامی یکی از خصیصه‌های بارز آیت الله آل طیب، تلاوت مستمر قرآن عنوان کرد و ادامه داد: همچنین از دیگر ویژگی های این استاد فقید، بیان ساده و روشن در تدریس بود. ایشان پیچیده ترین مسایل علوم عقلی و نقلی را در بیان کوتاه و ساده ای برای کودکی نوآموز، قابل فهم می‌کرد و فن کتابت و نویسندگی را به شاگردان خود یاد می‌داد و بر آن تاکید می کرد.پژوهشگر حوزوی استان خوزستان ادامه داد: آیت الله آل طیب با آن که در سطح بالای علم و اجتهاد قرار داشت، از تدریس مقدمات و سطح دریغ نمی کرد و نسبت به طلاب حسن اخلاق و ملاطفت داشت. همین ویژگی، سبب مجذوب شدن طلاب به ایشان شده بود.
وی افزود: این عالم برجسته در فقه، حدیث، تفسیر، ریاضیات، نجوم و شعر سرآمد بود. ایشان اهل شعر و ادب بود و تمام علوم را به رشته شعر عربی درآورد.
امام‌جماعت مسجد امام رضا (ع) اهواز طلاب را به شناخت هرچه بیشتر علما و بزرگان توصیه کرد و گفت: نهادهای دینی متولی معرفی علما به مردم هستند.
وی در پایان افزود: شخصیت آیت الله آل طیب به لحاظ علمی، جای کار بسیاری دارد و طلاب ما باید نسبت به این موضوع اهتمام بورزند.
سیدمحمد حسن آل طیب یکی از شخصیت‌های اثرگذار در به ثمر رسیدن نهضت اسلامی ایران و از رجال نامدار جهان اسلام و مکتب شیعه به شمار می‌رود که عمر خویش را برای نشر معارف اسلامی و آرمان‌های انقلاب صرف کرد و خدمات ارزنده و بی‌بدیلی در این راه به ثمر رساند.
آیت اللَّه سیدمحمد حسن آل طیب جزایری در تیر ۱۲۹۱ خورشیدی در شوشتر دیده به جهان گشود. دروس مقدماتی را در شوشتر و در محضر عموی خود سید محمد باقر آل طیب فرا گرفت، سپس سطوح متوسط دانش و مباحثی از علم ریاضیات، هیات، نجوم و بخشی از کلیات طب را از پدرش آموخت. پس از آن به دزفول مهاجرت کرد و در خدمت آیت الله حاج شیخ محمدرضا معزی دزفولی که از مراجع تقلید روزگار خود بود به تکمیل دانش فقه و اصول و علم الحدیث پرداخت و در ۲۳ سالگی به حوزه علمیه قم رفت و در محضر شخصیت های برجسته ای مانند حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، سید محمد حجت کوه کمره ای و سید احمد خوانساری به تحصیل فقه و اصول پرداخت. ایشان سپس به قصد شرکت در درس فیلسوف بزرگ زمان، آیت اللَّه علامه میرزامهدی آشتیانی و فراگیری فلسفه و کلام به تهران رفت.
وی بعد از مدتی به شوشتر برگشت و ریاست حوزه علمیه آنجا را برعهده گرفت و در طول سال های طولانی به تدریس و تربیت طلاب علوم دینی، وعظ و ارشاد، امامت جماعت، تالیف و تصنیف و مبارزه با فساد و امر به معروف و نهی از منکر پرداخت. یکی از ویژگی های این استاد فقید، بیان ساده و روشن در تدریس بود. ایشان پیچیده ترین مسایل علوم عقلی و نقلی را در بیان کوتاه و ساده ای برای کودکی نوآموز، قابل فهم می‌کرد و فن کتابت و نویسندگی را به شاگردان خود یاد می‌داد و بر آن تاکید می کرد. آیت الله آل طیب با آن که در سطح بالای علم و اجتهاد قرار داشت، از تدریس مقدمات و سطح دریغ نمی کرد و نسبت به طلاب حسن اخلاق و ملاطفت داشت. همین ویژگی، سبب مجذوب شدن طلاب به ایشان شده بود.
این فقیه نامدار از مراجع بزرگی مانند حائری یزدی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی، شیخ محمدکاظم شیرازی، سیدمحمدهادی میلانی و شیخ آقابزرگ تهرانی اجازه اجتهاد و روایت دریافت کرده بود. همچنین از مهم ترین اقدامات این عالم ربانی می توان به تربیت طلاب، تدریس علوم دینی، وعظ و ارشاد، امامت جماعت، تالیف و تصنیف و مبارزه با فساد، امر به معروف و نهی از منکر اشاره کرد. وی همچنین در علوم عقلی و نقلی چون فقه، اصول، حدیث، هیات و نجوم، حساب و ریاضیات و هندسه و جبر و مقابله، ادبیات عرب مهارت فراوان داشت. علم کلام را به خوبی فراگرفته بود و به تدریس کتاب شرح باب حادی عشر و شرح تجرید تشویق می کرد و دانش آموزان را به فراگیری این علم تشویق می کرد. علاوه بر اینکه ایشان در علم فقه و اصول مجتهدی مسلم بود و مسایل آنها را با تحقیق و دقت بسیار استنباط و بررسی می کرد از ریاضیات هم آگاهی داشت و در آن اهل نظر و رای شده بود.
از ایشان آثاری ارزشمند به یادگار مانده که منظومه در حکمت، تحریر عروةالوثقی، الرّیاضُ المرضیه، تضمین الفیه ابن مالک در علم کلام و اخلاقیات و بعض مباحث فقیه، شرحی بر حدیث لا تعاد، نوشتجات متفرقه در علم اصول، فقه، ریاضیات، جبر و مقابله از جمله آنها است.
این عالم فرزانه سرانجام پس از سال ها خدمات ارزنده در راستای نشر معارف الهی و اندیشه شیعی در ۲۵ تیر ۱۳۷۳خورشیدی دیده از جهان فروبست.
نظر شما