به گزارش ایرنا، این کتاب به دور از شعار زدگی و آمیخته با طنزی صمیمی، تصویرهایی از جبهه‌ها و آنچه در آن‌ها گذشته است را به تحریر درآورده است و همین ویژگی‌ها این کتاب را از بسیاری آثار دیگر ادبیات جنگ متمایز کرده است.
کوتاهی روایت‌ها و تنوع و تعدد فضاها از دیگر ویژگی‌ها این کتاب است که هرچند مجالی به شخصیت‌پردازی نمی‌دهد اما قالب روایت‌گونه و خاطره‌گویی آن را پوشش داده و جبران می‌کند.
این کتاب که در ۷۵ صفحه ۳۲ خاطره و روایت را در خود جای داده است، مخاطبان خود را فارغ از اندیشه و گرایش سیاسی یا نگاه آنان به جنگ، راضی نگاه می‌دارد.
دریوش که این کتاب را گردآوری کرده در مقدمه نوشته است: چتر منوّر حاصل مرور خاطرات مشترک در پیاده‌روی‍های لب دریاست و حالا هنگام گردآوری، اشتراک‌ها به قدری است که معلوم نیست کدام‌شان کدام روایت را بازگو کرده است.
در یکی از داستان‌های مجموعه، راوی (که تکنسین داروسازی است) می‌گوید: «به سنگر بهداری که وارد شدیم همه گفتند دکتر آمد و من می‌خواستم خودم را تبرئه کنم که دکتر نیستم.
مسلِم بود که با لحن نجف آبادی خودش گفت: «هر خری می‌خوای باش حالا بیا این خون رو بند بیار!» درست در نقطه خونریزی، انگشت گذاشتم و دور انگشتم را با گاز پاک کردم. یک دقیقه بعد، خون بند آمد.
-نگفتم دکتری؟ حالا هی بگو من دکتر نیستم.»
چتر منوّر توسط انتشارات «نشر نو» و با قیمت پشت جلد ۷۰ هزار تومان منتشر شده است.
چند عکس از جانباز شهید رمضان‌پور و حسین دریوش در جبهه و دستنوشته‌هایی از آنان در صفحات آخر کتاب ضمیمه شده است.
نظر شما