دکتر احمدرضا رحیمی کلاریجانی در گفت و گو با خبرنگار گروه علم و آموزش ایرنا، اتفاقات اخیر در رابطه با اتمام دوره همکاری برخی دانشگاهها با تعدادی از اساتید را معمول و مرسوم دانست و افزود: اگر با مسئولان جذب، مدیران پشتیبانی یا امور اداری دانشگاه ها در این چندین سال صحبت کنید، متوجه میشوید که عملکرد اعضای هیات علمی به طور مستمر ارزیابی شده و خیلی از آنها به قطع همکاری ختم میشود. این فرایند دقیقا مطابق با قوانین و مقررات، ضوابط و آئیننامههاست که بخش عمدهای از آنها در زمانی نوشته شده است که امور دانشگاهها در دست همین افرادی بود که امروز در حال فضاسازی و جوسازی هستند.
عضو هیات علمی گروه معارف دانشگاه امیرکبیر همچنین با اشاره به این نکته که بسیاری از اعضای هیات علمی در این سالها مطابق با قوانین موجود شدهاند و بعضی دیگر هم دانشگاه با آنها قطع همکاری کرده است، افزود: این پدیده جدیدی نیست که بگوییم فقط در این زمان مشخص اتفاق افتاده باشد. در همه این سالها روال پایان همکاری و بازنشستگی در دانشگاه ها انجام شده است.
وی با اشاره به خط فکری ترکیب اعضای هیات جذب در دانشگاه شریف گفت: آقای سهرابپور یا آقای عارف و دوستان دیگر، بخش عمدهای از اینها افرادی هستند که در زمان اصلاحطلبها همهکاره بودند و درباره ادامه همکاری اعضای هیات علمی در دانشگاه تصمیمگیری میکردند. به نظر من کسانی که هماکنون دانشگاه شریف را اداره میکنند، به استثنای رییس دانشگاه و یکی دو نفر از مدیران آن، بقیه دست اصلاحطلبهاست و اگر هم خطایی صورت گرفته که نگرفته و قطع همکاری بوده به دلیل شرایط علمی، آنها باید پاسخگو باشند.
رحیمی افزود: مساله ای که در دانشگاه شریف اتفاق افتاده و این دانشگاه در بیانیهاش اعلام کرده، قطع همکاری به دلیل عدم داشتن شرایط علمی آن شخص بوده است. همکاری اعضای هیات علمی نمیتواند مادامالعمر و به صورت رسمی آزمایشی باشد و بر اساس قوانین و مقررات، خود اعضای هیات علمی باید درخواست تبدیل وضعیت بدهند.
وی ادامه داد: هر کدام از اساتید و اعضای هیات علمی، موظف هستند تا مدارک و مستندات لازم را تنظیم و به دانشگاه ارائه دهند تا فرایند تغییر وضعیت و ارتقای آنها انجام شود و این به آن معنا نیست که قرار است همه تاییدشده و مورد قبول قرار بگیرند. خیلی از همکاران ما در تبدیل وضعیت به دلیل نداشتن صلاحیت علمی نتوانستند ارتقا پیدا کنند و اعضای هیات جذب به طرق مختلف با آنها برخورد کردند.
امنیتی کردن جو دانشگاهها در اذهان، خیانت به دانشگاه است
عضو هیات علمی گروه معارف دانشگاه امیرکبیر در خصوص برخورد با افراد سیاسی در دانشگاهها هم گفت: اگر قرار باشد افراد سیاسی را در دانشگاهی مانند امیرکبیر یا شریف کنار بگذارند، کم نیستند این افراد و اصلا این اقدام منطقی نیست و دانشگاه ها هم این کار را انجام نمی دهند. به نظر من اتفاقی که در دانشگاه شریف افتاد و ممکن است در دانشگاههای دیگر هم با برخی از افراد قطع همکاری بشود، بخشی از آن مناسبات درونی دانشگاه است و در بخشی دیگر هم ممکن است برخی افراد دچار اشتباه شده باشند و نباید اشتباه تعداد کمی از افراد را مبنای قضاوت خودمان قرار دهیم. آن چیزی که در حال حاضر در رسانهها نسبت به دانشگاهها گفته میشود، نوعی خیانت به دانشگاه و بیجهت، از نظر ذهنی امنیتی کردن آن است.
وی همچنین در خصوص اظهارنظر افراد صاحبنفوذ و دامن زدن آنها به این مسائل هم اظهار داشت: حتی اگر همکار ما که عضو هیات علمی دانشگاه هم هست، این مساله را مطرح کند، به نظر من اظهارنظر آنها در این خصوص با منطق دانشگاهی سازگار نیست. منطق دانشگاهی استدلالی مبتنی بر شواهد و مصادیق می خواهد. اتفاقا این دوستانی که ادعای امنیتی و سیاسی بودن میکنند، باید دلایل و شواهد ارائه بدهند.
رحیمی با اشاره به حاکم بودن قواعد و قوانینی مشخص بر دانشگاهها و یکی دو روزه نبودن این قوانین گفت: نزدیک به سی سال است که این قوانین در حال اجرا شدن هستند و به نظر من این اتفاقات، سیاسیسازی جلوه دادن امور و نوعی انحراف افکار است. این دوستان هم به جامعه و هم به مردم خیانت میکنند. درواقع هم ذهن مردم را مدیریت و کنترل کرده و به خطا وادار میکنند و هم دانشگاهها را.
رسانهای کردن مسائل داخلی دانشگاهها دردی را دوا نمیکند
وی ادامه داد: دانشگاه قوانینی دارد؛ مثلا در خصوص یکی از همکارانمان در دانشگاه شریف، آن شخص میتوانست اعتراض کرده و موضوع را به صورت منطقی پیگیری کند و لازم نبود رسانهای و عمومی بشود. هر کدام از دانشگاههای ما مانند شریف، امیرکبیر، تهران و غیره تعداد زیادی هیات علمی دارند و این امکان وجود دارد که در هر روز، تعدادی از این اعضا وضعیت آموزشی و پژوهشیشان مورد بررسی قرار گرفته و ممکن است در نهایت یکی از این دوستان واجد شرایط ادامه همکاری نشود، اما اینها نباید سیاسی و رسانهای بشود.
رحیمی در نهایت نسبت به سیاسی کردن اخبار دانشگاهی ابراز ناراحتی کرد و افزود: معادلات و مناسبات علمی داخل دانشگاه نباید تبدیل به اخبار سیاسی و رسانهای بشود که ممکن است همه ابعاد آن مورد بررسی قرار نگیرد. این تحولات آن هم در آستانه بازگشایی دانشگاهها، قطعا به نفع دانشگاه و دانشجویان نیست.
نظر شما