به گزارش خبرنگار ایرنا - نهضت نو، ارتش ناتوان، سپاه نوپا، بسیج نامنظم، رئیس جمهور ناجوانمرد، مرزهای خلوت، انبار های خالی و فانوس های خاموش بهترین موقعیت بود تا مستکبران عالم در سال ۵۹، صدام تکریتی را برای حمله نظامی به جمهوری اسلامی آماده و ما را از زمین و هوا و دریا به قصد نابودی مطلق مورد تجاوز و تعدی سخت و ساقط کننده قرار دهد.
چه شد که ایران انقلابی برخلاف محاسبات آغاز کنندگان جنگ، هشت سال با دست خالی در مقابل این جنگ جهانی مقامت کرد و به یک پدیده عبرت انگیز در دنیال تبدیل شد ؟
عوامل ایستادگی و پله های پیروزی در آیینه امام خمینی(ره):
" ابوالحسن بنی صدر" در کسوت فرمانده کل قوا( آن زمان) بعنوان فردی خائن و خودفروش چرخهای ماشین دفاع را قفل کرده بود و اجازه نمی‌داد مدافعان وطن از مرزهای کشور پاسداری کرده و مانع ییش روی دشمن بعثی به داخل ایران شوند.
"حضرت امام(ره)" در اوج هوشیاری بلافاصله این عنصر فاسق و مزدور را شناسایی و از فرماندهی کل قوا عزل و از طریق مجلس شورای اسلامی، عدم کفایت سیاسی ایشان را صادر و او را به جهنم تاریخ فرستاد.
امام راحل، نهاد مقدس بسیج را طراحی و تشکیل و تقویت کرد تا با حضور پرشور خود خلاء فقدان نیروهای کارآمد را در سنگرهای مراد و میدان‌های مردانگی در جبهه های نبرد حق علیه باطل را جبران کنند.
زمینه شناسایی و نصب نیروهای متعهد و انقلابی را بعنوان فرماندهان یگان‌های نظامی، انتظامی و امنیتی را مهیا و مسئولیت اجرایی، عملیاتی و تدارکاتی دفاع مقدس را بطور ۱۰۰ درصد به آنان واگذار نمود تا فرایند جنگ سامان یابد.
با صدور فرمانی الهی و تاریخی همه آحاد مردم و اقشار جامعه را به تقویت و تحکیم و توسعه جبهه های جنگ فراخواند و عملا این رخداد بسیار مهم و حساس و سرنوشت ساز را در اولویت همه کارها قرار داد تا تنور دفاع مقدس همچنان روشن و شعله ور بماند.
با اتحاد و انسجام درونی و تکیه بر امدادهای غیبی و اعتقاد عملی به فنآوریهای دقیق و تا کتیک‌های خاص نظامی در نهایت دقت و قدرت و صلابت به نیروهای مسلح دستور داد تا هرچه سریعتر به سمت پاوه، کردستان و آبادان حرکت کرده و آن مناطق را از دست ضدانقلاب و متجاوزان آزاد کرده و مردم را از آسیب و آزار و مشکلات مبتلابه نجات دهند و به این سان ابتکار عمل در میادین جنگ را بدست گرفت و نیروهای نظامی را از حالت رخوت و لاک دفاعی خارج و به موقعیت تهاجم، تفاخر و تصرف مواضع دشمن رسانید.
با بیان این جمله کوتاه اما بلند و پر مفهوم " جنگ در راس همه امور است " کلیه مدیران اجرایی، قضایی و تقنینی را به پای کار آورد و آنان را موظف کردند تا در کنار رتق و فتق امور اجتماعی، بدون تکیه بر دیگران صد درصد ظرفیت کشور را در خدمت جنگ و دفاع از مرزهای میهن قرار دهند تا ثابت شود که "ما می توانیم.
این مرد خدا و عارف نستوه با دم گرم و نَفَس مسیحایی خود شمع شهادت را در اقلیم جان جهادگران روشن و با این اکسیر "آسمانی"، تفوق جنگ جویان انقلابی را بر متجاوزان بعثی تضمین و تعمیق و جاودانه کرد و با این فرهنگ عاشورایی، سربازان کوچکی همچون شهیدان" محمد حسین فهمیده" و "علی جرایه" را تربیت و تحویل تاریخ سرخ ایران کرد تا هیچ متجاوزی جرأت تجاوز به خاک خونین ایران نکند.
در مدیریت حضرت امام(ره)، اختلاف، اختلاس، خیانت در امانت، تجاوز و تعرض به اموال عمومی، پارتی‌بازی، قانون گریزی، هنجار شکنی و آقازاده بازی وجود نداشت و هر آنچه بود خدا بود و خدمت بود و اخلاص و خیرخواهی و پاسداری از کیان اسلام و ایران.
در آن دوران طلایی، علیرغم تهاجمات روزمره دشمن به سکوهای نفتی، زیرساخت‌های اقتصادی و خدمات شهری اما همه مایحتاج ضروری مردم با کمترین عسرت و آزردگی و با نازلترین قیمت در دسترس عامه قرار داشت، بطوریکه رزمندگان در خط مقدم جبهه جنگ هیچگاه دغدغه نان، آب، بهداشت، درمان و تحصیل زن و فرزندان خویش را نداشتند و به همین منظور و به تعبیر حضرت "روح الله " "جنگ برای ما یک نعمت بود".
آری؛ یاد باد آن سنگرهای سرد و سازگار، چادرهای برز و برف اندود، ماشینهای خاموش و گل گرفته، لباس‌های خاکی و مندرس، خدمات گسترده، ابرهای عزا و امیدهای سرشار روزهای سخت جنگ تحمیلی که با دست دعا و عشق امام خمینی(ره) بهار آفرین بود و بهشت افزا.
نظر شما