حافظ شیرازی نابغه ای نظر کرده بود

تهران- ایرنا- رییس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی با بیان اینکه ۶۰۰ سال از وفات حافظ می‌گذرد، گفت: همانطور که با قرآن کریم استخاره می کنیم، به دیوان او نیز تفأل می زنیم و بهره معنوی می بریم. حافظ« نظرکرده» بود؛ چنان که اکثر نوابغ و بزرگان در طول تاریخ همینطور بوده اند. 

به گزارش خبرنگار کتاب ایرنا، پنجمین روز از هفته بزرگداشت حافظ شیرازی با حضور جمعی از استادان زبان و ادب فارسی دانشگاه شیراز، پژوهشگران زبان فارسی کشور هندوستان و مدیران فرهنگی و هنری استان فارس در مجموعه فرهنگی حافظیه در جوار آرامگاه حافظ شیرازی برگزار شد.

محمود شالویی در سخنانی در این رویداد گفت: عفت و پاکدامنی نمود ویژه ای در شعر و اندیشه حافظ دارد و در جای جای اشعار او این مهم به چشم می خورد.

وی در ادامه سخنان خود اظهار داشت: وقتی بارگاه نورانی حافظ را می نگریم متوجه شخصیتی می شویم که بیش از ۶۰۰ سال است در این آرامگاه خفته است. به یقین جسم او زیر خاک، اما روحش برفراز است.

مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اضافه کرد: مولوی درباره ابوالحسن خرقانی و بایزید بسطامی سخنی شنیدنی دارد؛ بایزید عصرهای جمعه به خرقان می رفت و به اصحاب و شاگردان اصرار می کرد که خاک این زمین را ببویید؛ چرا که بوی خوشی از این خاک می آید. همه خاک را می بوییدند اما چیزی استشمام نمی کردند. بایزید می گوید: ۱۰۰ سال بعد از من، برادرم ابوالحسن خرقانی خواهد آمد که بر من فضائل بسیار خواهد داشت. او مصائب و زجرهای فراوان خواهد کشید تا آنقدر به درگاه الهی نزدیک می شود که پس از وفات وی، بوی خوش پیکر او همواره باقی خواهد ماند.اگر امروز هم به خرقان بروید و بر مزار وی حاضر شوید از روزنه آرامگاه او این بوی خوش قابل استشمام است.

شالویی در ادامه اضافه کرد: مولوی درباره ارتباط معنوی ابوالحسن خرقانی با بایزید بسطامی می گوید:

بوالحسن بعد وفات بایزید/ از پی آن سالها آمد پدید
گاه و بیگه نیز رفتی بی فتور/ بر سر گورش نشستی با حضور
تا مثال شیخ پیشش آمدی/ تا که میگفتی شکالش حل شدی

خرقانی، بر سر مزار بایزید می رفت و چنان احوالی بر او می گذشت که گویی روح او از قبر خارج می شد و میان آنان گفت و گو در می گرفت و ابوالحسن پاسخ سوالاتش را از بایزید دریافت می نمود. از اینرو در کنار آرامگاه حضرت حافظ نیز به یقین ، روح پرفتوح او ناظر ما و شماست.

رییس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی تأکید کرد: پس از ۶۰۰ سال از وفات حافظ، همانطور که با قرآن کریم استخاره می کنیم، به دیوان او نیز تفأل می زنیم و بهره معنوی می بریم. حافظ« نظرکرده» بود؛ چنان که اکثر نوابغ و بزرگان در طول تاریخ همینطور بوده اند.

شالویی همچنین گفت: «حافظ» چنان جایگاه و موقعیت ویژه ای پیدا کرده است که دیوان اشعار و اندیشه عرفان و الهی او در کنار کتاب مقدس مسلمان؛ قرآن کریم مطمح نظر قرار دارد. از اینرو باید درباره کلمات و تعبیرات او با عمق و تأمل فراوان سخن گفت و به ظاهر عباراتش اکتفا نکرد. چنان که خود نیز گفته است: بگشای تربتم را بعد از وفات و بنگر / کز آتش درونم دود از کفن برآید. چنان عشقی در دل حافظ شعله ور شد که او را از زمین به آسمان برد. او خود آسمانی شد و ما را نیز به سوی عالم بالا متوجه کرد.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha