به گزارش ایرنا، جمعهشب در ورزشگاه بینالمللی امان، هفتمین برد متوالی تیم ملی فوتبال با امیر قلعهنویی ثبت شد. آماری که روی کاغذ و بدون توجه به کیفیت حریفانی که تیم ملی در ۷ ماه گذشته با آنها بازی کرده است، میتواند قابل قبول باشد. با این حال وقتی کیفیت حریفان و نمایش تیم ملی روی میز قرار گیرد، خوشبینیها تغییر میکند و این کارنامه در ظاهر فوقالعاده، نگرانکننده میشود.
تنها کافی است به جمعهشب برگردیم و آخرین نمایش تیم ملی را مرور کنیم. نمایش تیم ملی به خصوص در نیمه دوم برابر اردن نگران کننده بود، خط دفاعی برابر فشار شاگردان حسین اموتا متزلزل نشان داد و بارها در دروازه علیرضا بیرانوند به خطر افتاد و اگر احسان حامد در دقیقه ۹۰ ضربه پنالتی را به آسمان نمیکوبید مشخص نبود در ادامه چه نتیجهای در ورزشگاه بینالمللی شهر امان ثبت شود.
با این حال امیر قلعهنویی و شاگردانش توانستند جمعهشب با برد برابر اردن، فینالیست تورنمنت اردن شوند، بردی که اگر چه با اختلاف دو گل به دست آمد اما با جان به لب شدن هواداران فوتبال به خصوص در دقایق پایانی روی حملات شدید اردنیها ثبت شد.حال با کیفیت فنی تیم ملی در بازیهایی که با هدایت قلعهنویی در ۷ ماه اخیر راهی میدان شده است، بیم و امیدهای زیادی تا جام ملتهای قطر پیشرویمان قرار گرفته است.
هر چقدر تیم ملی در بخش تهاجمی با داشتن مهاجمانی آماده و طراز اول فوقالعاده عمل میکند و امید را به اهالی فوتبال تزریق میکند، آن سو در بخش دفاعی، ضعفهای زیادی دیده میشود که بیمناک و نگرانکننده است. این در شرایطی است که در زمان کارلوس کیروش، خط دفاعی از نقاط قدرتمند و قابل اتکای تیم ملی بود. به طوری که توپ به سختی به تور دروازه ایران میچسبید. نقطه قوتی که امروز به پاشنه آشیل تیم ملی فوتبال کشورمان تبدیل شده و با تماشای ضعف این بخش در آخرین بازی تیم ملی، نگرانیها بیشتر از قبل شده است.
البته سبک بازی دفاعی تیم ملی در زمان کیروش که توپ را به حریف میداد و با تکیه بر اولویتهای دفاعی و گل نخوردن، چشم به دروازه حریف داشت، در بالا رفتن کیفیت دفاعی تیم ملی تاثیرگذار بود. در دوره جدید تیم ملی اما با تغییر تاکتیک تیم ملی از فاز دفاعی به هجومی به نظر میرسد با تاکتیک رو به جلوی تیم، حفرههای دفاعی تیم ملی بیشتر از قبل آشکار شده و سبب شده این بخش که پیش از این نقطه قوت تیم بود، به نقطه ضعف تبدیل شود.
وقتی ضعف خط دفاعی برابر حریف درجه سه مانند اردن به چشم میآید و خیلیها را نگران میکند، این ضعف در مقابل حریفان قدرتمندتر و مدعی مانند ژاپن، کرهجنوبی و حتی عربستان و استرالیا میتواند ترسناکتر باشد. به خصوص که هم ژاپن و هم کره با پیروزیهای پرگلی که جمعهشب برابر کانادا و تونس به دست آوردند، نشان دادند که در فاز تهاجمی بیرحمانه پیش میروند.
به طور قطع تیم ملی با دفاع متزلزلی که برابر اردن به نمایش گذاشت، برابر ژاپن، کره و سایر مدعیان کار سختتری برای بسته نگه داشتن دروازه خواهد داشت و این ضعف قطعا یکی از کابوسهای هوداران فوتبال تا شروع جام ملتها در دوحه خواهد بود.
حال در فاصله سه ماه تا آغاز جام ملتها با توجه به نمایش ناامیدکننده خط دفاعی در بازی جمعهشب با اردن نگرانیها نسبت به چالشهایی که در محوطه جریمه در قطر با آن روبرو خواهیم بود، بیشتر و آشکارتر شده است. قلعهنویی هم با در صحبتهایی که پس از پایان بازی داشت نسبت به این ضعف اعتراف کرده و وعده برطرف کردن و چارهاندیشی برای حل مشکل دفاعی تیم ملی را داده است.
اگر چه بازی هجومی و زدن گلهای زیاد، تماشاگرپسندتر است اما به نظر میرسد تاکتیک رو به جلو، نباید به غفلت از خط دفاعی و بالا بردن استانداردهای این بخش منتهی شود. این مهمترین موضوعی است که قلعهنویی باید برای آن نسخهپیچی کند. به خصوص که مهاجمان ژاپن، کره، عربستان و استرالیا برخلاف اردنیها در بازی جمعهشب به بفرماهای مدافعان نه نخواهند گفت و رویاهای تیم ملی را در دوحه در صورتی که فکری کارشناسی شده برای برطرف کردن این پاشنه آشیل نشود، بر باد خواهند داد.
نظر شما