سید محمدرضا سیدحسینی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: هم اکنون سطح باغات موز سیستان و بلوچستان از ۶ هزار هکتار به حدود ۶ هزار و ۵۰۰ هکتار رسید که شهرستانهای دشتیاری، زرآباد، سرباز، کنارک و چابهار بویژه منطقه عورکی بخش پیر سهراب بیشترین سطح زیرکشت موز این محصول را به خود اختصاص دادهاند.
وی تاکید کرد: سیستان و بلوچستان ظرفیت منحصر به فردی در زمینه تولید موز و میوههای گرمسیری دارد که حمایت از آن نتایج درخشانی همچون ایجاد اشتغال، جلوگیری از خروج ارز و رشد اقتصادی را به همراه خواهد داشت.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان گفت: هر ساله اعتبار قابل ملاحظهای صرف واردات موز به کشور میشود که این سازمان در صدد است با استفاده از ظرفیت این منطقه کشور را از واردات این محصول بی نیاز کند بطوریکه بر اساس برنامه ریزی انجام شده در صورت تامین اعتبار مورد نیاز، سطح باغات این محصول در منطقه به ۱۷ هزار هکتار خواهد رسید.
وی بیان کرد: هر هکتار موزستان بطور متوسط برای سه نفر به صورت مستقیم و ۲ نفر غیرمستقیم در مراحل مختلف کاشت، برداشت و فروش ایجاد اشتغال میکند.
حسینی ادامه داد: ارقام موز موجود در سطح منطقه اکثرا رقم هاریچال است که در سالهای اخیر با توجه به تولید نهال موز حاصل از کشت بافت نظیر والری و دوارف کاوندیش بین کشاورزان توزیع شده تا بتوان با جایگزین کردن این ارقام پرمحصول بجای رقم محلی منطقه به افزایش عملکرد کمی و کیفی لازم دست یافت.
وی افزود: در مجموع سیمای کشاورزی سیستان و بلوچستان بسیار توانمند و دارای ظرفیتهای زیادی هست، باغبانی، زراعت، شیلات، دامداری، منابع طبیعی و استفاده از صنایع تبدیلی مهمترین ظرفیتهای توسعه و رشد کشاورزی و جذب سرمایه گذار در استان است.
رئیس سازمان جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان گفت: باغبانی و تولید میوههای منحصر به فرد از دیگر مزیتهای بارز و توانمندیهای مهم بخش کشاورزی استان است بطوریکه خرما، موز، لیموترش، پرتقال، انبه، پاپایا، چیکو، گواوا، انگور، انجیر و پسته مهمترین محصولات باغی استان هست که بسیاری از آنها تنها مختص این منطقه بوده و قابلیت توسعه و صادرات نیز دارد.
وی ادامه داد: همچنین رشد و گسترش چشمگیر کشت گلخانهای در سیستان و بلوچستان از دیگر ظرفیتهای متنوع بخش کشاورزی استان بشمار میرود به گونهای که خیار، گوجه فرنگی، گل و گیاه زینتی، توت فرنگی، آناناس و موز از محصولات گلخانهای است که قابلیت تولید و کشت در گلخانه را داشته و چند بار برداشت آنها در سال مزیت مناسبی برای عرضه به بازارهای مصرف کشور محسوب میشود.
حسینی خاطر نشان کرد: دامپروری دوشادوش سایر فعالیتهای بخش کشاورزی از مهمترین منابع تولیدی استان است که از ظرفیتهای بخش دامپروری استان بهره مندی از ۲ نژاد گاو بومی سیستانی و دشتیاری با خصوصیتهای گوشتی، شیری و سازگاری با شرایط آب و هوایی منطقه و وجود گوسفند بلوچی به عنوان تولیدکننده پشم مرغوب در کنار وجود بیشترین تعداد شتر به لحاظ اقلیمی در کشور، بز بومی و دو نژاد مرغ خزک و دشتیاری اشاره کرد.
به گزارش ایرنا سیستان و بلوچستان به سبب نزدیکی به خط استوا و بهره گیری از رطوبت دریا توانمندی زیادی در تولید محصولات گرمسیری و نیمه گرمسیری و بعضا منحصر به فرد از جمله انبه، موز، پاپایا، گواوا، هندوانه آناناسی، نارگیل، زیتون محلی، مرکبات و غیره دارد.
تولید محصولات کشاورزی در سیستان و بلوچستان در طول سال رواج دارد و زمین های برخی مناطق این استان مانند نیکشهر، سرباز، ایرانشهر، کنارک و چابهار در هر سال توان تولید ۲ بار محصول را دارند.
هم اینک در بیش از ۲۰۰ هزار هکتار از زمین های کشاورزی سیستان و بلوچستان محصولات زراعی و در ۸۰ هزار هکتار از باغ های استان انواع میوه های گرمسیری، نیمه گرمسیری و سردسیری تولید می شود.
نظر شما