به گزارش ایرنا، کلاف سپردن سکان هدایت تیم ملی والیبال ایران به گزینه داخلی یا خارجی درحالی سردرگم شده که فدراسیون والیبال به ناگاه در کنار گزینه‌های مطرح خارجی همچون پیاتزا، بلنجینی، آلکنو و هینن، نام سعید معروف کاپیتان اسبق تیم ملی را رو کرد؛ نامی که هرچند در کنارش یک گزینه ایرانی دیگر به نام پیمان اکبری هم وجود داشت اما سورپرایز بزرگی برای والیبال‌دوستان بود تا گمانه‌زنی‌ها درخصوص آمدن یا نیامدن سعید، بالا بگیرد. درحالی که برخی کارشناسان معتقد هستند معروف بهترین گزینه برای شرایط کنونی والیبال ایران است، اما برخی دیگر مدعی هستند سرمربی‌گری تیم ملی برای سعید زود است.
هادی رضایی پرافتخارترین مربی تاریخ ایران که به گفته خودش برعکس خیلی‌ها از مربی‌گری به بازیکنی رسیده، در گفت‌وگوی اختصاصی با ایرنا توصیه دوستانه‌ای به سعید دارد.
رضایی در واکنش به شایعاتی درخصوص احتمال سرمربی‌گری سعید معروف در تیم ملی والیبال و این که گفته می‌شود ممکن است او موفق نشود و بسوزد، گفت: من می‌گویم مربی ایرانی توانایی دارد. هیچ وقت یک مربی خارجی که گنده‌ترینش ولاسکو بود، نمی‌تواند شناخت دقیقی از روحیات و احساس بازیکنان ایرانی به‌دست آورد. بازیکن ایرانی مثل هوای بهاری است و تنها یک مربی ایرانی است که می‌تواند او را بفهمد و بسازد. به اعتقاد من باید از علم خارجی استفاده کنیم ولی کار را به دست یک مربی ایرانی بدهیم. البته مربیان ایرانی هم می‌آیند فکر نکنند که تنها خودشان باید باشند بلکه باید اجماع نظر صورت گیرد. در والیبال ما تا اجماع نشود، اتفاق خوبی رخ نمی‌دهد. باید بزرگان جمع شوند و اتاق فکر تشکیل دهند ولی کار را به دست جوانان بدهند. متاسفانه مدیریت در کشور ما از جمله در ورزش به صورت سلیقه‌ای است. سعید معروف گزینه بسیار مناسبی است اما برای ۵ سال دیگر. خودش نباید درحال حاضر سرمربی‌گری را انتخاب کند. بالاترین آسیبی که من خوردم در ۲ سال اول بود. چون باید با بازیکنی که در کنار من بازی می‌کرد، حکمرانی می‌کردم! زمانی سعید معروف می‌تواند کار کند که نسل والیبال زمان معروف به طور کامل تغییر کرده باشد.
مگر برای غفور و معروف سرمایه‌گذاری نشده است؟
هادی رضایی که تغییر نسل هر ۸ سال یکبار را فلسفه کاری خود می‌داند، دلایل بحران‌زا شدن تغییر نسل صورت گرفته در والیبال ایستاده ایران را این‌گونه تشریح کرد: هرچیز که به صورت کودتایی و زود اتفاق بیفتد، زود هم از بین می‌رود. مگر برای امیر غفور، سعید معروف و دیگر بچه‌ها سرمایه‌گذاری نشده است؟ ما نباید افراد را کنار بگذاریم بلکه باید رقابت ایجاد کنیم. «برنامه‌ریزی» حلقه مفقوده سیستم ما در تمام رشته‌های ورزشی است. آیا پاراآسیایی نباید زمینه‌ای برای موفقیت در پارالمپیک پاریس باشد؟
نظر شما