به گزارش خبرنگار ایرنا - سلام بر بسیج میقات پابرهنگان و معراج اندیشه پاک اسلامی که تربیت یافتگان آن نام و نشان درگمنامی یافته اند.
نهالی که در مکتب اسلام رویید، در فضای نبوت رشد کرد، همراه با خورشید انقلاب اسلامی درخشید و با دم مسیحایی مقتدایش در پنجم آذر ماه سال ۱۳۵۸ به اوج رسید و معجزه آسا، سوار بر مرکب عشق، مسلح به سلاح ایمان از کوه قاف بگذشت و به آسمان ایثار سفر کرد.
بسیج مکتبی عشق آفرین آست که شاگردان سخی و صالح آن بسیجی است، همانی که مرغ اندیشه و عقاب و افکارش در این دنیا آرام نگرفت.
او شهد شهادت را تا عرش اعلا مشایعت و پیام مظلومیت و مهجوریت قرآن را گسترش داد و نور نهضت الهی را با چاشنی خون همراه و با عطر ایثار بر فراز بلند آسمانهای جهان فرستاد.
بسیج آن حریمی که وابستگی دنیا از آن رانده، نام قرآن در آن زنده و عشق ایرانیش پاینده است.
بسیج آن سرو صنوبری که معجزه اش همه اذهان را در وادی حیرت و همه دیدگان را در هاله ای از حسرت فرو برده است.
بسیجی در مدرسه جهاد درس شجاعت آموخت و بیرق شهادت در دست، عشق حسینی(ع) در سر و نام زهرای اطهر(س) برلب از جنوب ایران کربلا ساخت و در غرب آن عاشورا بپا کرد.
او از غیرخدا برید و به معبود خود رسید.
فرشته ای که در آب زلال اخلاص غسل شهادت کرد و در اوج آسمانها به نماز رضا ایستاد و در اعلی علیین خدا با فرشتگان، نور، نجابت و اسباب ایمان و ایثار را به ارمغان آورد.
این خاک پوش، تفنگ به دوش سختی ها و تلخی‌های دوران دفاع مقدس را با آرمان خواهی خود برکام ملت مسلمان ایران شیرین و گوارا ساخت.
بسیج، شجره ای پاک و رو به سوی افلاک است که زبان از و صفش الکن، قلم در شرحش ناتوان، چشم از دیدنش نابینا، گوش از شنیدن نمایش ناشنوا، قافیه در مدح و منقبتش خود را باخته است.
اسوه ای که نورش خورشید، موجش دریا، استواریش کوه، عزمش آهن، وسعتش جهان، توصیفش واژگان، سوزش آتش و سرعتش باد را خجل کرده است.
انسانی متعهد و تکلیف گرا که از دیروز و امروزش گذشت تا فردای ایران پرنشاط بماند.
او نگاهش به خدا و نعمتش هبه مردم و اهمیتش نذر عامه ایرانیان است تا هیچگاه مام میهن مورد تعدی و تجاوز دشمنان قرار نگیرد.
آری؛ بسیج باعزم علی(ع) و حُسنِ حسن(ع)، یاد حسین(ع)، سجده سجاد(ع)، علم باقر(ع)، صدق صادق(ع)، کظم کاظم(ع)، رضای رضا(ع)، جود جواد(ع)، هدایت هادی(ع) ، عشق عسگری(ع) و مهر مهدی(عج) پیمان بسته است که تا قیام قیامت، سنگربان میدان مجاهدت، معرکه مردانگی و پرچمدار پاکی و پایندگی باشد.
بسیج در دوران قدیم، آزاده ای استوار و بخشنده ای بیقرار بود که عامدانه و عالمانه خود را قربانی ایران و اسلام کرد تا استقلال، آزادی، راستی، راست گویی، خیرخواهی و خدا محوری در جامعه مستقر و مستدام و نفرت، نامردی، فریب و فرصت طلبی رخت بر بسته و تبعیض، تفاخر، تفاوت و فواصل اجتماعی نیز معدوم و منقرض گردد.
او جان داد و با اعجاز خون خویش باب شهادت را نیز گشود تا هرکس در این جامعه اسلامی برابر داشته هایش به حق خود برسد، هیچکس سر گرسنگی بر زمین نگذارد، فساد و فسق و فجور معیار هیچ کاری قرار نگیرد و نابرده رنج گنج میسر نشود تا کار و قرار، کوشش، جوشش، حرکت و برکت معیار ارزش و استواری در جامعه باشد.
نظر شما