سیری در گوادالاخارا؛ از هوای بهاری آذرماه تا پرسه کودکان کار

به گزارش ایرنا، مسابقات وزنه‌برداری جوانان سال ۲۰۲۳ جهان با قهرمانی تیم ایران در کشور مکزیک روزهای ۲۴ تا چهارم آذر به پایان رسید. جوانان ایران در این دوره از رقابت‌ها ضمن کسب ۶۶۰ امتیاز تیمی، پنج طلا، ۹ نقره و یک مدال برنز کسب کردند. این رقابت‌ها در شهر گوادالاخارا (Guadalajara) در غرب کشور مکزیک برگزار شد. شهری با یک و نیم میلیون نفر جمعیت، مرکز و بزرگترین شهر ایالت خالیسکو است. تیم وزنه‌برداری جوانان ایران برای رسیدن به مکزیک ابتدا به استانبول ترکیه و از آنجا راهی مکزیکوسیتی شد. این تیم پس از یک استراحت کوتاه در فرودگاه مرکزی مکزیک، راهی شهر گوادالاخارا شد.

علیرضا قزیلی سفیر جمهوری اسلامی ایران در فرودگاه مکزیکوسیتی به استقبال پولادمردان جوان آمد و دقایقی با آنها به گفت وگو نشست.

همراهی با تیم و حضور در اماکن مختلف میزبان بازی‌ها تجربه خاص خبری بود که می‌شود بخشی از آن را در قالب یک گزارش خبری در اختیار مخاطبان قرار داد.

استقبال با شعار ایرانی قهرمان

گروه نخست جوانان ایران بعد از حدود ۴۰ ساعت پرواز از ایران به شهر گوادالاخارا رسید. در این گروه پنج پولادمرد به همراه سیدهادی پانزوان سرمربی تیم و آرش حبیبی رئیس هیئت استان فارس حضور داشتند. عبدالله بیرانوند، حمیدرضا زارعی، امیرمحمد سلیمانی، ایلیا صالحی‌پور و علیرضا نصیری نفراتی بودند که به همراه سرمربی تیم عازم گوادلاخارا شدند.

مسئولان محلی برای ورود تیم‌های مختلف برنامه لازم را در نظر گرفته بودند تا میهمانان این دوره از مسابقات معطلی در فرودگاه برای رسیدن به هتل اسکان نداشته باشند. به محض ورود تیم ایران به فرودگاه گوادالاخارا استقبال خوبی از سوی مسئولان محلی از پولادمردان جوان به عمل آمد و حتی شماری از استقبال کنندگان با شعار ایرانی قهرمان نسبت به نمایندگان کشورمان ابراز احساسات کردند. اتوبوس‌های محلی نیز اعضای کاروان کشورهای مختلف را به هتل محل اسکان ورزشکاران می‌رساندند. همزمان با ایران، تیم‌های گرجستان، آمریکا و اسلواکی وارد گوادلاخارا شدند که با اتومبیل‌های دیگر و به صورت جداگانه به هتل شدند.

اسکان ورزشکاران ایران در هتل سیتی اکسپرس بود که ۴۵ دقیقه با سالن اصلی برگزاری رقابت‌ها فاصله داشت، اما این فاصله در برخی از مواقع به خاطر ترافیک سنگین به حدود یک ساعت و نیم می‌رسید. در این هتل ورزشکارانی از ایران، اسلواکی، ترکیه، گرجستان و آمریکا حضور داشتند.

حضور پیروس دیماس پرافتخارترین المپین جهان وزنه‌برداری به همراه تیم ملی آمریکا در هتل محل اقامت ورزشکاران ایرانی نیز در نوع خود جالب توجه بود و پولادمردان جوان نیز با وی عکس یادگاری گرفتند. دیماس رابطه بسیار خوبی با اعضای کاروان ایران داشت.

مسیر سخت فرودگاه به هتل

مسیر فرودگاه به هتل اکسپرس ترافیک سنگینی داشت که موجب شد تا زمان رسیدن ورزشکاران جوان ایران به هتل بیش از یک ساعت باشد. در طول مسیر شاگرد اتوبوس با جوانان ایرانی به گفت‌وگو نشست. هر چند که وی به زبان انگلیسی تسلط کامل نداشت اما از گفته‌های این شاگرد مشخص بود که اطلاعات نسبی از ایران دارد. زمانی که برخی از پولادمردان جوان سوالاتی در خصوص مکزیک از وی داشتند وی با گشاده‌رویی گفت: اینجا مردم خوب و خون‌گرمی دارد حتما به شما خوش خواهد گذشت.

هر چند که ترافیک مسیر فرودگاه به هتل بسیار سنگین بود اما خوش مشربی این شاگرد اتوبوس موجب شده بود تا کمی از سختی ماندن در این ترافیک کاسته شود.

تجربه گشت و گذار در شهر گوادالاخارا نشان داد که شاگرد اتوبوس در توصیف کشور مکزیک اغراق چندانی نکرده و رفتار و نحوه برخورد مردمان شهر گوادالاخارا بسیار محترمانه بود و حتی برخی از جوانان و نوجوانان این شهر با قهرمانان ایرانی عکس یادگاری گرفتند.

ترافیک پشت چراغ قرمز

تیم ایران حدود ساعت ۲۱ شب به هتل رسید و بعد از تحویل اتاق‌ها و چندین ساعت استراحت، روز بعد راهی سالن تمرینی مسابقات شد. نخستین تمرین این تیم در شهر گوادالاخارا زیر نظر سیدهادی پانزوان برگزار شد. در مسیر اعزام تیم به سالن مسابقات آنچه بیش از همه دیده می‌شد، چراغ قرمزهای پرتکراری بود که شاید به فاصله ۵۰۰ متر از هم نصب شده بودند و تایم آنها نیز زیاد نبود. این خود موجب ترافیکی شد که در برخی از مواقع مسیر ۴۵ دقیقه‌ای رفتن به سالن نیاز به بیش از یک ساعت زمان بود.

چراغ قرمز در چهارراه‌های مختلف نصب شده بود و در این چهارراه‌ها می‌توان تضاد طبقاتی را به شکل آشکاری دید. هر چند که خیابان‌های شهر گوادالاخارا در سیطره برندهای بزرگ خودروسازی دنیا بود اما می‌شد شمار زیاد کودکان کار، تکدی‌گری و دستفروشی را به وضوح مشاهده کرد.

در طول مسیر رسیدن به سالن رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی جوانان جهان، بنرهای کمی در سطح شهر نصب شده بود. بیشتر این بنرها در فرودگاه گوادالاخارا و خیابان منتهی به سالن مسابقات نصب بود و حتی المان نمادین وزنه‌برداری در محل سالن بود تا علاقمندان به این رشته بتوانند با آن عکس یادگاری بگیرند. البته سالن در یک مجموعه ورزشی شامل استخر و امکانات برای دیگر ورزش‌ها بود.

تگدی‌گری با شمایل خاص

گوادالاخارا به مانند سایر کشورهای جهان سوم، میدانی از تضاد طبقاتی بود میدانی که هم کودک‌کار داشت و هم می‌توان زنان و مردان دست‌فروش زیادی را در آن مشاهده کرد. اما آنچه که برای تازه‌واردهای این شهر جذاب بود، برخی تکدی‌گرها بود که به همراه فرزند و حیوان خانگی خود در چهارراه‌ها پرسه می‌زدند. آنها در پشت چراغ‌قرمزها با اشاره به کودک و سگ خانگی که همراه داشتند به دنبال گرفتن چند پزو یا دلار از سرنشین‌ ماشین‌ها بودند.

افراد متکدی با دست اشاره داشتند که پول را برای تامین غذای کودک و حیوان می‌خواهند.

اقتصاد خیابانی و دستفروش‌ها

در سطح شهر گوادالاخارا فروشگاه‌های بزرگی بود که برنده‌های خارجی، اجناس و مواد غذایی را به مردم عرضه می‌کردند. در کنار این فروشگاه‌ها مغازه‌های خرده‌فروشی و دست فروشی نیز وجود داشت. برخی از زنان و مردان این کشور با استفاده از گاری اقدام به فروش میوه یا مواد غذایی می‌کردند و برخی دیگر نیز غذاهای فست‌فودی را در کنار خیابان می‌فروختند.

همچنین بساط گل‌فروشی توسط کودکان و زنان در چهارراه‌ها برقرار بود. صنایع دستی و حصیر نیز از دیگر اقلامی بود که در خیابان‌های شهر میزبان مسابقات به مردم عرضه می‌شد. در کنار این افراد، چند نفر نیز با لباس‌های عجیب که نشانی از فرهنگ سرخپوستی داشت در برخی از مناطق شهر اقدام به حرکات نمایشی کردند تا بتوانند چند پزویی پول از رهگذران بگیرند.

سبک زندگی اروپایی با سازه‌های سنتی

نحوه پوشش و رفتار مردم مکزیک برگرفته از فرهنگ غربی بود اما در ساخت و سازهای آنها می‌شد همزیستی سنت و مدرنیته را به خوبی مشاهده کرد. بیشتر دیوارهای این شهر رنگ آمیزی شده و با تصاویر مختلف بود. همچنین در خیابان‌های شهر مکان‌هایی برای ورزش همگانی تعبیه شده بود تا شهروندان به راحتی و به دور از ترافیک شهری بتوانند فعالیت ورزشی داشته باشند. فرهنگ دوچرخه سواری در این شهر غالب بود.

مسافران شهری همچنین برای تردد از تاکسی‌های خطی و اتوبوس‌های خط واحد استفاده می‌کردند که ایستگاه‌های آن با فاصله نزدیک از هم تعبیه شده بود. البته رفتار برخی مسافران حاضر در این ایستگاه‌ها در ساعت پایانی روز تحت تاثیر فشار کار و ترافیک همراه با پرخاش بود.

امنیت روانی شهر

دیوار بسیاری از خانه‌های شهر گوادالاخارا بلند بود اما آنها برای حفظ امنیت تنها به دیواره اکتفا نمی‌کردند بلکه در بالای این دیواره‌ها تله‌ای از سیم خاردار وجود داشت. البته این شیوه از حفاظت تنها به مکان‌های عمومی و خدماتی مرتبط نمی‌شد بلکه در حیاط برخی از خانه‌ها هم دیده می‌شد. گوادالاخارا ترکیب از سازه‌های سنتی و مدرن بود. در این شهر هم خانه‌های ویلایی به خوبی دیده شد و هم آسمان‌خراش قابل رویت بود. البته شمار آسمان خراش‌های میزبان بازی‌های نسبت به شهرهای مدرن و بزرگ دنیا بسیار کمتر بود.

آب و هوای مطبوع پاییزی

بنا به اطلاعات جغرافیایی ارتفاع گوادالاخارا از سطح دریا ۱۵۹۰ متر بوده و دارای اقلیم نیمه‌گرمسیری مرطوب است. این شهر در آخرین ماه فصل پائیز میزبان مسابقات جهانی وزنه‌برداری در رده سنی جوانان بود اما رهگذران کمتر سرمای پاییزی را در این شهر احساس می کردند. خیابان‌های شهر پوشیده از درخت و درختچه بود و هنوز می‌شد هوای گرما را در آن به خوبی احساس کرد.

گل آفتابگردان یکی از نمادهای مکزیک بود که مسوولان برگزاری رقابت‌ها به عنوان هدیه به نفرات برتر دسته‌های اهدا می‌کردند.