«کوچِ اجباری» ارمغان مهمان نوازی ۲۴ ساله از زباله بابل

ساری - ایرنا - انجیلسی بابلکنار به عنوان میزبان ۲۴ ساله زباله هفت شهر اقماری بابل باوجود حکم قطعی قضایی مبنی بر جابجایی سایت پسماند از این روستا، به چنان نقطه ای از بحران رسیده که اکنون زمینه کوچ اجباری اهالی منطقه فراهم شده است.

به گزارش خبرنگار ایرنا، روستای انجیلسی که یکی از روستاهای بالا دست بخش بابلکنار در جنوب بابل است به مدت ۲۴ سال اهالی این روستا و روستاهای همجوار بابلکنار چشم انتظار حل یک فاجعه زیست محیطی در قلب جنگل‌های هیرکانی در جنوب بابل هستند.

باوجود حکم نهایی مرجع قضایی مبتنی بر جابجایی سایت زباله انجیلسی به نقطه دیگر، همچنان این مشکل حل نشده ماند وتعدادی از اهالی منطقه ناچار به کوچ اجباری شدند.

هرچند در روزهای اخیر حل مشکل زباله عمارت آمل با توجه به حساسیت های سد بزرگ البرز به دغدغه اول زیست محیطی مازندران تبدیل شد، اما فاجعه زیست محیطی در انجیلسی بابلکنار به حدی رسیده است که حدود نیمی از اهالی روستاهای همجوار این سایت مجبور به کوچ اجباری به منطقه دیگر شدند.

نفوذ شیرابه ها در اراضی کشاورزی، مراتع چرای دام و شیوع بیماری ها مختلف سبب شد که اهالی منطقه دست از زادگاه خود بردارند و برای ادامه زندگی به مکان دیگری دست به کوچ اجباری بزنند. اهالی منطقه که در مدت ۲۴ سال گذشته تمام توان خود را برای حل این مشکل به کار بسته بودند موفق نشدند و در نهایت با طرح شکایت در مراجع قضایی این موضوع را پیگیری کردند.

اما اهالی روستا موفق شدند بعد از چند سال کش و قوس فراوان رای بدوی و نهایی جابجایی سایت زباله انجیلسی بابل را دریافت کنند که این امر بارقه امید را برای اهالی منطقه و دوستداران محیط زیست فراهم کرده است.

در جلسه شورای حفظ بیت المال شهرستان بابل که با حضور رییس کل دادگستری مازندران تشکیل شد، ۱۵ اسفند سال جاری برای حل این مشکل زمان تعیین شد، که تا حدود ۳ ماه دیگر این زمان به پایان خواهد رسید.

مشکلی انجیلسی که قرار بود یک سال مردم منطقه تحمل کنند تا یک مکان مناسب برای زباله شهر بابل و ۶ شهر اقماری آن بیابند اما ۲۴ سال است که آسایش را از اهالی بخش بابل کنار ربوده و یک منطقه بکر و زیبای جنگلی را که آواز خوش پرندگان بر فراز آن طنین انداز بود این روزها آسمان انجلیسی جولانگاه کلاغ های سیاه بد شگون و پرندگان لاشخور و مردار خوری شده است که اهالی منطقه خواستار پایان این ماجرای غم انگیز و ادامه دار شدند.

انجیلسی که در ۲۵ کیلومتری جنوب شهر بابل قرار گرفته است هر روز میزبان ۳۰۰ تن زباله از شهرهای بابل، امیرکلا، گلوگاه، مرزی کلاه، زرگرشهر، خوشرودپی و گتاب است.

«کوچِ اجباری» ارمغان مهمان نوازی ۲۴ ساله از زباله بابل

بر اساس مکاتبه اداری که در فرمانداری بابل موجود است قرار بود انجیلسی یک سال میزبان زباله باشد و بعد از آن یک جانمایی مناسب برای دفع زباله بابل و شهرهای اقماری پیدا شود اما مهمان یک ساله جا خوش کرد و ۲۴ سال برخانه میزبان لنگر انداخته و هم اکنون سایت زباله انجیلسی دیگر مملو از زباله می باشد و از سویی دیگر سرازیر شدن شیرابه‌های این زباله ها خسارت‌های زیادی به جنگل‌های هیرکانی و زمین‌های شالیزاری پایین دست وارد کرده است.

همزمان با شروع بارش های سیل آسا روزهای اخیر و جاری شدن شیرابه ۳۰۰ تن زباله بابل و هفت شهر اقماری این شهرستان از سامانه زباله انجیلسی به قلب جنگلهای هیرکانی، زمینه تخریب این جنگلهای زیبا و سربه فلک کشیده و میراث ارزشمند نیاکان مان را فراهم کرده است.

جنگل های هیرکانی به عنوان دومین میراث طبیعی ایران، بر اساس معیار ۹ گانه به شماره ۱۵۸۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد تا این میراث باستانی یگانه به نام ایران و برای جهانیان تا ابد باقی بماند.

جنگل های هیرکانی یا جنگل های شمال ایران، با پیشینه تکامل ۲۵ تا ۵۰ میلیون ساله، مانند نواری سبز به در ازای ۸۵۰ کیلومتر کناره های جنوبی دریای کاسپین را پوشانده اند. تغییرات بارشی و ارتفاعی زیاد، تنوع در شرایط اکولوژیکی از خاور تا باختر، تنوع بی مانند در گونه های گیاهی و جانوری از ویژگی های برجسته جنگل های هیرکانی است.

از این جنگل ها به عنوان "فسیل زنده" یا "موزه طبیعی" و مادر جنگل های جوان اروپا و شمال آمریکا یاد می شود؛ زیرا خاستگاه و یکی از مهمترین پناهگاه های باختر اوراسیا برای گونه های گیاهی باقیمانده از دوران سوم زمین شناسی، گونه های نادر و در معرض خطر گیاهی و جانوری و گونه های بومی محلی و منطقه ای و جهانی یگانه به شمار می رود.

خسته از کاغذ بازی

در این پیوند عضو شورای اسلامی روستای انجیلسی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان داشت: مردم منطقه دیگر از مکاتبه ها و صورتجلسه های تکراری خسته شده اند و اهالی منطقه خواستار اجرای حکم نهایی مرجع قضایی هستند.

احمد ادیبی با ذکر این مطلب که مردم خواستار اجرای حکم قضایی هستند، بیان داشت: حکم نهایی تاکید بر جابجایی سایت زباله انجیلسی به مکان دیگر دارد و مردم خواستار اجرای قانون هستند.

وی با بیان این که خروش شیرابه های زباله انجیلسی با فرا رسیدن فصل بارش به مراتب بیشتر شده است، بیان داشت: شیرابه های سایت انجیلسی که به یک رودخانه تبدیل شد زمین های کشاورزی ومراتع چرای دام ها را آلوده کرده است و این مشکل در روزهای اخیر به نقطه جوش خود رسیده است.

عضو شورای انجیلسی بابلکنار تصریح کرد: در شرایط کنونی تقاضای ما از مسوولان استانی و شهرستانی آن است که به ندای مردم رنج کشیده انجیلسی پاسخ دهند و این گره کور ۲۴ ساله را با توجه به حکم نهایی قضایی که صادر شد حل و فصل کنند.

کوچ اجباری

وحید ادبی یکی از اهالی روستای انجیلسی بابل بیان داشت: زباله و شیرابه های سایت انجیلسی سبب شد از روستای خود به نقطه دیگر کوچ کنم چون تمامی زمین های کشاورزی و چراگاه دام ها منطقه آلوده شد.

ادبی با بیان این مطلب که ۳۵ سال سن دارد و ۲۴ سال مردم منطقه در رنج زباله و شیرابه های منطقه هستند، بیان داشت: حدود نیمی از اهالی منطقه مجبور به کوچ اجباری شدند.

وی اظهار داشت: بیماری های زیادی در منطقه سایت زباله شیوع پیدا کرد که تداوم رویه فعلی سلانت و جان مردم را هم به خطر انداخت.

احمد ادیبی تصریح کرد شیرابه های زباله انجیلسی در یکصد متری زمین هم نفوذ کرده که دیگر این یک تهدید زیست محیطی منطقه ای است و مختص بابلکنار نیست.

ادیبی با بیان این که دیگر زندگی برای اهالی این روستا و روستاهای همجوار بسیار سخت شده است؛ بیان داشت: شیرابه سایت زباله انجیلسی همانند خوره به جان جنگلهای هیرکانی افتاده است و درخت های چندین ساله به مرور در حال از بین رفتن است.

شهرستان ۵۵۰ هزار نفری بابل دارای هفت شهر و ۶ بخش بوده که بخش بابلکنار، بندپی شرقی و بندپی غربی متصل به جنگل های هیرکانی است.

«کوچِ اجباری» ارمغان مهمان نوازی ۲۴ ساله از زباله بابل

سایت زباله انجیلسی که به مدت ۲۴ سال میزبان زباله هفت شهر بابل بوده که در قلب جنگل های هیرکانی در بابلکنار قرار دارد که این بخش با جنگل های بندپی شرقی بابل هم متصل است.

عبور رودخانه خروشان بابلرود از دل جنگل های هیرکانی در مسیر سوادکوه، بابلکنار، بابل و بابلسر و نفوذ این شیرابه ها در این رودخانه ها هم از جمله آسیب های زیست محیطی مضاعفی است که مردم منطقه را آزار خواهد داد.

استان مازندران حدود ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار هکتار مساحت دارد که از این مقدار حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار هکتار عرصه های طبیعی شامل جنگل و مرتع است.
برای حفاظت و مدیریت عرصه های طبیعی مازندران ۲ اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری در ساری و نوشهر فعالیت دارند که منطقه ساری حدود ۷۱ درصد و نوشهر حدود ۲۹ درصد این عرصه ها را مدیریت می کند.

مازندران در مجموع حدود ۵۴ درصد از عرصه های جنگلی شمال کشور را در اختیار دارد و همچنین نیمی از جنگل های هیرکانی ثبت شده در سازمان جهانی یونسکو در جغرافیای مازندران واقع است.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha