هموار کردن مسیر شکوفایی تئاتر لرستان با تخصیص اعتبار ویژه به حوزه هنر

به گزارش خبرنگار ایرنا تئاتر لرستان در طول ۹ دهه اخیر فراز و فرودهای فراوانی به خود دیده و هنوز هم به یمن وجود هنرمندان عاشق و دلسوخته پر رونق است، دانش آموختگان این هنر در سطح استان فراوان شده، نویسندگان لرستانی آثار خود را منتشر کرده و بازیگران آموزش یافته اند، این خطه امروز در سطح کشور شناخته شده است و هنوز هم باوجود مشکلات عدیده ای که در پیش رو دارند، صحنه را خالی نکرده اند.

هنر تئاتر در لرستان از آغاز قرن حاضر شمسی پدیدار شد و شاید بتوان گفت نخستین تئاتری که در لرستان به صحنه رفت نمایش های "آرشین مالالان" و "مشهدی عباس" بود که توسط یک گروه نمایشی سیار از آذربایجان در خرم آباد اجرا شد.

این نمایش ها با استقبال بی نظیر مردم خرم آباد روبرو می شود بدین ترتیب مردم لرستان با هنر تئاتر آشنا می شوند و زمینه هایی برای اجرای چنین آثاری فراهم می آورند.

حوالی سال ۱۳۱۰ اولین گروه تئاتر استان به اهتمام جمعی از هنرمندان بروجرد ایجاد می گردد و به اجرای آثار در یکی از سالن های شهر می پردازند، سال ۱۳۱۶ نیز عده ای نظامی در خرم آباد اقدام به تشکیل گروه تئاتر کرده و از آن پس نیز در در این شهر به طور مرتب نمایش به صحنه برده می شود.

سی و پنجمین جشنواره تئاتر لرستان هم سی ام آبان ماه امسال در ۲ بخش صحنه ای و خیابانی برگزار و ۱۴ نمایش شامل هشت نمایش صحنه ای و ۶ نمایش خیابانی هنرمندان خرم آباد، بروجرد، الیگودرز، پلدختر، ازنا و دلفان اجرا و همین بهانه ای شد تا کارگردانان، نویسندگان و بازیگران در خصوص مشکلات و دغدغه های حوزه تئاتر لرستان در میزگرد ایرنا اظهار نظر کنند.

در میزگرد ایرنای لرستان با کارگردانان و نویسندگان و بازیگران نمایش "خوشبختی در اودسا" و "مراسم پوست اندازی روباه" گفت و گو شده است، عوامل از دغدغه ها و مشکلات موجود گفته اند و از مسوولان انتظار حمایت دارند تا بتوانند امیدوارانه به مرحله نهایی جشنواره تئاتر فجر راه یابند.

حمایت از نمایندگان تئاتر لرستان در رقابت های منطقه ای تنها خواسته هنرمندان است

بازیگر نمایش مراسم پوست اندازی روباه در این میزگرد اظهار کرد: هنر اصیل انسان را به تعالی ماورا می‌برد و چون مرزی ندارد مظلوم واقع شده است و مانند حوزه‌های دیگر نمی‌توان تعریف خاصی برایش قائل شد و از هر طرف به آن هجمه وارد می‌شود.

فائزه خوانساری افزود: آنچه هنر را متفاوت می‌کند مخاطب عام و خاص آن است که در جشنواره‌ها اغلب مخاطب خاص مطرح است که به شخصه موافق با برگزاری‌ جشنواره‌ها با نگاه مخاطب خاص نیستم چراکه تئاتر برای مردم است و اجرای عموم برای بازیگران تئاتر مهم می‌باشد و بی‌صبرانه منتظر آن هستیم.

وی بیان کرد: انتخاب متن بسیار مهم است و قطعا باید با مشکلات روز و اتفاقاتی که در جامعه رخ می‌دهد نزدیک باشد بنابراین در نمایش مراسم پوست اندازی روباه، نمایش متنی را که انتخاب کردم یکی از رسالت‌های هنر در آن مشهود بود و آن چیزی نبود جز بازگشت به خویشتن.

وی با بیان اینکه مبارزه با خرافه پرستی، مبارزه با عقاید پوچ و اهمیت خویشتن شناسی در این متن به وضوح دیده می‌شد اظهار کرد: این نمایش نماینده استان لرستان در بخش منطقه‌ای است و انتظار می رود مسئولان برای حفظ آبروی تئاتر استان به ما توجه کنند و حمایت مالی را دریغ نکنند چراکه هنر روح مردم است و باید تمام و کمال از نام استان دفاع کرد.

خوانساری افزود: هنرمندان عامل توانمند حال خوب مردم هستند و با توجه به برخی مشکلات اقتصادی و رشد تورم، دست کم باید به هنر بها داد تا حال مردم بهتر و روحیه نشاط در آنها تقویت شود.

وی گفت: هنرمندان مشهور هستند و برخی برای حضور در انتخابات خود را به این قشر نزدیک می‌کنند تا از ظرفیت افراد هنرمند برای جمع آوری آرا استفاده کنند اما زمانی که به مسند قدرت می‌رسند هنرمندان را فراموش می‌کنند و دیگر بهایی نمی‌دهند.

خوانساری ادامه داد: انتظار داریم در زمان اجرای تئاتر مسوولان بدون هرگونه تفکر مدیریتی، با خانواده در سالن حضور یابند و با حضور خود در سالن قوت قلب شده تا بدانیم به هنر اهمیت می‌دهند اما متاسفانه برخی ازمسئولان بدون هیچگونه تخصصی برای تئاتر نظر می‌دهند.

وی افزود: اعظم روانشاد مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان، سی و پنجمین جشنواره تئاتر لرستان را پر قدرت برگزار کرد چراکه این جشنواره از نظم خاصی برخوردار بود، احترام حرف اول را می‌زد و امنیت در آن وجود داشت.

وی اظهار کرد: در این جشنواره نواقصی هم وجود داشت اما این رویداد به خوبی برگزار شد و اکنون 2 نمایش به رقابت‌های منطقه‌ای راه پیدا کرده اند بنابراین باید بیش از گذشته به حوزه تئاتر توجه و با تخصیص اعتبار کافی برای فراهم کردن زیرساخت‌ها تلاش کرد.

این هنرمند نمایش با تاکید بر اینکه مسئولان باید به این حوزه توجه کنند ادامه داد:نمایش ها مخاطبان بسیاری داشت اما به دلیل نبود زیرساخت مناسب مجبور به تغییر سالن شدیم و حتی عده‌ای ایستاده اجراها را تماشا کردند.

خوانساری افزود: تخصیص بودجه به حوزه فرهنگ ضروری است و با توجه به اینکه در میان ما افراد متخصصی در حوزه تئاتر وجود دارد که در هر بخشی سرآمد هستند و در طراحی، گرافیک و لباس می‌توانند در اجراها کمک کنند، حتی امکان سرمایه گذاری و اشتغال زایی نیز وجود دارد.

هنر تئاتر، حامی مردم فلسطین

کارگردان و طراح نمایش مراسم پوست اندازی روباه نیز در این میزگرد اظهار کرد: متنی که توسط نویسنده این نمایش ارائه شد دغدغه فکری من است و با آن ارتباط برقرار کردم و از آن رضایت داشتم که در نهایت عناوین مختلفی را در این جشنواره کسب کرد.

پویا حسنوند گفت: این نمایش در مورد انسانی غربی است و نقدی بر تمام مشکلات و معضلات دارد که در این اثر دانشمندی را به نام صیون که ریشه یهودی دارد بزرگترین دانشمند جهان محسوب می‌شود که طی یک معامله به پوچی رسیده است.

وی افزود: در این نمایش شیطان این دانشمند را کنترل می‌کند که به حال امروز جهان گرفتار می‌شود به طورمثال در فلسطین فرزندی در آغوش پدر و مادر خود است و از فردا بی‌خبر می‌باشد از سوی دیگر رژیم صهیونسیتی جنایت بزرگی شکل داده است که ریشه آن را در خود فروختگی روح انسان به شیطان می‌دانیم.

حسنوند گفت: یک رژیم غاصب با زورگویی تمام با پشتوانه شرکای خود در حال انجام ظلم است و ارتش تاریکی خود را به وجود می‌آورد که این نبرد از اول بشریت تاکنون وجود داشته بنابراین رسالت خود دانستم با این اثر در مقابل بمباران اطلاعاتی رسانه‌های غربی انجام وظیفه کنم.

وی ادامه داد: مردم باید بدانند با شروع جنگ همچنین طوفان الاقصی، اسراییل هزینه سختی را متحمل شده است و حتی شبکه‌های معاند وابسته به آن در حال تعطیلی می‌باشند یعنی باید بدانیم که در کدامین جبهه قرار بگیریم و در واقع هزینه‌ای که صرف خبر آن شبکه معاند می‌شود همان پول صرف تسلیحات علیه مردم مظلوم فلسطین است.

وی اضافه کرد: ممکن است با گلوله سرباز اسرائیلی کشته شوی اما در مقابل با اخبار شبکه‌های معاند گلوله‌هایی به سمت ما شلیک می‌شود که دردی را احساس نمی‌کنیم اما به مراتب سنگین‌تر از اصابت یک گلوله واقعی است و تاثیر بیشتری دارد که تلاش شد این مهم در نمایش روشنگری شود.

ضرورت فراهم کردن زیرساخت های لازم برای تئاتر

حسنوند گفت: لرستان دارای ظرفیت‌های بیشماری است و از استعدادهای ویژه‌ای در حوزه تئاتر برخوردار می‌باشد اما فضای تمرین مناسب نداریم بنابراین انتظار می رود مسئولان یاری کنند تا این زندگی نباتی تئاتر به پایان برسد.

وی افزود: جامعه می‌داند که تئاتر درآمدی ندارد که انتظار داریم مسئولان مسئولان برای تخصیص اعتبار و فراهم کردن زیرساخت ها کمک کنند چراکه اندیشه و قدرت هنر نابود شدنی نیست ازین رو ورود یک بخش خصوصی به حوزه تئاتر ضروری است و متولیان امر به این موضوع باید توجه کنند.

وی اختصاص یک مرکز ویژه تئاتر شهر برای اجرای بدون دغدغه را خواسته همه هنرمندان حوزه نمایش عنوان کرد و ادامه داد: هنرمندان لرستانی بدون زیرساخت‌، موفقیت های متعددی کسب کرده اند و چنانچه این خواسته ها اجرایی شود دستاوردهای بزرگتری حاصل خواهد شد.

بودجه مشخص برای حوزه تئاتر وجود ندارد

کارگردان نمایش خوشبختی در اودسا نیز در این میزگرد اظهار کرد: هیچ برنامه‌ای برای اجرای استانی نداشتیم و این نمایش برای اجرای عمومی آغاز شد، زمانی که متن را مطالعه کردم برایم جذابیت داشت و ایده اجرا را عملی و تمرین را آغاز کردیم.

رضا شاه‌کرمی گفت: بسیاری از مشکلات باعث می‌شود که نتوانیم اجرای کاملی را داشته باشیم اما خوشبختانه در هفت بخش موفق به کسب عنوان برتر شدیم چراکه با وجود مشکلات مالی اما در این راستا سعی کردیم که نگاه تخصصی داشته باشیم و هر بخشی را به متخصص خود واگذار کنیم.

وی افزود: بودجه مشخص و کافی برای تئاتر لرستان وجود ندارد و اگر جشنواره‌ای برگزار شده است صرفا مسوولان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آن را با تمامی دغدغه‌ها و مشکلات برگزار کرده‌اند اما همواره کم و کاستی‌ها در حوزه هنر وجود دارد و تهیه و تولید یکی از مشکلات اصلی هنرمندان می‌باشد.

شاه‌کرمی بیان کرد: در برخی مواقع ایده‌ها به دلایل مختلف به خصوص مشکلات مالی ناقص می‌ماند شاید یک کارگردان ایده خلاقانه داشته باشد اما متاسفانه به دلیل نبود اعتبار کافی ایده‌های خود را سرکوب می‌کند.

وی افزود: سی و پنجمین جشنواره تئاتر لرستان به خوبی برگزار شد برخلاف اینکه برخی احساس می‌کردند هنرمندان شاخص شرکت نکنند اما افراد توانمند و متخصصان تئاتر در این جشنواره حضور داشتند و از سطح بالایی برخوردار بود.

وی اظهار داشت: در ابتدای این نمایش با هدف استقبال عموم کار خود را آغاز کردیم و به دنبال تماشاچیان تخصصی نبودیم در حالیکه در برخی مواقع هنرمندان و کارگردانان به دنبال متنی می‌روند که درک آن برای عموم سخت است و فضای خاصی را برای بینندگان ایجاد می‌کنند.

کارگردان نمایش خوشبختی در اودسا با اشاره به برگزاری جشنواره منطقه ای در دی ماه امسال تصریح کرد: مشکلات مالی در تئاتر بسیار مشهود است اما این هنر چیزی جز عشق و علاقه نیست و اگر فردی به این حرفه علاقه مند نباشد نمی‌تواند ادامه دهد بنابراین از از مسئولان انتظار داریم در ادامه راه، اجراهایی را که به مرحله منطقه‌ای راه یافته اند دریابند و کمک‌های مالی را در نظر بگیرند.

شاه کرمی گفت: داود پورحمزه نویسنده، رضا شاه کرمی کارگردان، ماریا الماسی، پگاه موسوی کیا احیا کوشکی، ماهان خدامرادی، حسن قنبریو یزداد شاه کرمی بازیگران همچنین روحان امامی طراح صحنه، سیمین محمدی طراح لباس، هومن مرادی طراح پوستر و بروشور، امیر رحمان خسروی موسیقی و نفس خسروی آوا در ادامه بهادر دبیر و فرشیده زیودار گروه گریم، نوید بهرامی، رایان رحمتی گروه صحنه و وهاب شقایق عکاس در نمایش خوشبختی در اودسا مارا همراهی کردند.

عدم استقبال از نویسندگان جوان حوزه تئاتر

نویسنده نمایش مراسم پوست اندازی روباه در این میزگرد گفت: این نمایش بر اساس نمایش فاوست گوته بوده که در سال ۱۷۴۹ نگارش شده و دو ماه روند تکمیلی و نگارش این نمایش طول کشید تا نهایتا در سی و پنجمین جشنواره تئاتر استان جوایز بسیاری را کسب کرد.

افشین میر افزود: افراد توانمندی برای نوشتن نمایش تئاتر در لرستان وجود دارد اما وقتی نوشتن را آغاز می‌کنند با مشکلات زیادی روبرو می‌شوند که در گام اول از او می‌خواهند که رزومه قوی داشته باشد و همین مورد باعث می‌شود که از متن‌های قدیمی استفاده کنند تا دردسرهای جدید را در پیش نداشته باشند.

وی بیان کرد: انتظار می‌رود مسئولان با نگاه بازتری به مسئله نگاه و فضای بهتری را فراهم کنند تا متن خواندنی‌تر شود از طرفی باید با نویسندگان با ملایمت برخورد کنند چرا که برای مادیات وارد تئاتر نشده‌ایم و بر اساس علاقه پیش خواهیم رفت.

وی ادامه داد: از مسئولان می‌خواهیم علاقه ما را در این حوزه جدی‌تر ببینند و زیرساخت‌ها را برای اجراهای بهتر فراهم کنند چراکه وقتی اثری در استان برتر می‌شود و به مرحله منطقه‌ای راه می‌یابد باید حمایت‌ها جدی‌تر باشد تا نام لرستان را در میان استان‌های کشور پررنگ کنیم.

متن نمایش خوشبختی در اودسا در شیوه نگارش رئالیستی است

نویسنده نمایش خوشبختی در اودسا نیز در این میزگرد اظهار کرد: این نمایش، قصه زندگی سه خواهری است که در دهکده‌ای زندگی می‌کنند و بعد از وقوع جنگ دچار مشکلاتی شده اند و حالا که جوان‌های آنجا از دست رفته‌اند، قرار است خواستگاری به این دهکده بیاید.

داوود پورحمزه گفت: اودسا بندری شلوغ در کشور اوکراین است که فقط از اسمش به عنوان یک دهکده‌ سوت و کور برای بستر نمایش استفاده کردم و بعد از خلق بستر و محل وقوع نمایش، اثری با توجه به آثار چخوف و تحت تاثیر آثار این نویسنده بزرگ نگارش شد و در نهایت فضایی کمدی شکل گرفت.

وی افزود: برای همین به جغرافیا و اسامی بسنده شد و اثری پدید آمد که در ظاهر به کمدی‌های کلاسیک شبیه و در شیوه نگارش رئالیستی است به این شکل نمایشنامه، شناور و پویا در سبک و شیوه پیش می‌رود و قابلیت یدک کشیدن عنوان یک اثر مدرن را پیدا می‌کند.

وی گفت: پایان بندی نمایش و سرانجام تلاش و امید برای خوشبختی در شخصیت‌ ها با شروع نمایش فرقی ندارد و منجی این زندگی و بخت و اقبال بد کاراکترها، به دست این سه خواهر از بین می‌رود و پایش به اودسا نمی رسد.