به گزارش خبرنگار ایرنا، سرگئی لاوروف سه شنبه در دوازدهمین نشست وزیران امور خارجه کشورهای ساحلی دریای خزر در مسکو با اشاره به فرصت‌ها و چالش‌های مشترک کشورهای ساحلی دریای خزر گفت: تعمیق همکاری‌ها بین پنج کشور ساحلی، به تقویت این کشورها منجر می‌شود.
وی با بیان اینکه دریای خزر از ظرفیت‌های بسیار زیادی در حوزه‌های مختلف محیط زیستی و اقتصادی برخوردار است، در عین حال یادآور شد: کشورهای ساحلی با چالش‌های مشترکی در زمینه محیط زیست، کاهش سطح آب دریا و لزوم حفظ منابع زنده آن مواجه هستند که یکسان سازی مقررات و تلاش جمعی این کشورها می‌تواند مشکلات فرارو را کاهش دهد.
وزیر امور خارجه روسیه تأکید کرد که این کشور اهمیت زیادی برای همکاری‌ها در عرصه فرهنگی، افزایش تماس با مردم، ایجاد مسیرهای جدید گردشگری، مناطق مرزی و اجرای پروژه‌های زیرساختی قائل است.
لاوروف با تأکید بر اینکه کشورهای خزر، صلاحیت انحصاری برای حل مسائل این دریا را دارند، گفت: همکاری در دریای خزر به سطح بالایی دست یافته است اما نیاز به تلاش بیشتری برای ارتقای کیفیت این همکاری ها است.
جیجون بایراموف وزیر امورخارجه جمهوری آذربایجان نیز در این نشست از وضعیت محیط زیست دریای خزر و کاهش سطح تراز آب این دریا ابراز نگرانی کرد.
وی با تأکید بر تقویت همکاری‌ها در دریای خزر با احترام به حاکمیت همسایگان و استفاده از این دریا برای اهداف صلح آمیز، ابراز امیدواری کرد که مذاکرات مربوط به موافقتنامه روش تعیین خطوط مبدا مستقیم در دریای خزر شتاب گیرد.
دوازدهمین نشست سالانه وزیران امور خارجه کشورهای ساحلی دریای خزر روز سه‌شنبه ۱۴ آذرماه ۱۴۰۲ با حضور دیپلمات‌های ارشد پنج کشور همسایه در مسکو برگزار شد.
حسین امیرعبداللهیان، سرگئی لاوروف، جیحون بایراموف، رشید مردوف و مراد نورتلئو وزیران امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، فدراسیون روسیه، جمهوری آذربایجان، ترکمنستان و قزاقستان ابتدا مذاکراتی خصوصی داشتند و سپس نشست عمومی خود را برای توسعه همکاری ها در این پهنه آبی برگزار کردند.
کریدور شمال – جنوب که در آغاز راه، محصول اراده و عزم روسیه، ایران و هند در سال ۲۰۰۰ میلادی برای ایجاد گذرگاه حمل و نقل بار بود، در طول سال های بعد، شاهد پیوستن شمار دیگری از کشورها به این مسیر ترانزیتی بود.
آنچه برای این کشورها در پیوستن به این مسیر ترانزیتی انگیزه بخش بود این بود که مسیرهای متداول برای ارسال کالا از هند به سمت سن پترزبورگ روسیه که از کانال سوئز عبور می‌کند، حدود ۱۴ هزار و ۵۰۰ کیلومتر طول دارد اما کریدور ایران در این مسیر تنها هفت هزار و ۲۰۰ کیلومتر است که بهره گیری از این ظرفیت، ۴۰ درصد زمان ترانزیت و ۳۰ درصد هزینه های حمل و نقل را کاهش می دهد.
پیش از این، مقام های دو کشور از اراده تهران و مسکو برای بهره گیری از ظرفیت کریدور شمال – جنوب در همه عرصه ها از جمله حمل غلات سخن گفته اند.
از آن جمله، ولادیمیر کاشین رئیس کمیسیون کشاورزی دومای دولتی روسیه پیش از این گفت: بنا بر توافق سران دو کشور، ایران به قطب ترانزیت غلات تبدیل می شود و تکمیل کریدور شمال – جنوب نقش مهمی در همکاری های دو کشور در این راستا خواهد داشت.
رئیس‌جمهوری روسیه پنجم مردادماه ۱۴۰۲ در دومین مجمع اقتصادی و بشردوستانه روسیه و آفریقا در سن‌پترزبورگ روسیه از کشورهای غربی به خاطر آنچه به بن بست کشاندن توافق غلات خواند، انتقاد کرد و گفت: این کشور مصمم است از کریدور شمال – جنوب برای تحویل کالا به آفریقا بهره گیرد. ولادیمیر پوتین افزود: این کریدور حمل‌ونقل امکان تحویل راحت کالا به آفریقا و بازگشت را فراهم می کند و در این راستا از آن بهره خواهیم گرفت.
پیش از این مقامات دو کشور اعلام کرده اند که تفاهم قبلی ایران و روسیه برای خط ریلی رشت- آستارا با استاندارد بین‌المللی در حال اجرا است. اخیرا سفیر ایران در روسیه، شایعه ها درباره عقب نشینی روس ها از اجرای قرارداد رشت – آستارا را رد کرده است.
این توافقنامه ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ و پس از سخنرانی آیت الله «سیدابراهیم رئیسی» رئیس جمهوری اسلامی ایران و «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری فدراسیون روسیه بین نمایندگان دو کشور به امضا رسید.
مسیر غربی کریدور شمال – جنوب که کشورهای روسیه، جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان را شامل می‌شود، از نظر ریلی دارای یک حلقه مفقوده‌ای به مسافت ۱۶۲ کیلومتر بین رشت و آستارا بود که با امضای این توافق و احداث این مسیر ریلی عملاً جنوب آسیا از طریق ارتباط ریلی بین سن پترزبورگ و خلیج فارس به شمال اروپا متصل خواهد شد.
نظر شما