به گزارش خبرنگار ایرنا، قراری طولانی به بلندای دیدار یک دوست، شبی با تحفه باران و بازی برگ، برف،بخت و بهروزی.
دراین بساط باشکوه، یک پرستو با نوای نور و نغمه نشاط جامه جدایی پوشیده و پرنده پاک دیگر رنگ رجعت و چتر چکامه به منقار گرفته و عزم انتقال به ایستگاه عاشقی کرده است.
در این شور و شعف ایرانی رسم رفاقت، قانون هجرت، فصل گفت و گو و مسیر مهربانی، ایام عروج و سُفره سَفَر و فرش حذر جلوه آرایی می کنند.
پاییز با چمدانی از برگ های زرد و نارنجی خود ایستاده و فعل رفتن صرف می کند و زمستان با رُخساره ای سرد و انبانی پر از یخ و بافه ای به رنگ برف عزم فرود کرده است.
آئین فراز و فرود۲ فصل از فضل خدا تودیع و تکریم می شوند.
در این آیین عبرت آور، فصل خزان با طولانی ترین شب، تفخر می فروشد و موسم باران و بوران یخ می پراکند و برف بربام می ریزد.
در این رایحه رستگاری پیران پرچم مهر می فرازند و بُرنایان به میهمانی مفتخر می شوند.
آری؛ در بزم یلدای ایرانیان عزیز " انار " دهن باز می کند و دانه دوستی می کارد، سیب سماء می بازد، پرتقال بذل شهد کرده و هندوانه نیز دل به دوست می نمایاند.
آجیل عزم آسمان می کند و پسته پروا نموده و مشغول پرواز بر بام احساس و افاده خود است.
کدو با کدورت لَم زده و فندق هم برگ فنا در بر دارد.
بادام نیز بال باز کرده و برفراز درخت چنار جا خوش کرده است.
نُقل نَقل مجلس شده و شیرینی شامه را شاد می کند.
اما خدا گویا دلتنگ پائیز است و در فکر عروس فصول مام میهن نیز کاسه ای آب میریزد پشت پای پاییز و آئین جابجایی فصلها پایان می بابد.
با این پیام که تو تمام میشوی هرچند طولانی باشی و او می آید هرچند از تو کوتاهتر باشد و همه چیز می گذرد اگر من و تو باهم باشیم.
عمرتان یلدایی و عشقتان آسمانی باد.
نظر شما