یزدی‌ها و مزاحمت برای اورژانس و آتش‌نشانی؟

رییس سازمان آتش نشانی یزد به تازگی اعلام کرده امسال مجموعا افزون بر ۱۱۳ هزار تماس تلفنی با این سازمان برقرار شده که ۸۶ هزار مورد آن مزاحمت بوده است.

رییس روابط عمومی سازمان اورژانس استان هم گفته است امسال در مجموع، ۱۶۹ هزارو ۲۶۰ تماس با این مرکز برقرار شده که ۶ هزارو ۱۰۲ مورد آن مزاحمت بوده است.

چه کسی باور می کند در یزد دارالعباه، این حجم مزاحمت برای ۲ سازمانی که با سلامت و جان انسانها سرو کار دارند برقرار شود؟ اگر بررسی شود شاید یزد در این آمار به خصوص در حوزه آتش نشانی در کشور رکوردار باشد.

قطعا یکی از دلایل این رفتار ناهنجار و غیر اخلاقی، به واسطه پایین بودن سطح آگاهی اجتماعی و آموزش‌های ناکافی است؛ رفتاری عجیب که باید از زاویه‌های مختلف اجتماعی و روان شناسی به آن پرداخت که چرا از برخی افراد سر می‌زند و چرا به خود این اجازه را می‌دهند که با ایجاد مزاحمت برای اورژانس و آتش نشانی، جان انسانها را به خطر بیندازند.

به لحاظ حقوقی نیز مزاحم ها می دانند با هر شماره ای که تماس بگیرند، شماره آنها در سامانه مقصد درج و قابل پیگیری هست.

رییس آتش نشانی یزد می گوید: پیگیری ایجاد مزاحمت ها شاید مزاحم را متنبه کند اما اولا آمار آن به اندازه ای هست که حجم زیادی از وقت آتش نشانی را به خود خواهد گرفت و لذا اولویت ما شکایت از مزاحمان نیست و دوم اینکه حتی قادر به مسدود کردن مستقیم شماره تلفن مزاحم هم هستیم اما با این ذهنیت که ممکن است فرد مزاحم در همان لحظه به آتش نشانی یا اورژانس نیاز پیدا کند از این امر نیز صرف نظر کردیم.

نکته این‌که شهر یزد با بافت سنتی و خیابان های کم عرض و همیشه شلوغ و پر ترافیک، خود به خود منجر به دیر رسیدن آمبولانس و آتش نشانی بر بالین مصدوم یا محل حادثه می‌شود لذا زمانی که برخی افراد با تلفن‌های بی‌ربط به این ۲ نهاد، مزاحمت ایجاد می‌کنند، ماموریت‌ های امدادی به تعویق می‌افتد.

واقعا به کار بردن صفت "بیمار" برای این دسته از افراد، بجا و شایسته است؛ کسی که به خود اجازه می دهد برای خوشمزگی ، یا تفریح و یا سرگرم کردن اطرافیان، برای ۲ سازمان امدارسان ایجاد مزاحمت کند چه باید گفت و باید با او چه کرد؟

باورش سخت است در یزدی که مردمانش به صفا، صمیمیت، نوع دوستی و مهربانی شهره هستند ، عده ای معدود به خود اجازه دهند تا با شوخی های ناشایست و غیراخلاقی، با جان انسانها بازی کنند و قدم روی اعصاب آتش نشانان جان بر کف و پرستاران و کادر درمان دلسوز بگذارند.

لازم است این ۲ نهاد امدادرسان با حمایت دستگاه قضایی، راهکاری محکم و قانونی برای برخورد با این افراد اندیشه کنند.