به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «نیویورک پست»، علم «زیست‌شناسی تجدیدحیات» در یک سال گذشته به پیشرفت بسیاری دست یافته است و این در حالی است که محققان این حوزه، در گذشته کاوش می‌کنند تا به راه حل‌هایی برای آینده برسند.
دانشمندان درصدد زنده کردن حیواناتی مانند دایناسورها نیستند – هر چند برخی از آنان هدف‌هایی برای احیای گونه‌های منقرض شده گیاهی و جانوری دارند – اما امیدوارند که مطالعه سلول های پیش از تاریخ بتواند منابع جدیدی برای رسیدن به داروها و راه هایی برای جلوگیری از فعالیت پاتوژن(عامل تولید بیماری)های خفته ارائه کند.
این تحقیقات همچنین نگاهی به تاریخ انسان و چگونگی زندگی و مرگ نیاکان انسان در هزاران سال پیش فراهم می‌کند. ژان میشل کلاوری استاد ژنومیک در دانشگاه پزشکی مارسی فرانسه در کار شناسایی ویروس‌های زامبی در مناطق یخ زده سیبری بوده است.
با افزایش گرمایش جهانی و ذوب شدن یخ‌ها، ویروس هایی که ده ها هزار سال مدفون بوده اند، ممکن است بازگردند و به طور بالقوه می توانند زندگی روی زمین را نابود کنند . کلاوری در سال ۲۰۱۴ یک ویروس یافت شده در مناطق یخ‌زده سیبری را در آزمایشگاه، جداسازی کرد و از طریق تزریق آن به درون سلول های کشت شده موفق به احیای آن شد و موجب شد که آن ویروس برای اولین بار بعد از ۳۰ هزار سال عفونی (infectious ) شود.
سپس او و گروه تحقیقاتی همراهش در فوریه گذشته اقدام به جداسازی چند نوع از یک ویروس باستانی از چند نمونه خاک کردند که نماینده پنج خانواده جدید از ویروس‌های قبلا ناشناخته بود. این نمونه‌ها مربوط به ۴۸ هزار و ۵۰۰ و همچنین۲۷ هزار سال پیش بود و محققان با این ویروس اقدام به آلوده کردن ارگانیسم‌های تک سلولی کردند.
کلاوری تاکید کرد: این ویروس‌های زامبی یک تهدید مهم برای بشریت هستند. ما این ویروس های آلوده کننده آمیب را نماینده ای از سوی تمام ویروس های احتمالی دیگری می دانیم که ممکن است در مناطق منجمد سیبری باشند.
سایر زیست‌شناسان تجدیدحیات نیز در حال مطالعه بر روی گونه‌های باستانی به عنوان یک منبع احتمالی برای آنتی‌بیوتیک با هدف مبارزه با پاتوژن‌هایی هستند که بطور فزاینده‌ای در برابر درمان‌های متعارف مقاوم شده اند. در این ارتباط به عنوان مثال، سزار دلافونته استاد دانشگاه پنسیلوانیا و گروه محققانش در حال تحلیل اطلاعات ژنتیکی از نئاندرتال‌ها(گونه ای منقرض شده از انسان های باستانی) و گونه‌های حیوانی منقرض شده برای یافتن پروتئین‌ها یا مولکول‌های پپتید (پلیمر کوچکی که از به هم پیوستن اسیدهای آمینه با ترتیب مشخصی تشکیل شده) هستند که ممکن است قدرت‌هایی برای مبارزه با باکتری داشته باشند.
در همین ارتباط در سال جاری شرکت بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک «کولوسال بیوساینس» اعلام کرد که برنامه‌ای برای تجدیدحیات «دودو» دارد – پرنده‌ای بدون قدرت پرواز که در قرن ۱۷ منقرض شده است. این شرکت همچنین از فناوری پیشرفته توالی «دی ان ای» و ویرایش ژنی و زیست‌شناسی ترکیبی (سنتتیک) برای زنده کردن ماموت پشم‌دار و ببر تاسمانی که قرن گذشته در استرالیا منقرض شد، استفاده می‌کند.
نظر شما